Inhoud
Een van de meest fascinerende personages in Skyward Sword is Demon Lord Ghirahim. Niet alleen is zijn ware identiteit tot het einde toe een mysterie voor de meeste spelers, maar hij is ook een echt duistere kerel. Ik weet dat ik de eerste keer dat ik hem zag verbaasd was over hoe anders hij was dan de meeste schurken in de eerdere spellen van Zelda.
Ghirahim als een schurk
Je zou Ghirahim kunnen classificeren als een slechterik die graag met zijn slachtoffer speelt, terwijl hij zich gedraagt als een totale dramakoningin. Hij probeert niet alleen de Ganondorf-aanpak door Zelda te ontvoeren, maar je zult hem tijdens vele veldslagen ook tegenkomen. Het is het eenvoudige geval van "Je prinses is in een ander kasteel!" als je aan het spelen bent Skyward Sword. Als je naar Zelda zoekt, doet Ghirahim dat ook. De suckerpunch is het feit dat Zelda altijd een stap vooruit is en al verdergaat naar de volgende tempel.
Dit laat natuurlijk Link en Ghirahim om het uit te schakelen. Hoewel de gevechten niet al te moeilijk zijn als je eenmaal een ritme hebt bedacht, heeft Ghirahim een paar behoorlijk dubieuze cut-scenes in het spel. Terwijl hij door Link kruipt, kan ik rillingen over mijn rug krijgen, wat betekent dat dit een van de engste jongens in ELKE Zelda-game moet zijn. Nintendo koos ook de beste stem om met Ghirahim te koppelen, zijn aanwezigheid te verbeteren en het nog duidelijker te maken.
Wie Ghirahim echt is * Spoilers *
Als je dacht dat Ghirahim behoorlijk eng was, net als een slechterik, dan krijg je de rillingen omdat hij weet dat hij het ECHTE schurkzwaard is. Om toe te voegen aan zijn enorme ego, denkt hij absoluut dat hij dat alles is als het gaat om een wapen te zijn. Hij kan het niet helpen, maar pronkt op zijn normale manier als koningin wanneer Link dat in het spel ontdekt, en hij doet ook geen slecht werk in dat laatste gevecht.
Na het spelen door Skyward Sword, Ik kan het niet helpen, maar voel deze sterke mening over zo'n karakter. Zijn aanwezigheid in het spel is zeer smaakvol, maar opnieuw doen de cutscènes mij een beetje afvragen hoe Nintendo zijn rol op zich nam.