Inhoud
Pac-Man wil echt zijn eigen videospel spelen. Dit is de originele Pac-Man, een schijf met een plak uit hem gesneden, niet de cartoonversie met armen en benen. Hij heeft geen handen om de stok te beheersen. Hoe kan hij de geesten ontwijken? Hij zal zijn gezicht moeten gebruiken. Wat nog belangrijker is zijn kin.
Ik heb de fysieke toestand TAR genoemd.
Mijn armen zijn korter dan de gemiddelde persoon. Ik heb geen straalbot. Dit staat beter bekend als het grappige bot. Het is het lange bot dat je onderarm vormt.
Toen ik zeven en acht was en begon te spelen op de NES probeerden mijn ouders een aantal controllers, zodat ik kon gamen met mijn broer en vrienden. In tegenstelling tot de meeste mensen gebruik ik mijn kin in plaats van mijn linkerhand om op het richtingspad of de analoge joystick te drukken. Meestal zit ik aan de linkerkant van een bank. Dit maakt het gemakkelijk voor mij om mijn linkerarm te ondersteunen, de controller tussen mijn linkerhand en mijn kin vast te klemmen.
Het platte richtingskussen van de NES-controller bleek voor mij moeilijk in te drukken met mijn kin.Je kunt je voorstellen dat ik op zou drukken als ik van plan was vooruit te gaan. Het voordeel van NES was het eerste dat we probeerden. Het lijkt op wat je zou vinden op de arcade-machine, een grote analoge joystick en grote platte A- en B-knoppen. Dit was een verbetering ten opzichte van de kleinere standaardcontroller. Het was niet perfect voor mijn situatie. De configuraties van knoppen waren nog steeds in een nauwe configuratie.
Het was een eenvoudig stuk hardware dat heel veel heeft geholpen.
Een analoge stick bevestigd aan een frame diende als de beste oplossing voor mij. Dit frame is om de controller gewikkeld. De analoge stick zat direct boven de D-pad. Dit was een enorme verbetering voor mij. Mijn kin kan gemakkelijk in een van de vier richtingen bewegen en comfortabel NES-spellen spelen.
Vanaf deze datum ontsnapt de fabrikant of de naam van dit apparaat aan mij. Ik heb het niet langer in mijn bezit. Online zoeken was onmogelijk.
Er zijn in de loop der jaren veel verschillende typen controllers voor veel verschillende soorten systemen geweest. Van het gebruik van de non-klembus voor de Wii tot het gebruik van standaard controllers op de PlayStation of de Xbox heb ik verschillende gradaties van succes gevonden en moest ik met de controller werken om het aan mijn behoeften aan te passen.
Voor mij persoonlijk leek de non-kletskop met de Wii-controller het beste te werken.
Omdat het zich in verschillende delen scheidt die door de draad worden verbonden, konden beide handen aan beide kanten van mijn lichaam rusten en de apparaten vasthouden.
Om deze reden apparaten zoals Vis splitsen werk geweldig voor mij. Vis splitsen is de meest populaire van dit soort controllers hoewel ik er een gebruik van Aimon. Dit apparaat heeft het spelen van twitch-gebaseerde shooters op mijn computer gemakkelijker gemaakt.
Mensen zoals Ben Heck wijzigen controllers voor toegankelijkheid. Een voorbeeld hiervan is zijn eenhandige controller. Het plaatst een analoge stick onder de controller. De persoon die deze controller gebruikt, kan nu zijn dij gebruiken om de beweging te regelen.
Voor mensen met een lichamelijke beperking is buitenspelen en activiteiten zoals honkbal of zelfs kaarten beangstigend. Het hangt allemaal af van de handicap. Het hebben van aanpasbare hardware geeft ons een gelijk speelveld in de virtuele ruimte van games.
Als ik op het slagveld ben voor multiplayer-wedstrijden, weet niemand van de handicap.
Om eerlijk te zijn maakt het ze niet eens uit. Dit is fantastisch. Als we samen een partijtje basketbal spelen, kunnen ze zich verplicht voelen om me te kalmeren. Online zijn maakt de moeilijkheid hetzelfde voor iedereen vanwege de anonimiteit.
Mensen met een handicap zoeken een uitdaging, zo niet fysiek dan mentaal. Dit is hetzelfde als alle anderen. Deel uitmaken van een generatie die is opgegroeid met videogames, diende als een plek om een uitdaging te vinden. Het spel maakt het je niet uit wie je bent, het zal je reet net zo schoppen.
Terwijl ik door de geweldige artikelen aan het kijken was die ik op Game Shinny vond, kwam ik "Disability Gaming en hoe het levens kan transformeren" tegen door Yasmin Curren. Het is een goed overzicht van hoe games levens transformeren.