Inhoud
- Wie ben ik? Waar ben ik?
- Samurai Jack ontmoet Donnie Darko ontmoet jaren '80 dystopie
- De moeilijkheidsgraad van Dark Souls en de elegantie van Bayonetta
- De makkelijke weg is niet altijd lonend
- Minor Spoilers Ahead! Lees niet totdat je de laatste gevangenbewaarder hebt verslagen.
In 2016 is het zeldzaam om te ontdekken dat je een unieke game-ervaring hebt gehad. We zijn vaak overweldigd als gamers door een groot aantal titels die we eerder hebben gespeeld. De open wereld-sandbox. De first person shooter. Zelden doen games binnen deze genres meer dan mooier zijn dan hun voorganger. En toen ik mijn achterstand in PlayStation Plus-freebies opnieuw beoordeelde, besloot ik The Game Baker's te geven Furi een kans.
Wie ben ik? Waar ben ik?
De opzettelijk dubbelzinnige opening van het spel gaf me talloze vragen. Wie is de mysterieuze Samurai-achtige krijger die gevangen wordt gehouden in deze futuristische, zwevende gevangenis? Waarom ben je hier, gemarteld door een mysterieuze multi-faced persoon die alleen bekend staat als de gevangenbewaarder? En waarom probeert dit mysterieuze individu, een konijnmasker aan te trekken, jou te bevrijden. Van daaruit doorloop je verschillende stadia in een poging om terug te keren naar de planeet hieronder. Met elke fase betreed je een nieuwe wereld, elk gevarieerd in kleur en esthetiek. In elke fase sta je tegenover een andere cipier, harder dan de vorige en eist een unieke tactische aanpak. En met elke nieuwe fase biedt de mysterieuze man die bekend staat als 'De stem', door middel van een raadselachtige dialoog, een beetje informatie over wie je bent en het grotere geheel.
Samurai Jack ontmoet Donnie Darko ontmoet jaren '80 dystopie
Een van de Furi's grootste verkoopargumenten is de stijlvolle esthetiek. De protagonist bekend als 'The Stranger', in zijn stille natuur, zwaardvechten finesse en uiterlijk, lijkt geïnspireerd door het titulair karakter van Samurai Jack. Zijn metgezel, met zijn verontrustend angstaanjagende konijnenmasker en psychologisch manipulatieve dialoog, brengt herinneringen terug aan de cultklassieker Donnie Darko. Terwijl de algehele games flirten voor stijl en soundtrack geven de hele ervaring een jaren '80 sci-fi / dystopische sfeer. De wereld ziet eruit alsof het met de hand is geschilderd, met neonlichten ingelegd in de ontwerpen en wapens van de personages. Technomuziek die de druk opbouwt als je naar je volgende uitdager loopt, en vervolgens op en neer gaat, passend in overeenstemming met de stroom van het gevecht.
De moeilijkheidsgraad van Dark Souls en de elegantie van Bayonetta
Furi's gameplay is onberispelijk. The Game Baker's hebben de esthetiek genageld, de stijl en toon van hun eenvoudige verhaal genageld, maar vooral het genagelde spel. Het is net zo eenvoudig als de andere pilaren die deze game bij elkaar houden, maar wordt meesterlijk uitgevoerd. In elke fase passeer je een wereld. Je bent beperkt tot een monteur, wandelen. Maar gedurende deze tijd, als speler, ben je gedeeltelijk afhankelijk van de verbluffende vergezichten om je heen en heb je de tijd om de verwarrende woorden van The Voice in je op te nemen. Je komt dan naar je bestemming. Tegenover je tegenstander ga je snel de strijd aan.
Iedere Furi's bazen moeten in een veelvoud van fasen verslagen worden. Iedereen heeft de moeilijkheidsgraad iets meer opgevoerd. De vijand van de vreemdeling is drastisch anders dan de vorige, zowel in hoe ze zijn ontworpen en hoe je hun betrokkenheid moet aanpakken. De twee hoofdmechanismen waar je tussen schakelt, en in verschillende mate afhankelijk van de baas, zijn hack en slash sword fighting en twin-stick shooter, actie op grote afstand. De Hack en slash-strijd is van dichtbij en persoonlijk, de camera verplaatst zich naar een traditioneel 3D-perspectief van een actiegame. Terwijl je met tweelingsticks op een afstand kunt vechten, terwijl je te maken hebt met een ongelofelijk intens spervuur van energiestoten en golven die in alle richtingen worden afgevuurd.
In beide scenario's leef je en sterf je aan je reflexen. Weten wanneer te ontwijken en wanneer te blokkeren. In beide gevechtsvormen zijn deze keuzes en jouw vermogen om ze op het juiste moment uit te voeren een noodzaak. Het blokkeren van een aanval met je zwaard kan zorgen voor een krachtige parry en een kans om weer wat gezondheid te krijgen als je het goed doet, maar dit kan een verwoestende klap zijn als je even weg bent.De ontwijkingsmonteur geeft de protagonist een snelle boost van snelheid in een enkele richting, gedurende welke tijd de vreemdeling tijdelijk onoverwinnelijk is om schade toe te brengen, waardoor hij dodelijke projectielen kan passeren die anders onvermijdelijk zouden kunnen zijn.
De makkelijke weg is niet altijd lonend
Furi's vechten is ongelooflijk uitdagend, en hoewel ik soms vechtpartijen vond die met name veeleisend waren voor mijn uitgeputte vingers, voelde ik me nooit bedrogen. Maar voor degenen die het verhaal van de game willen genieten, hebben The Game Bakers een meer schilderachtige manier van ervaren geboden Furi. De eerste optie die ze aanbieden, die ik ten zeerste aanbeveel, is om je personage automatisch door de loopgedeelten van het spel te laten bewegen. De enige grote kwelling die ik had Furi was de niet intuïtieve en ronduit onhandige beweging buiten de strijd om. Terwijl je naar de volgende Gevangenis loopt, bestuur je het personage methodisch terwijl ze door de wereld bewegen. Om de paar stappen verandert de camerahoek ... en dat geldt ook voor de richting waarin u de joystick moet richten om vooruit te blijven lopen! Deze voortdurende aanpassing was ongelooflijk schokkend. Maar als je alleen op X drukt, zal je personage zonder hulp verder gaan, zodat je het verhaal en de prachtige omgevingen in je op kunt nemen.
De tweede stap naar een eenvoudiger uiterlijk, raad ik zeker niet aan. Telkens wanneer de speler sterft, wordt hem de kans geboden om de moeilijkheidsgraad te verlagen. Als je dit doet, zal de speler een veel meer ontspannen ervaring hebben en kan hij vrijelijk van het verhaal genieten, maar hij kan het niveau van de uitdaging op geen enkel moment verhogen. Toen ik deze modus probeerde, merkte ik dat het spel bijna volledig was veranderd. Op de normale moeilijkheidsgraad Furi's gevechten duurden tussen de 5 en 10 rondes, elk zwaarder dan de vorige. Sommige ontmoetingen duren meer dan 40 minuten. Maar veel van Furi's leuk, vergelijkbaar met Donkere zielen, komt van het leren van de bewegingen en aanvallen van elke baas, steeds opnieuw sterven, en uiteindelijk de timing beheersen. Furi wordt een geweldig spel na elke baas echt te beheersen. De makkelijke moeilijkheid reduceert echter elke eindbaas tot 2 of 3 etappes, vermenigvuldigt de hoeveelheid levens die de speler heeft aanzienlijk, en stelt je in staat om de overwinning veilig te stellen met verschillende goed geplaatste treffers. Het is niet nodig om het ontwijken of blokkeren onder de knie te krijgen of zelfs gebruik te maken van die cruciale mechanismen in bepaalde scenario's. Zelfs als je het spel te uitdagend vindt, raad ik je aan verder te gaan, voor de eenvoudige moeilijkheidsgraad van strips uit het spel, wat het geweldig maakt in de eerste plaats.
Minor Spoilers Ahead! Lees niet totdat je de laatste gevangenbewaarder hebt verslagen.
Tot slot wil ik u nog een laatste punt nalaten. En het is eerder een tip dan een kritisch inzicht. Laat je niet misleiden door de aftiteling van het spel. Het is nog niet gedaan. Een laatste geheime baas kan worden geconfronteerd na de eindsequentie van het spel. En er is meer duidelijkheid nodig voor het overkoepelende verhaal. Het wikkelt het spel mooi in en biedt de ontwikkelaars een stiekeme prikkel om je door hun aftiteling te laten zitten.
Furi is een verrassend diepe indie-ervaring. Sijpelend uit zijn poriën met esthetische en eenvoudige maar overweldigend brutale gameplay. Dit is een bewijs van wat bijtspellen kunnen bereiken en is mogelijk een van de grootste verrassingen van 2016.
Onze beoordeling 8 Furi is een verrassend diepe indie-ervaring. Sijpelend uit zijn poriën met esthetische en eenvoudige maar overweldigend brutale gameplay. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean