Inhoud
- De misleide meester
- Een fragmentarische passage
- Aqua heeft daar niets van.
- "Soms ben je zo'n meisje."
- "Er is altijd een manier."
ik hou van Kingdom Hearts. Ik vind het geweldig dat de serie een onheilige vereniging is tussen Disney en Final Fantasy. Ik vind het heerlijk hoe elke andere regel de woorden 'vriendschap' of 'duisternis' bevat. Ik vind het zelfs geweldig hoe de overkoepelende plot zo belachelijk complex is dat we talloze analyseblogs en forums nodig hebben om zelfs maar te beginnen met het samenstellen van alle stukjes.
Kingdom Hearts is mijn problematische favoriet, en niet alleen omdat het stom is en Mickey Mouse veel te serieus neemt en soms is de dialoog slecht.
KH is problematisch omdat het niet weet hoe vrouwelijke karakters te schrijven.
Dit is niet de eerste keer dat ik hierover spreek. Of ik nu luister naar de frustrerende karakterisering van Kairi of Xion's verhaal doorzoek via de lens van Queer Theory, er is altijd een gemeenschappelijke deler: ik moet diep graven om vrouwelijke representatie in Kingdom Hearts omdat er niet veel vrouwelijke representatie is om te interpreteren.
Ik moet diep graven om vrouwelijke representatie in te interpreteren Kingdom Hearts omdat er niet veel vrouwelijke representatie is om te interpreteren.Er zijn tientallen originele karakters die de Kingdom Hearts multiversum. Raad eens hoeveel vrouwen zijn.
Stop met raden, ik zal het je vertellen. Zes! Slechts zes. En van die zes hebben er drie exact dezelfde gezichtseigenschappen, één is een minderjarig karakter, een ander is een ondersteunende antagonist voor een side-game, en de laatste is Aqua, de onbaatzuchtige martelaar van Geboorte door Sleep.
De misleide meester
Op papier lijkt Aqua een te zijn KH feministische droom. Eindelijk, een vrouwelijke hoofdrolspeelster die tijdens een hele sectie van het verhaal kan worden gespeeld, niet alleen in een goedkope multiplayer-modus. Na jaren wachten op Kairi en geworteld voor Naminé en huilen om Xion, kregen we de heldin waar we op hadden gewacht.
Alleen al in haar debuut in de geheime film is Aqua niet alleen een kracht waarmee rekening moet worden gehouden op het slagveld, maar wordt ook getoond als een zorgzame vriend. Voor een keer kunnen fysieke en emotionele krachten elkaar niet uitsluiten in een vrouwelijk personage. Het leek allemaal te mooi om waar te zijn.
Een fragmentarische passage
Dankzij het twijfelachtige besluit van de ontwikkelaar om te splitsen Geboorte door Sleep in drie volledig afzonderlijke verhaallijnen brengt het zogenaamde "Wayfinder Trio" veel tijd alleen door. Vooral Aqua is nog feller onafhankelijk dan haar leeftijdsgenoten.
In veel opzichten is dit zo fantastisch. Aqua heeft niemand nodig. Terra en Ven zouden natuurlijk zonder haar verloren zijn en ze is eigenlijk de rechterhand van meester Eraqus. Ze hebben haar allemaal nodig, maar als ze dat wilde, kon ze op haar zweefvliegtuig springen en wegrijden naar de sterren en zonder hen zou het prima gaan.
Sterker nog, ze zou waarschijnlijk veel beter af zijn geweest.
Aqua is geen hulpje. Zij is Batman.Wanneer vrouwen eindelijk een actieve rol krijgen, worden ze vaak gedelegeerd naar de hulplijn, de ondersteuning. Arkham's Oracle doet computerdingen voor Batman. Prinses Zelda heeft haar magische pijldeal in eindbaasgevechten met Link. Zelfs de technologische almacht van Cortana is een tweede viool voor de gigant van Master Chief. . . gun. Maar Aqua is geen hulpje. Zij is Batman.
Op zijn minst op pagina, dat is ze. Als je wat dieper kijkt, zie je dat Aqua 100% van haar verhaallijn aan haar mannelijke metgezellen besteedt. Terra en Ven krijgen deze enorme enerverende verhalen. Ze zijn uitgekozen om een grote rol te spelen in een oude strijd. Ze hebben het lot. Ze hebben aangewezen antagonisten. Ze hebben plot relevantie.
Aqua heeft daar niets van.
Volgens Xehanort is ze gewoon een back-up in het hele X-Blade-ding, dat uitkomt als een nauwelijks verhuld excuus om meer Vanitas-scènes op te nemen. Zelfs Kairi had een meer gedefinieerde rol in een 'Nort-regeling'. En volgens Master Eraqus is Aqua een veredelde maatschappelijk werker. Hij bekijkt al haar ervaring en talent en vertelt haar dat haar plaats zorgt voor haar angstige 'broers'.
Bovendien geeft Aqua, wanneer het Mark of Mastery wordt getoond (blijkbaar een behoorlijk grote deal in het universum), niemand er echt iets om. Ze zijn allemaal te druk bezig Terra te troosten voor het falen. Aqua krijgt geen moment om trots op zichzelf te zijn. En wanneer het trio eindelijk herenigd wordt, noemt Ven haar letterlijk vreselijk en vertelt haar dat haar titel haar op het lijf is geschreven. Niemand verdedigt haar ooit Aqua spendeert het grootste deel van het spel en verontschuldigt zich voor haar eigen ambitie.
Dit alles komt overeen met één conclusie: ondanks dat Aqua wordt aangemerkt als de hoofdheld van het spel, Geboorte door Sleep gaat niet echt over haar.
Ondanks dat Aqua als hoofdheld van het spel wordt gefactureerd, Geboorte door Sleep gaat niet echt over haar.Ze groeit niet. Ze ontwikkelt zich niet. Ze kan haar eigen relaties zelfs niet verkennen. We krijgen een heleboel Terra en Ven als de 'raarste broers'. En Xehanort is de ergste enge oom die de jongens ooit hebben gehad. We krijgen een vrij duidelijk beeld van de verbroken band tussen Masters Xehanort en Eraqus. En als ze de relatie tussen 'vaderfiguur' tussen Eraqus en Terra nog moeilijker zouden maken, dan zouden we het bij de pols moeten afzagen.
Hoe zit het met Aqua? Zag Eraqus haar als een dochter? Heeft haar succes haar relatie met Terra beschadigd voor het Mark of Mastery? Heeft ze zelfs met Xehanort gesproken? Niemand weet. Ze kan daar niets van ontdekken.
Een goede zaak van Aqua's loner-status is dat de schrijvers haar niet dwingen tot onnodige romantische situaties. Haar dynamiek met Terra is zo onderontwikkeld dat het nauwelijks een 'vriendschap' genoemd kan worden, laat staan een relatie en Ventus is (gelukkig) minderjarig. Aqua is te druk om toch om jongens te geven, vooral dorky wannabe-helden zoals Zack wiens vooruitgang haar zichtbaar ongemakkelijk maakt. Het meest romantische wat ze de hele game doet, is Assepoester de trap af helpen. Aqua verliest constant haar stem aan andere personages. Het laatste wat ze nodig heeft, is een belangrijke ander om haar boog volledig tot zwijgen te brengen.
"Soms ben je zo'n meisje."
"Maar Jackson," je denkt ongetwijfeld terwijl je dit leest: "Aqua is het eerste legitiem speelbare vrouwelijke personage in de serie.Heeft het belang van die inclusie niet zo'n aard om al deze klachten te ontkennen?" Nee. We zouden zelfs nog kritischer moeten zijn dan normaal. Square-Enix heeft de KH dames aan de zijlijn voor jaren. Aqua was hun kans om hun fans te bewijzen dat ze een speelbaar vrouwelijk personage in de voorhoede van een titel konden schrijven.
En dat deden ze. . . oke, denk ik. De karakterisering van Aqua is zeker beter dan die van Kairi, maar na Xion's indrukwekkende diepte en plot-relevantie valt ze uiteindelijk plat.
Toch ben ik misschien meer bereid om veel van deze kwesties over het hoofd te zien als de schrijvers haar personage niet met luie en onnodige stereotypen hebben verziekt. Het is heel duidelijk dat ze de 'teammama' zou moeten zijn. De verantwoordelijke. Al haar acties leiden terug naar deze ene persoonlijkheidskenmerk. Toegegeven, haar co-protagonisten hebben het niet veel beter. Ventus is slechts een enkele naïeve tint en Terra bestaat slechts uit twee delen goedgelovige en broeierige.
Ik zeg niet dat maternale instincten slecht zijn. Helemaal niet, vooral niet als het wordt genuanceerd. Aqua net wordt echter moederlijk, zonder nuance. Hoewel geen van trio veel inhoud krijgt, is Aqua de enige die een rol speelt in een geslachtsrol.
We kunnen haar de 'moeder' laten zijn, maar laat haar ook meer zijn. Laat haar haar fouten herkennen (ze heeft er veel) en laat haar dan van hen leren. En kan je haar in godsnaam meer geven dan opruimen na Terra en Ven?
Oké, dus Aqua is verre van perfect, maar ze is geen verloren zaak. Het is de moeite waard om op te merken dat ze verreweg de machtigste is van het trio en, zelfs als ze de 'magische meid' volgt als de vrouwelijke vrouwelijke magiër, is ze ook een zeer capabele zwaardvechter. Trouw aan haar naamgenoot, haar vechtstijl is behendig en aanpasbaar, waardoor ze misschien wel de meest boeiende strijd van de franchise.
Ondanks dat Terra en Ven fungeren als sympathiesponsen, komt Aqua naar voren als het ware hart van Geboorte door Sleep. Het is haar niet aflatende gevoel van rechtvaardigheid en loyaliteit dat ons echt in de Laatste Aflevering brengt, waardoor ze sterk wordt na uren van een onopvallend persoonlijk verhaal. Is ze een geweldig, uitgewerkt personage? Nah. Maar het is zeker moeilijk om haar niet te mogen en haar drive te bewonderen.
"Er is altijd een manier."
Met Aqua (naast Naminé en Xion) alles behalve bevestigd om in te verschijnen Kingdom Hearts 3 en Kairi aan dek als een beschermer van het licht, de serie heeft nog steeds hoop op verlossing. Geboorte door Sleep werd voor het eerst op de PSP uitgebracht in 2010. We zullen gewoon moeten afwachten of de helft van een decennium lang genoeg zal zijn om te leren van eerdere misstappen.
Vond je deze analyse een beetje te hard? Of misschien heb ik iets belangrijks over het hoofd gezien? Vertel ons uw mening over de beste (en slechtste) karakteristieken van Aqua in de onderstaande opmerkingen.
Ladies in Gaming zal terug zijn op vrijdag 4 september. Probeer tot die tijd je domme "broeders" uit apocalyptische problemen te houden.
