Handhelds vs & periode; Mobile & colon; Handhelds zijn superieur

Inhoud

• Mobiele games zijn niet zo leuk; handheld-games zijn diverser
• Eenvoud
• Sociale gamers en mobiele gamers
• De diversiteit van handhelds
• Lengte
• Schermgrootte en afspeelmogelijkheden
• Niet iedereen heeft een smartphone
• Kinderen
• Mensen die eenvoudiger zijn
• Ik wil niet op mijn telefoon wonen
• Conclusie

Als je mijn laatste artikel mist, besprak ik hoe mobiele games draagbare games uit de markt schopten. Mobiele games zijn tegenwoordig veel productiever. Tussen het opgeven door Sony van de Vita, Microsoft die nooit deelneemt aan een handheld-console en Nintendo die verdwijnt uit het meest gangbare nieuws, winnen ze de on-the-go-gamingmarkt. Dat is verschrikkelijk.

Mobiele games zijn niet zo leuk; handheld-games zijn diverser

Eenvoud

Candy Crush is pijnlijk simplistisch. Je tikt een paar dingen aan en gaat op weg. Deep Dungeons of Doom (Boss Studios), Mobile Strike (Epische oorlog), Clash of Clans (Supercell), en alle andere mobiele games die nu populair zijn, zijn nog steeds net zo eenvoudig. Ze nemen gewoon snel een paar simpele swipes om te spelen.

Dat is het probleem echter. Mobiele games zijn te simpel. Gameplay wordt erg snel heel repetitief en je begint je te vervelen. Gameplay werkt ook niet als een resultaat. Een keer in de zoveel tijd op een scherm tikken, is helemaal niet wat ik beschouw als een goede gameplay.

Handheld-spellen zijn veel diverser in termen van gameplay. Dit wil niet zeggen dat ze ook niet saai of repetitief zullen worden, maar het is veel minder waarschijnlijk. Als het gaat om handheld-gaming, zijn er vier knoppen aan de rechterkant, een D-pad, analoge sticks en meestal een menu waarmee je een personage kunt aanpassen of upgrades kunt kopen of meer informatie binnen de verhaallijn kunt krijgen. (Er is ook een verhaallijn).

Ik geef de voorkeur aan de uitdaging van deze complicaties.Het is veel leuker om deel te nemen aan een boss battle en te moeten ontwijken, terug te vechten en te helen dan een paar dingen op een scherm te tikken. Eerlijk gezegd, handheld-games nemen gewoon meer vaardigheden en dat maakt ze interessanter.

Sociale gamers en mobiele gamers

Denk na over hoe mobiele gamers of sociale gamers vaak worden ondermijnd als nep-gamers. Waarom? Omdat mobiele spellen nooit als echte spellen werden beschouwd die echte vaardigheden hadden en dus degenen die ze speelden niet als echte gamers werden beschouwd. Ik ga niet in op de semantiek van de vraag of sociale en mobiele gamers echte gamers zijn of niet, maar er is een basis voor de bewering. Mobiele games nemen niet zoveel multitasking-vaardigheden of hand-oogcoördinatie of goede reactietijd als gewone spellen. Dat wil niet zeggen dat alle mobiele games pathetisch zijn qua vaardigheidsniveau, maar de meeste van hen zijn en hoeveel mensen spelen degenen die enige vaardigheid vereisen in vergelijking met het aantal mensen dat degenen speelt die geen vaardigheid vereisen ?

De diversiteit van handhelds

Denk aan alle soorten games die in een handheld-spel kunnen worden geplaatst vanwege de knoppen, analoge sticks en D-pad. Er kunnen hack n 'slash-spellen zijn. Er kunnen meer diverse puzzels zijn. Er kunnen goede shooters zijn.

Mobiele games hebben die luxe niet, omdat er een extreme limiet is aan wat ze kunnen doen. Als het niet op het scherm kan worden getikt, gebeurt het niet; handheld-games mogen vrijwel alles doen wat ze willen, vanwege hun extra knoppen.

Lengte

Mobiele games zijn kort. Het zijn spellen gebaseerd op multiplayer die in principe oneindig doorgaan vanwege het oneindige aantal andere mensen dat speelt, of ze eindigen omdat er maar heel weinig niveaus zijn of als het spel precies hetzelfde is. Dit zorgt ervoor dat je heel snel het spel afsluit (weet iemand het nog Doodle Jump? Doodle Jump is een goed voorbeeld van extreem repetitieve gameplay die het spel erg kort maakt).

Hoewel niet alle handheld-games lang zullen zijn, is het veel gemakkelijker om een ​​draagbare game te vinden. Er is meer te doen. Er zijn meer niveaus. Zelfs na het voltooien van een hoofdverhaal is er een minste verkenning te doen. Handheld-games zijn immers nog volwaardige spellen.

Bijvoorbeeld, Dragon Quest IX: Sentinels of the Starry Skies was een vrij lang spel voor de DS. Het hoofdverhaal nam ongeveer 60-80 uur in beslag, exclusief extra onderzoek of enig DLC-gehalte. Dat is veel langer dan de meeste mobiele games.

Schermgrootte en afspeelmogelijkheden

Telefoons worden groter, maar dat betekent niet dat de schermen erg groot zijn. (Als je de voorkeur geeft aan een kleinere telefoon die echt in je zak past zoals ik, wordt dit een nog groter probleem).

Wanneer ik een spel speel, wil ik graag zien wat er daadwerkelijk gebeurt. Ik wil niet turen om dat ene item te vinden of de telefoon recht op mijn gezicht te laten zien.

Handheld consoles houden hier eigenlijk rekening mee. De schermen zijn niet gigantisch zoals een tv of zelfs een tablet, maar ze zijn groter dan die van een telefoon, waardoor het veel gemakkelijker te zien is.

Het is ook de moeite waard om op te merken dat omdat de knoppen die je moet indrukken aan de kant van het scherm staan ​​die al aanwezig is, ze niet het scherm over hoeven te nemen omdat ze op de telefoon zorgen voor nog minder ruimte voor echt gamen. Kijk maar naar de Clash of Clans scherm afgebeeld links. Stel je voor hoeveel mooier en minder rommelig dat eruit zou zien als op een console. Op een DS kunnen al het geld, XP, meldingen en karakterinformatie op het onderste scherm worden weergegeven, waardoor het bovenste scherm vrij blijft om het spel daadwerkelijk te spelen. Het ziet er gewoon mooier en soepeler uit, met minder onzin in elke hoek van het scherm.

Niet iedereen heeft een smartphone

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, hebben veel mensen geen smartphone. Hoe moeten ze alle smartphonegames spelen die handheld-gaming terzijde hebben geschoven? Spoiler alert: dat zijn ze niet. Ze zitten nog steeds gewoon aan de zijlijn en wachten op handheld-gaming om terug te komen, zodat ze onderweg kunnen spelen.

Kinderen

Veel kinderen hebben tegenwoordig een smartphone, vooral in Amerika, maar velen nog steeds niet, vooral de jongere kinderen. Veel ouders hebben niet de behoefte om hun kind een dure telefoon te geven die ze nodig hebben voor hun werk en hun privéleven, zodat hun kind één eenvoudig spel kan spelen.

Mensen die eenvoudiger zijn

Hoewel advertenties mensen ervan overtuigen dat ze elk jaar de nieuwste telefoon moeten kopen, kopen veel mensen die agenda niet; er zijn genoeg mensen die nog steeds flip-telefoons en glijdende telefoons hebben die geen Google Play of de iOS-winkel hebben om al deze super populaire mobiele games te spelen.

Zelfs als sommige mensen een aanraakscherm hebben, kan het een ouder model zijn dat het draaien van games - of apps in het algemeen - moeilijker maakt. Verwerkingssystemen hebben de neiging om langzamer te worden naarmate de tijd verstrijkt.

Ik wil niet op mijn telefoon wonen

Mijn telefoon is mijn leven geworden. Ik heb het nodig voor werk. Ik heb het nodig voor mijn persoonlijke leven. Ik heb het nodig om afspraken te plannen. Met alles wat ik op internet kan doen en het enorme aantal apps dat ik kan downloaden, breng ik een behoorlijk aantal uren door op mijn telefoon. Maar ik wil niet dat het mijn leven volledig overneemt.

Ik zou mijn telefoon graag in mijn zak of handtas willen stoppen of vaker willen achterhalen dan ik op dit moment doe. Als ik me concentreerde op gamen op mijn telefoon, zou dit nooit gebeuren. Mijn leven zou volledig worden verteerd door een klein schermpje met veel te veel krassen.

Conclusie

Ik denk dat mobiel gamen te veel controle heeft gehad als handheld-gamen de betere optie is. Handheld-consoles hebben grotere schermen, de spellen zijn complexer. Wonen op mijn telefoon klinkt als een vreselijke manier van leven, en niet iedereen heeft een smartphone, in tegenstelling tot de publieke opinie.

Dus terwijl je het niet eens hoeft te zijn met mij (je kunt denken dat handheld-gaming de vloek is van het universum van videogames en mobiel gamen is het leven), denk dan eens aan handheld-gamen in vergelijking met mobiel gamen. Moeten draagbare games doodgaan terwijl mobiel gamen de touwtjes in handen neemt? Zijn er geen voordelen aan handheld-gaming die het mogelijk moeten maken om te overleven in het midden van de stijging van het mobiele spel?

Ben je het niet eens met mijn punten waarom handheld gaming beter is dan mobiel gamen of heb je extra punten die je zou willen toevoegen? Laat het ons weten in de comments hieronder!