Resident Evil Revelations was een leuke verrassing. Ik was niet erg blij met de demo van het spel; er was niet veel te doen. Ik vond het wel leuk, maar ik geef echt niets om deze derde persoon Resident Evil titels. Ik mis de eerste drie camerahoeken van games zo vreselijk. De camerahoeken in die games zijn wat echt de survival-horror zijn ware effect gaf.
Revelations slaagde erin me het gevoel te geven dat ik de eerste game opnieuw speelde, maar dan in een derde persoon. Het heeft zeker niet hetzelfde gevoel als het eerste, maar er is een bekendheid.
De muziek is goed en stemt goed in de stemming, hoewel sommige stemhandelingen tamelijk goedkoop zijn (niet dat ik de voorkeur geef aan 'cheesy voice acting'). Het biedt helaas niet dezelfde schokfactor als de eerste drie spellen. Er zijn een paar echt coole plekken in het spel waardoor ik "Whoa!" maar het is nog steeds niet helemaal hetzelfde.
Het landschap doet me ook veel aan het originele spel denken. De delen van de boot die je gaat verkennen, zijn absoluut prachtig. Ik moest denken aan de Titanic.
De game speelt zich af in afleveringen, wat ik leuk vond. Elke aflevering heeft een paar hoofdstukken en als je eenmaal doorgaat naar de volgende aflevering krijg je een samenvatting van de belangrijkste momenten uit de vorige aflevering.
Ik vond het erg leuk omdat ik een vreselijke herinnering heb. Het heeft me echt geholpen om de draad van het verhaal te behouden. Het spel is echt lineair, maar het beloont onderzoek. Er zijn enkele kleine hoekjes en doodlopende paden die je kunt verkennen en die kunnen leiden tot extra munitie, kruiden of wapenupgrades.
Er zijn verschillende soorten pistolen die een heel leuke afwisseling bieden om mee te spelen. Ik was verrast over alle soorten wapens en maatwerk. En niets leidde me af of nam me uit de stemming van het spel. Het was comfortabel.
Mijn favoriete monteur was de scanner. Ik herinner me niet precies hoe het werd genoemd, maar je hebt een voorwerp dat je veel gebruikt zoals je zou doen bij het richten van een pistool, behalve dat het niet dodelijk is. De scanner onthult verborgen items in kamers en gangen en biedt nog meer extra munitie en wapenupgrades. Ik vond het behoorlijk netjes, en het droeg ook bij aan de game-exploratie, niet veel natuurlijk, maar het was een leuke toevoeging.
Een ander ding waar ik echt van hield, was het verwijderen van de krankzinnige voorraad micro-beheer. Oh wat een opluchting was dat. Niet dat ik het haatte in het originele spel of zo, maar het is leuk om daar afstand van te nemen. Je hebt geen bodemloze inventaris, maar je hoeft er ook geen brood van te maken.
Mijn laatste favoriete nieuwe ding was de onderwatertaferelen. De bedieningsknoppen zoog op hen. Je kunt onderwater geen strafe, dus je moet altijd je camera centreren om verder te gaan. Het was vervelender dan problematisch. Controle kwestie terzijde, zwemmen was echt netjes.
De bazen zijn episch! Ik had nooit gedacht dat het mogelijk zou zijn om een groteske, maar op de een of andere manier nog steeds sexy zombie te maken. Dat was absoluut een hoogtepunt, te grappig. Er was in het bijzonder één baas die behoorlijk dom was omdat je je letterlijk niet verroert als je ertegen vecht. Je staat daar gewoon en schiet. Het was een nette scène, en het schepsel zelf was cool, maar het gevecht was gewoon Derp. Dus behalve die ene waren de bazen erg cool.
Iets waar ik echt plezier aan beleefde, dat zowel grappig als irritant was, was dat ik langs vijanden de volgende deur in kon rennen en ze gewoon volledig kon ontwijken. De reden dat het grappig was, was omdat ik soms kon vertellen dat de vijanden daar waren gezet om me doelbewust te dwingen ze te doden. Ik zou sowieso gewoon vlak langs ze rennen. Soms blokkeerden vijanden de volgende deur, en ik liep gewoon naar hen toe en wurmde zich achter hen dicht en liep er doorheen.
Er is een ontwijkende monteur die netjes is, maar ik ben er nooit achter gekomen hoe het precies werkt. Elke keer als ik het probeerde te doen wanneer ik het wilde, zou het niet werken, maar dan zou het werken als het me echt niets kon schelen. Gelukkig kun je voorbij vijanden rennen en zelfs strafe om hen heen. Er waren een paar gevechten waarbij ik zou straffen rond de vijand en ze gewoon blijven porren met mijn dolk of bijl. (Je staat niet op zijn plaats tijdens het vechten met melee!) Het was grappig en leuk, maar zeker niet perfect, noch betrouwbaar.
Andere keren werd ik gedwongen om golven van monsters af te weren die me min of meer volledig uit munitie raakten. Ik vond die ook leuk. Ik raakte pas geërgerd toen ik deel uitmaakte van het verhaal waar ik echt mee door wilde gaan en ik bleef steken in het afweren van domme golven.
Ik besefte net dat ik het verhaal nog niet eens had genoemd! Zonder spoilers, het is een behoorlijk fatsoenlijke samenzwering met veel gekke dingen gaande. Het hield me geïnteresseerd, hoewel het verre van origineel was, en het is nooit echt vertraagd. Geweldig tempo.
Gelukkig vervelen de militaire dingen in deze game me niet zoals in RE5. Nu dat ik dit heb gespeeld, wil ik dat ik er opnieuw 5 wil spelen. Maar dan denk ik aan hoe verschrikkelijk 5 is, en ik niet.
Ik vond erg leuk Revelations. Zoals gewoonlijk heeft het de beste versie van de Tyrant in de Resident Evil-spellen, hoewel het gevecht zelf een beetje verergerend was. (Ik heb geen 6 gespeeld). Er zijn nog een paar leuke dingen waar ik je over wil vertellen, maar ik zou ze als spoilers beschouwen, dus ik heb ze weggelaten.
Onze beoordeling 7 Resident Evil Revelations bracht me terug naar de originele games. Het is niet helemaal hetzelfde, maar het bood een welkome vertrouwdheid.