Inhoud
De gamewereld is een enorme schuld aan Kickstarter verschuldigd, waarbij liefhebbers van nichegames in grafische grafische stijlen van de oude school hun vulling krijgen van nieuwe content dankzij de crowdfunding-revolutie.
La-Mulana 2 is een van de nieuwste klassieke gaming-inzendingen om te komen dankzij een succesvolle crowdfundingcampagne, het aanbieden van die klassieke Metroidvania-nostalgie in een unieke setting.
Je moet nu al helemaal verliefd zijn op de stijl om het maximale uit dit platform-achtige vervolg te halen, maar voor degenen die nog steeds bezig zijn met die verzengende liefdesrelatie met de Castlevania inzendingen van tientallen jaren geleden, La-Mulana 2 is ongeveer zo goed als het wordt.
Old School, New Setting
Deze keer kun je een onverschrokken archeoloog spelen met een zweep die toevallig ook een meester ninja en monsterjager is. Meisje moet een brede vaardigheid hebben om te overleven deze dagen, weet je?
Met een beetje geluk kan ze misschien een paar schermen doorkomen voordat ze vreselijk sterft, maar reken er niet op, zoals het moeilijk niveau hier is wonderbaarlijk duivels. Vergis je er niet over, La-Mulana 2 is zo oud als het kan, compleet met gammele springknoppen en moeilijke gevechten.
De game is volledig toetsenbordgestuurd op de pc-versie, maar is duidelijk ingesteld om de SNES-bediening van de L- en R-knoppen na te bootsen om door menu's te navigeren met vier hoofdknoppen voor het gebruik van items en springen. Iedereen die een emulator met een toetsenbord uitgebreid heeft gebruikt, heeft hier waarschijnlijk een voorsprong op het wennen aan de bedieningselementen.
Het is niet alleen de lay-out van het toetsenbord / de controller die hard werkt om het gevoel van de jaren 80 en vroege jaren 90 op te roepen, want er is een duidelijke 8-bit-presentatie aan de visuele kant, maar met frequente knikken naar latere spelperioden. ' Ik zal geluiden en visuele effecten opmerken die me te binnen schieten Symphony Of The Night, bijvoorbeeld.
Verslaafd raken aan pijn
Een van de La-Mulana 2's grootste kracht is dat het spel meestal niet-lineair is na de startercungeon. Ga gewoon waar je maar wilt en zoek uit welke puzzels je kunt. Als je vastloopt, ga dan ergens anders naartoe totdat je terug kunt komen en het opnieuw kunt proberen.
Terwijl je die oplossingen voor verschillende dodelijke vallen probeert te puzzelen, zul je snel tot het besef komen dat deze game ontzettend moeilijk is, en expres. Als je je controller hebt overgeslagen Battletoads of soortgelijke games terug in de dag, wil je misschien gewoon de Let's Plays eens bekijken voor de nostalgie.
Instant death traps komen frequent voor en spaarvlekken worden slechts schaars over de ruïnes gevonden, dus vallen en opstaan spelen een grote rol, maar uiteindelijk zal een speler een zesde zintuig ontwikkelen om te weten welke knoppen niet moeten worden ingedrukt en welke vloertegels moeten worden vermeden.
De puzzels hier zijn over het algemeen allemaal mogelijk om erachter te komen of je op de omgeving let en de tijd neemt om de besturing onder de knie te krijgen.
In de loop van de tijd kan dat vind jezelf verslaafd aan de spanning van het voltooien van een puzzel of het verslaan van een gigantische monster baas en willen zien of je het een beetje verder in de ruïnes kunt maken.
Heel veel zoals hoeveel spelers het opgaven na die eerste demon-baas in Donkere zielen en besloot dat de franchise de tijd niet waard was, als je je eraan houdt, zie je dat er veel lonende gameplay is naarmate je verder komt.
Vreemd genoeg is er eigenlijk een La-Mulana 2 harde modus beschikbaar als u drie afzonderlijke sets waarschuwingen negeert om deze niet in te schakelen. Ik wil niet eens nadenken over hoe die ervaring eruit moet zien, aangezien ik mijn toetsenbord liever niet in een miljoen stukjes ram, maar voor de echte masochisten die er zijn, is de optie op zijn minst beschikbaar.
Het komt neer op
Opgroeien op de NES en vervolgens mijn tanden knippen op dat soort dingen Symphony Of The Night, Ik heb altijd een zwak in mijn hart gehad voor de platformer-stijl, vooral met de meer ongebruikelijke of onderscheidende spellen zoals Demon's Crest.
La-Mulana 2 valt zeker in die categorie, en ondanks de eenvoud heeft de game eigenlijk een interessant verhaal dat draait om acht rassen van wezens die de aarde in de loop van de tijd hebben bewoond, waarbij de mens alleen de laatste is.
Metroidvana-fans zullen dol zijn op het brede scala aan zones met verschillende kunststijlen en -strategieën, van ijzige pilaren moet je snel oversteken voordat je afglijdt naar snel oplopende platforms en enkele gekke springende puzzels.
Voor een indie-aanbod dat probeert gameplay-innovaties na 1994 te negeren, La-Mulana 2 is een ongelooflijk leuke tijd als je het niet erg vindt op een uitzonderlijk hoge moeilijkheidsgraad.
Onze beoordeling 9 Je innerlijke kind dat bereid was te lijden door de ontberingen van NES-platformspelers zal je bedanken voor het kopen van deze game. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean