Inhoud
Ik blijf tot op de dag van vandaag Planescape: Torment is nog steeds, geen enkele, de beste RPG die ooit is uitgebracht.
Haar zeker het best geschreven, met de meest interessante personages en verhalen aan deze kant van het multiversum. Modernere quasi-RPG's zoals Skyrim houd zelfs geen kaars aan de bekroning van Black Isle.
Een succubus die een bordeel runt waar alleen intellectuele lusten verzadigd zijn, een harnas geanimeerd door onwankelbaar geloof in de kracht van de wet, een psychotische tovenaar die probeerde een stad plat te branden en werd gestraft door een menselijke lamp te worden voor een groezelige bar: Kwelling had altijd iets unieks in petto, waardoor je uur na uur bleef spelen.
Gezien mijn borderline-eerbiedige niveau van aanbidding voor Kwelling en algehele liefde voor de Planescape in het algemeen, zou je denken dat ik enthousiast zou zijn over een hele nieuwe versie van de game die aankomt ... toch? Nou ja, misschien ook niet, want we moeten overwegen wie het vrijgeven doet en precies wat er is veranderd.
Verbetering of herverpakking?
Kwelling is niet de eerste verbeterde rodeo van Beamdog, die nu bijgewerkte versies van bijna alle Infinity Engine-games heeft uitgebracht, voor verschillende resultaten. De Baldur's Gate saga kreeg bijvoorbeeld enkele tweaks die echt verbeterden voor een verouderde engine, zoals meer pijlen op elkaar laten stapelen dan in het origineel, bepaalde updates bijwerken TOEVOEGEN regels om meer duidelijk en minder frustrerend te zijn en nieuwe metgezellen toe te voegen.
Niet alle veranderingen waren echter welkom. Baldur's Gate Enhanced Edition verruilde de openingsscène van Sarevok die een collega Bhaalspawn van een dak gooide, met iets dat er eigenlijk slechter uitzag dan een twintig jaar oude film (en dat kost moeite).
Er zijn ook veel nieuwe bugs aan de motor toegevoegd, met veel meer crashes en de veranderingen waren over het algemeen niet veel beter dan het enorme aantal fan-mods dat door de jaren heen is uitgebracht.
Met nog minder wijzigingen en upgrades dan ooit tevoren, Kwelling is is de meest flagrante halfbakken Enhanced Edition die met zo'n minimum aan inspanning is toegepast dat het een beetje verschrikkelijk is dat Beamdog daadwerkelijk geld aanrekent voor het eindresultaat.
Het belangrijkste verschil dat wordt weergegeven, is een reeks visuele 'verbeteringen'. Als je de andere Enhanced Editions hebt gespeeld, weet je dat dit geen upgrades zijn. De volledig onnodige zoomfunctie - in plaats van veranderingen in de schermresolutie toe te staan in de opties - resulteert in een visuele ervaring die op een of andere manier zelfs van mindere kwaliteit is dan de originele 18-jarige game.
Je zoomt eindeloos in en uit om de juiste instelling voor elke kaart te vinden, terwijl de oorspronkelijke gebieden er prima in zijn geslaagd zonder deze afleidende functie. De zwarte pixels die rondom sprites worden toegevoegd, zorgen er verder voor dat tekens er nog gekker uitzien dan oorspronkelijk.
De nieuwe snelle plunderingsfunctie is echter netjes - vooral als het gaat om veel lijken op de grond in een klein gebied - en een deel van de gebruikersinterface is wat minder rommelig, maar er is hier in het geheel niets dat niet is gedaan door fan modders, met de mogelijke uitzondering van nu hebben Kwelling beschikbaar op uw Android-apparaat.
Een verrassend gebrek aan inhoud
Wat echt verbijsterend is, is wat niet is opgenomen in deze nieuwe editie: zoals de fan-made Unfinished Business-mod die verloren missierechten herstelde en opnieuw geïmplementeerd open dialoog. Als je ons een nieuwe editie van het spel gaat geven met veel tekst opnieuw bewerkt door Chris Avellone, waarom dan niet dingen toevoegen die we niet eerder hebben gezien of gelezen?
Er was niets legitiem nieuws op de fronten van personages, items, dialogen, kaarten of verhalen. De gebrek aan toegevoegde inhoud tijdens het opladen meer voor het spel dan normaal is moeilijk te rechtvaardigen, met afbeeldingen zoals hieronder om de verschillende speelfora rond te maken:
Aan de andere kant is het misschien zelfs beter dat ze niets nieuws hebben toegevoegd. We waren hier niet bepaald opgewonden bij Gameskinny met de originele inhoud van Beamdog in de Sege van Dragonspear aanbieden, en het lijkt erop dat de rest van de spelwereld er ook niets van had.
Terwijl de nostalgie op de kraan lag bij de emmer en er was plezier te beleven Baldur's Gate fanatici, het schrijven was niet helemaal in orde. Simpel gezegd, Belegering van Dragonspear bood de mechanica van Baldur's Gate zonder de ziel, en het lijkt onwaarschijnlijk dat dit team ons personages of verhalen tot snuiftabak had kunnen geven die overeenkwamen met de eigenaardigheid en stijl van Kwelling.
Een dalende IP
De luie verbeterde edities, net als de sub-par pc-poorten van klassiek Final Fantasy games, is slechts één symptoom van een franchise die aanvoelt alsof hij op zijn laatste benen staat.
Een verontrustend gebrek aan inspanning is al een tijdje terugkomend probleem Kerkers en draken merkgames. Eerlijk gezegd voelt het alsof Wizard of the Coast het zojuist heeft opgegeven en geen interesse meer heeft in het maken van boeiende verhalen of boeiende games, in plaats van het geven van ondiepe drek zoals Sword Coast Legends en een eindeloze stroom heruitgaven.
Van bijzonder belang is dat deze nieuwe Enhanced Editions nu de originelen vervangen in plaats van een beschikbare optie. Serieus, navigeer naar Steam of GOG en zoek naar Baldur's Gate. Raad eens? Je kunt de superieure originele versies niet meer kopen - alleen de Enhanced Editions zijn te koop.
Tenzij je de originele edities eerder op digitale platforms hebt gekocht of de schijven al van oudsher hebt gekocht, wordt het nu vrijwel onmogelijk om de games te ervaren zoals ze zijn uitgebracht.
Tijd voor iets nieuws
Nu hebben ze de lichamen van verschillende echt klassieke games zonder zwakte vivisected en zelfs een Infinity Engine uitbreidingsset tussen Baldur's Gate en Baldur's Gate II, de vraag moet gesteld worden: waarom geen volledig nieuw spel maken?
Belegering van Dragonspear is misschien niet goed ontvangen, maar daar kunnen lessen worden geleerd om toekomstige releases te verbeteren waarom blijven kleine tweaks toepassen op bestaande games als een bedrijfsmodel in plaats van daadwerkelijk inhoud te creëren?
Er zijn gamers die oude schooltitels willen, en ze zijn bereid om ervoor te betalen. Veel ontwikkelaars houden de lichten aan door alleen nieuw materiaal in de klassieke cRPG-stijl uit te brengen en zonder alleen maar kleine wijzigingen in bestaande games aan te brengen. Underrail komt meteen in me op, na het origineel weer tot leven te hebben gewekt Fallout stijl tot kritische toejuiching en met een klein indieteam met een beperkt budget.
Age Of Decadence is zo retro als ze zijn en wordt consequent bedekt met lof. Goddelijkheid: erfzonde ontmoette wild succes met behulp van een uitsluitend old-school-formule. Ik ben Setsuna was in wezen een bijgewerkte SNES-RPG en het was een van de meest verwachte games van 2016.
Obsidian en inXile zijn erachter gekomen dat crowdfunding ertoe kan leiden dat klassieke games winstgevend zijn Pilaren der eeuwigheid en Tirannie het direct nabootsen van de stijl van de Infinity Engine en Wasteland 2 een 25-jarige klassieker moderniseren in een moderne setting. De Kwelling naam en stijl zelf is herrezen met de onlangs uitgebrachte Tides Of Numenera.
Nu Beamdog bijna geen Infinity Engine-spellen meer heeft, maar licht mod is en opnieuw vrijgeeft, waar anders is er te gaan dan iets origineel proberen?
Geluid hieronder - voel je de Enhanced Edition van Kwelling is $ 19,99 waard, en ben je tevreden geweest met het herverpakken door Beamdog van klassieke Infinity Engine-spellen?
Voor mij, het is een moeilijke poging om een game opnieuw te kopen die ik al in bezit heb met een slechtere esthetiek en een handvol gratis mods vooraf geïnstalleerd.