Lieve kerstman,
Ik ben niet iemand die normaal gesproken een brief schrijft omdat ik zoveel jaren geleden niet meer in je geloofde. Ik heb je altijd de schuld gegeven van mijn sociale wanorde en onhoffelijke houding rond deze tijd van het jaar. Het begon allemaal vanaf de tijd dat ik in 1984 vroeg om een Atari-spelsysteem en je bracht me een 10-versnellingsfiets waarvan ik beweerde dat ik meer moest gaan spelen. Nou, ik deed de kerstman, ik ging naar buiten en speelde, en ik vond het moeilijk om vrienden te maken. Ik werd dat vreemde gekke meisje in de buurt dat de dikke bril met zwarte randen droeg en veel snoof. Het meisje dat het had over superhelden en videogames toen alle anderen het hadden over het kopen van hun eerste bh en het starten van haar menstruatie. Toen iemand me vroeg: "Ben je al met je menstruatie begonnen?", Weet je wat ik de Kerstman heb geantwoord? Ik antwoordde "Oh ja, ik ben al op level 15!" Ik had geen flauw idee waar ze het over hadden, tenzij het videogames en stripboeken bevatte, maar ik heb er alles aan gedaan om erin te passen en werd alleen maar uitgelachen.
In 1985 vroeg ik om een Nintendo (NES) en je bracht me een paar schaatsen. Je zei dat schaatsen me een atleet zou maken! Een ster in de Olympische Spelen! Dus ik probeerde te schaatsen! Ik ging naar buiten en rolde die stomme lelijke dingen dagenlang zonder succes. Ik eindigde met blauwe plekken en hobbels en een gebroken arm. De omgeving lachte me nog meer uit, omdat ik tijdens mijn val tape moest dragen tussen mijn bril en ik moest Peter Duran verlossen omdat hij dat steentje op het pad van mijn achtje zette. Ik zou dat misbruik niet hebben gehad als je me maar een NES had gebracht!
Een paar jaar later in 1989 vroeg ik om een Sega Genesis en bracht je me wat kleren. Kleren Santa? Werkelijk? Je zei dat je dacht dat de kleding me een duwtje in de goede richting zou geven met de buurtkinderen, maar Jordache Jeans was uit de mode en ik heb de pijn verdragen om opnieuw de coole kids-tourtuurtas te zijn. Ik werd zo boos dat ik de armen van Stephanie Braziel uit de lockroom van de meisjes stal omdat ik de hare beter vond, maar ze vond een afspraakje met de jongen die ik leuk vond omdat ze de sportschool in deze roze roze ondergoed uitliep en bovenop hem neerkwam . Ik heb nooit geluk! Ik had moeten weten dat stijl niet een van je fortes was, je werkt met een stel elfjes die elke dag hetzelfde dragen voor hardop schreeuwen!
Ik gaf het op om je daarna alles te vragen, maar ik denk dat ik je dikke, dikke man zag op mijn bruiloft in 91. Ja, jij was het. Ik zag je aan de bar zitten met deze vrolijke grijns en mijn naam op de stoute lijst schrijven, alleen maar omdat ik mijn jurk ophief en "Donkey Kong Country!" terwijl ik tussen mijn benen wees. Ik was dronken! En dan! Je at nog steeds alle koekjes aan de desserttafel en de wodka en melk werden vermist.
1995 Ik schreef een brief aan u waarin ik om een Sony Playstation vroeg. Je hebt nooit gereageerd. Ik heb mijn boom verbrand en heb een vreugdevuur gemaakt in jouw naam.
Na al die keren heb je geprobeerd me een "normaal" kind te maken. Ik ben nog steeds niet veranderd. Ik ben nu een grote meid met een graad in informatica en een voorliefde voor het spelen van videogames waarbij heel vrolijke oude mannen worden neergeschoten.
Maar ik hoop dat we nu het verleden achter ons kunnen laten. Misschien zijn we begonnen met de verkeerde voet? Ik ben bereid je te vergeven als je tenminste kunt kijken hoe vaak je hebt geprobeerd om mijzelf alles behalve MAAR te laten zijn. Ik hou van videogames en computers en technologie Santa en al die kinderen waarvan je wilde dat ik er uit zouden zien, nou, nu willen ze zijn zoals ik en ik vanwege alles waar je me doorheen hebt geleid, en alles wat je nooit hebt, ik ' Ik ben een Super Nerdy-moeder geworden die mijn eigen kinderen grootbrengt op alles waar je niet in geloofde. Maak je geen zorgen Santa, hoewel je niet gelooft dat meisjes videogames zouden spelen, ik geloofde om de een of andere reden nog steeds in je.
Breng me dit jaar mijn PlayStation 4 mee.
Liefde,
Kat Mahoney