Het komt vaker voor dan mensen zouden aannemen om in onaangename situaties te lachen. Lachen is een verdedigingsmechanisme; volgens de BBC lachen we omdat we pijn verwachten. Dus denk alsjeblieft niet dat er iets mis met je is omdat je lachte toen je het niet had moeten doen (en verspil alsjeblieft niet iedereen de tijd door te zeggen: "Ik ben zo'n freak", als je lacht omdat jij bent niet en niemand geeft erom).
Maar wat gebeurt er als iedereen lacht en niemand kan zien of de lach voortkomt uit ware humor of omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen?
Dat is hoe je Asmadi Games speelt We hebben dit helemaal niet gespeeld voelt.
Zoals de titel doet vermoeden, is deze game willekeurig, snel en volledig belachelijk. Iedereen krijgt twee kaarten gedeeld, iemand wordt willekeurig geselecteerd om als eerste te gaan en dan trekken ze een kaart en kiezen tussen drie kaarten wat hun actie zal zijn.
Het doel is om te winnen en zodra iemand wint, verliest iedereen. Er zijn manieren waarop spelers één voor één kunnen verliezen en er is zelfs een kaart die zegt dat iedereen die nog in het spel is wint.
Er is een kaart met de tekst: "Als je deze kaart speelt, verlies je.Nee, echt, "en er is een kaart waarmee iemand onmiddellijk kan winnen zolang iedereen die speelt zichtbaar blauw draagt.
Elke ronde duurt ongeveer een tot vijf minuten, dus het grootste deel van dit spel bestaat uit opnieuw spelen en de kaarten zijn willekeurig genoeg om ervoor te zorgen dat er elke keer iets anders gebeurt.
Klinkt leuk, toch?
Eerlijk gezegd, het is moeilijk te zeggen. Misschien als iedereen dronken was, zouden de rondes langer duren en zouden mensen meer een gevoel van voldoening krijgen als ze wonnen omdat het zo lang duurde om daar te komen (aangezien het spelen van games met dronken mensen vaak met zich meebrengt dat je daar voor een lange tijd bent). Zoals het eruit ziet - als een sober feestspel - We hebben dit helemaal niet gespeeld misschien niet zo leuk als het vakje eruit ziet (hoewel de intriges van de banaan de lat hoog legt).
De meeste mensen vinden het leuk om spellen te spelen die ze kunnen winnen. En hoewel het doel van deze game is om te winnen, als iemand gewoon een kaart kan trekken waarmee ze kunnen winnen zolang ze een meisje zijn en iedereen die speelt een jongen is, neemt het de concurrentie en motivatie weg om te blijven winnen.
Ongetwijfeld zoals het bij sommigen kan voorkomen, mensen do graag werken en een gevoel van voldoening voelen als hun harde werk vruchten begint af te werpen.
En hoewel de willekeur van dit spel in het begin aantrekkelijk is, hoe vaker iemand dit spel speelt, des te meer zullen ze beseffen dat hun winst afhankelijk is van het geluk van de trekking.
Aangezien deze game volledig bestaat uit steeds maar weer opnieuw spelen, stopt de willekeur niet zo willekeurig, en spelers beginnen te wensen dat ze een drankje in hun hand hadden, zodat iets opwindender dan rock-paper-scissors zou gebeuren.
Het is moeilijk om te zeggen of We hebben dit helemaal niet gespeeld is of is niet leuk. Mensen kunnen lachen omdat het grappig is, of ze kunnen lachen omdat de schokwaarde van iemand die alleen maar verliest omdat ze zeiden dat het woord "jij" ze door een lus gooide.
En kan een game echt leuk zijn als je niet weet waarom je lacht?