Inhoud
- Dominate the World
- Tal van spelmodi
- Unieke mechanica geruïneerd door repetitieve en onevenwichtige gevechten
- Ik hoop dat je de maling niet erg vindt
- Een strategiespel met goede ideeën en een slecht evenwicht
Ground Breakers is een Indie turn-based strategiespel ontwikkeld en uitgegeven door UnitedIndie. De game is uitgebracht vanaf Early Access 15 junith, 2016. Ground Breakers biedt spelers een paar unieke mechanismen en voldoende inhoud om hen talloze uren bezig te houden. Het spel wordt echter een sleur - en hoewel er veel inhoud is, worden de gevechten erg repetitief.
Dominate the World
Meer dan tweehonderd jaar geleden werd de wereld zoals wij die kennen vernietigd door het smelten van de poolkappen. Met de waterstanden stijgen, werden enorme kubussen gebouwd, in staat om het leven te ondersteunen. Deze nieuwe wereld wordt bestuurd door bedrijven die allemaal willen domineren.
De speler is de nieuwe CEO van een van 's werelds bedrijven, die allemaal op zoek zijn naar wereldheerschappij. Om dit te bereiken, moeten ze de concurrentie vernietigen met behulp van robots om elkaar te bestrijden. Om de beste te zijn, moeten de bedrijven voortdurend nieuwe en betere robots bouwen en nieuwe gebieden over de hele wereld beheersen.
Met middelen, onderzoek en militaire macht die uit het gecontroleerde gebied komen, worden ze steeds machtiger. Kun jij jouw bedrijf naar de overwinning leiden en de wereld domineren?
Hoewel er een verhaal in te vinden is Ground Breakers, het is minimaal. De game bevat weinig meer dan wat ik hierboven heb genoemd, maar bevat wel een subplot voor de Infinity Mine. Ground Breakers gaat bijna allemaal over gameplay en strategie over het verhaal. Als je op zoek bent naar een diepgaande verhaallijn, zul je deze hier niet vinden.
Tal van spelmodi
Ground Breakers ' Het verhaal is misschien niet het hoogtepunt, maar wat het biedt in de gamemodi compenseert het wel. In totaal zijn er vier spelmodi om te spelen, samen met de zelfstudielessen voor beginners. De eerste van de vier is de scenariomodus. In het scenario vecht de speler tegen een personage van zijn keuze om nieuwe computerchips voor zijn robots te winnen.
Aan het begin van het spel zijn er maar een paar personages beschikbaar om te vechten, maar als ze nieuwe games tegenkomen, ontgrendelen ze. Elk personage heeft verschillende beloningen, moeilijkheidsgraden en gevechtsregels.
Ondanks dat elk personage verschillende robots heeft om mee te vechten en moeilijke instellingen, worden ze repetitief en muf. Het is de perfecte modus om van tijd tot tijd chips te krijgen of een enkele strijd te voeren, maar het duurt niet lang voordat ze eentonig worden.
De tweede modus is de Campagne, waarmee de speler kan kiezen met hoeveel tegenstanders ze geconfronteerd worden, de AI-moeilijkheidsgraad en de grootte van de wereld. Het doel is om de hele wereld te domineren door de oppositie te verslaan. Dit wordt gedaan door controle te krijgen over nieuwe gebieden om de economie, technologie en militaire niveaus van het bedrijf te vergroten, waarbij elk nieuwe bonussen toekent.
Elke campagne is een geheel nieuwe en unieke kaart van de vorige, die de dingen inderdaad tot op zekere hoogte fris houdt. Vanuit een strategisch oogpunt is het niet zo verschillend van andere turn-based titels zoals Beschaving of Emerge. Maar het is niet zo diepgaand als die twee games. Hoewel dat niet per se slecht is, ontbreekt het toch aan wat zulke games verslavend maakt, waardoor de aantrekkingskracht ervan zeer kortstondig is.
De derde modus, Infinity Mine, is de primaire modus voor het verzamelen van robotonderdelen die nodig zijn om nieuwe robots te maken en oude te upgraden. Het bevat zijn eigen sub-plot samen met 100 niveaus. Elk niveau bevat zijn eigen set vijandelijke robots die de speler moet verslaan.
Bij het vernietigen van een robot laten ze onderdelen vallen die de speler kan verzamelen en gebruiken om nieuwe robots te bouwen. Hoe dieper de mijn wordt, hoe beter de onderdelen die ze vinden. In het begin vinden ze alleen ijzeren onderdelen, terwijl ze later zilver, goud en meer beginnen te vinden.
Het is veruit de interessantste van de beschikbare spelmodi, vanwege het subverhaal en de primaire bron van uw robotonderdelen. Hoewel het het meest interessant is, zijn de moeilijkheidsniveaus erg uit balans.
Er zijn grote sprongen in de moeilijkheidsgraad van niveau 1-5 en 5-10. Het maakt het krijgen van de robotonderdelen erg moeilijk en pijnlijk, omdat de overlevingskansen slank zijn - wat resulteert in frustratie. Het sleept een van de meest opwindende en unieke kenmerken van de game naar beneden.
De laatste modus is Multiplayer, waarbij spelers elkaar bestrijden in 5V5-gevechten. Afgezien daarvan kan ik verder niets zeggen over de multiplayer, want ik zal verdoemd worden als ik een apart account aan het maken ben om online te spelen.
Als ik zou gaan speculeren, zou multiplayer niet zo verschillend zijn van elk gevecht met een enkele speler. Het enige verschil is dat je tegen een andere speler speelt als tegenstander van een AI.
Hoewel elke gamemodus iets nieuws en interessants biedt, is de intrige ervan van korte duur. Elke modus begint steeds herhalend te worden. Hoe meer je speelt, hoe meer ze verliezen welke intriges ze aan het begin hadden. Hoewel de intrige duurt, is er echter wel plezier te beleven in elk van de modi.
Unieke mechanica geruïneerd door repetitieve en onevenwichtige gevechten
De verschillende speltypen zijn leuk, maar na een tijdje is het gevecht wat hen echt vaker repetitief maakt dan al het andere. Hoewel het gevecht een aantal interessante en unieke mechanismen heeft, biedt het over het algemeen weinig maar hetzelfde steeds weer opnieuw.
Er zijn verschillende gevechtsomgevingen, van lente tot lava tot water. En elke omgeving heeft nieuwe en unieke regels. Elke keer dat een eenheid bijvoorbeeld vanuit een positie in de veeromgeving beweegt, verschijnt er een veerkussen. Als een eenheid op een van de veren landt, gooit het ze de lucht in en landt ze willekeurig ergens op het slagveld.
Hoewel een interessante monteur, vond ik dat het weinig impact had op de gevechten in het algemeen. De kans dat een eenheid op de één landt, is klein, met name de eenheden die door de speler worden bestuurd. De andere omgevingen bieden ook weinig impact.
Elk gevecht heeft zijn eigen regels, zoals een Kaper of een eenvoudige 5V5-strijd. Een 5V5-gevecht is vijf robots tegen vijf robots. Het team dat wint, is degene met de meeste moorden - of het team dat het volledige vijandenteam wegvaagt voordat eenheden kunnen respawnen.
Kaper is waar een willekeurige eenheid wordt gekaapt. De speler moet koste wat het kost de eenheid in leven houden totdat het gevecht zijn einde bereikt heeft. De regels houden de dingen een tijdje gevarieerd, maar het duurt niet lang voordat ze oud en oud worden - net als veel andere aspecten van het spel.
Een van de belangrijkste verkoopargumenten van het spel is dat elke unit zijn eigen unieke vaardigheden heeft. Dit is inderdaad waar - en hoewel het de perfecte eigenschap is voor elk strategiespel, is er een onbalans in vaardigheden. Ik heb het gevoel dat sommigen een te lange afstand hebben, anderen zijn niet krachtig genoeg en anderen zijn overweldigend.
Een voorbeeld hiervan is de Cablenex-eenheid en zijn lange nek grote mond vaardigheden. De vaardigheid heeft een enorm bereik, waardoor het van op afstand kan aanvallen, zelfs langeafstandseenheden hebben moeite om elkaar te ontmoeten. Hoewel dit niet zozeer een probleem is in normale gevechten, in de Infinity Mines, begint het heel piepend te worden.
Tegenover drie of vier van deze eenheden op hetzelfde moment is een gruwelijke aanblik, omdat ze elk de vaardigheid kunnen gebruiken als hun eerste aanval. Met deze aanval worden 60 schadepunten geraakt, meer dan genoeg om een eenheid in één keer uit te schakelen en moeilijkere eenheden in twee.
Zodra een eenheid vernietigd is, is er geen terug meer te krijgen tijdens een gevecht in de Mijnen. In de eerste beurt alleen verlies je eenheden sneller dan je "Oh rotzooi" op het scherm kunt schreeuwen. Dus ja, eenheidsbalans is een belangrijk probleem met vaardigheden.
Er is echter nog een monteur die wel bijdraagt aan het algemene vechtsysteem. In sommige gevechten op de gevechtstimer is er een C-pictogram langs de lijn. Zodra de timer dit pictogram bereikt, hebben alle eenheden hun derde vaardigheid ontgrendeld.
Hoewel het willekeurig is of een gevecht deze monteur zal hebben of niet, is het niettemin opwindend. De derde vaardigheid van elke eenheid kan voor beide partijen een echte strijdwisselaar zijn. Met deze mechaniek ontgrendeld, als spelers de juiste eenheden en het juiste plan hebben, kunnen ze een comeback van de eeuw maken.
Al met al wat we hebben Ground Breakers is een vechtsysteem dat interessant is en een aantal unieke mechanismen heeft. Helaas, ondanks deze mechanica, worden ze in de steek gelaten door repetitieve en onevenwichtige gevechten. Het is geweldig als je 15-20 minuten van je tijd wilt doden, maar niet voor lange gamesessies vanwege frustratie en herhalingen.
Ik hoop dat je de maling niet erg vindt
Wat strategiespellen betreft, dit is een vrij unieke functie. Zoals hierboven uitgelegd, verzamelt de speler delen en chips om hun robots te bouwen en te upgraden. Elke robot heeft specifieke onderdelen nodig om te kunnen maken en welke delen je in elke doos krijgt, is volledig willekeurig. De chips werken echter anders dan onderdelen.
Terwijl ze tijdens het spel andere robots vernietigen, laten ze chips vallen. Als alternatief kunnen ze worden verkregen door scenario-gevechten te winnen. Chips worden vervolgens in de robots geïmplanteerd om hen bonussen te geven zoals hogere schade, hogere gezondheid en meer. Elke chip heeft een andere vorm die in de gegeven ruimte moet worden geplaatst. Het is net als spelen Tetris maar met een minidoos.
Elke chip kan worden verkleind door een vierkant met speciale emblemen die zijn verkregen door het winnen van veldslagen. Ze beginnen op vier vierkanten en kunnen worden verkleind tot slechts één, waardoor er meer chips aan elke robot kunnen worden toegevoegd. Chips zijn er in een verscheidenheid van verschillende rariteiten.
Hoe zeldzamer de chip is, hoe beter de bonus die deze bevat, maar hoe duurder het is om te verkleinen. Je kunt ook verschillende fiches combineren om een krachtigere te maken.
Om de blauwdrukken voor nieuwe robots te krijgen, moet de speler zijn personage een hoger level geven. Dit gebeurt door het winnen van veldslagen en het voltooien van levels in de Infinity Mine. Het nivelleersysteem is waar het grootste probleem van het spel in het spel komt.
Het niveau van je personage wordt gebruikt om op veel manieren vooruitgang te boeken. Deze progressie omvat het verkrijgen van nieuwe robots en de mogelijkheid om krachtigere chips toe te voegen die de algemene robots van de spelers verbeteren. Hoewel al het bovenstaande gezond is en leidt tot het belonen van de speler voor zijn / haar inspanningen, is de hoeveelheid tijd die het kost niet leuk.
In acht uur spelen, tussen het voltooien van tutorials en leren hoe alles werkt en een beetje vordert, kwam ik pas op niveau negen. Ik nam inderdaad mijn tijd - maar toch; Ik kan me pas voorstellen wat er later nodig is voor een hoger niveau.
Zonder betere chips uit te kunnen rusten, gaat het dieper de mijn in, waardoor upgraden van robots moeilijker wordt. Het leidt over het algemeen tot trage progressie die alles behalve de meest geduldige slijpmachines zou testen.
Een strategiespel met goede ideeën en een slecht evenwicht
Ground Breakers heeft alles wat nodig is om een solide strategiespel te zijn. Het heeft visuals die aantrekkelijk zijn, een funky soundtrack om het zacht uit te drukken en heeft een enorme lading inhoud. Sommige van de mechanica zijn uniek en in sommige gevallen behoorlijk opwindend.
Het probleem is dat het te lang duurt om grote vooruitgang te boeken en dat de vaardigheden van de eenheid aan het veranderen zijn. Strategiedeskundigen zullen waarschijnlijk een geniale manier vinden om snel vooruitgang te boeken, maar voor de gemiddelde gamer met een fascinatie voor strategiespellen (zoals ik), zal het pijnlijk langzaam zijn.
Ik hou van wat Ground Breakers probeert te doen. Het probeert te moderniseren wat een oud vechtsysteem is, zoals dat in Vandal Hearts. Hoewel het dit enigszins bereikt, faalt het bij andere. Het is een interessante titel maar een die volgens mij alleen veteranen van de strategie en hardcore grinders zullen waarderen. Voor mij is het iets dat ik in heel kleine hoeveelheden zou spelen.
Ground Breakers is te koop op Steam voor $ 9,99.
Disclaimer: een exemplaar van deze game is door de uitgever ter beschikking gesteld voor een recensie.
Onze beoordeling 6 Ground Breakers heeft interessante en unieke mechanica die wordt weggesleept door onevenwichtigheid in het spel en het slijpen. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean