Inhoud
Ender's spel is een van mijn favoriete boeken en het komt uit in een filmaanpassing op 1 november. Vaak wanneer mensen over schrijven Ender's spel, ze vinden het leuk om manieren te ontleden waarop de auteur, Orson Scott Card, wel of niet homofoob is, maar eerlijk gezegd kan het me niet schelen.
Ik blijf liever bij de titel dan proberen verborgen boodschappen van onrecht te vinden in wat een brutaal eerlijk en hartverscheurend empathisch boek is. Mijn grootste angst voor de film is dat het de titel tegenspreekt. Op de een of andere manier zullen ze dat Hollywood-gebeuren doen en proberen een verhaal over een spel te maken in een verhaal over een oorlog. Ender vocht nooit een oorlog. Hij speelde een spel.
Het spel
Ender, het personage, wilde nooit soldaat worden. Hij wilde nooit vechten. Hij wilde gewoon winnen. Hij was zes jaar oud en ze gaven hem een spel om te spelen dat toevallig echt was. Elke speler van Counterstrike: wereldwijd offensief kan het leven van Ender voorstellen. Je pakt je muis op en je speelt een spel. Er zijn geen gevolgen. Je schiet gewoon wat leeftijdsgenoten op omdat het goed voelt om te zien dat de tekst "Double Kill" verschijnt.
Dat was Ender. Toen vertelde iemand hem dat al zijn moorden echte mannen waren op een echt slagveld. Hij was geen held omdat heldendom een intentie impliceert. Zelfs als we ons als helden in games voelen, zijn we heel weinig veranderd.
Wat nou als...?
Wat als dit geen boek was? Wat als iedereen aan het spelen is Counterstrike: wereldwijd offensief bestuurde er eigenlijk een robot in een ver land? We hebben de technologie. We moeten alleen beslissen of we de oorlogsfilm aan de game verkiezen. Hollywood neemt aan dat niemand een film over een gamer zou kijken. Ze vergeten Jumanji en andere films die met succes zijn gemaakt over games en nemen aan dat alles wat we willen explosies zijn.
Ik vind het leuk dat het een spel is. Ik vind het leuk om te denken aan het feit dat dit kan gebeuren. Het kan jou of mij overkomen en we zullen het nooit weten. We zouden zonder toestemming doden. We zouden een race vernietigen, een thuiswereld vernietigen en miljoenen doden omdat we dachten dat het een spel was. Dat is de schoonheid. We zouden minimum / maximum en aantal strategieën en teams zijn die crunchen totdat alles weg was. Het is een enge concept omdat we het elke dag doen. Jij en ik vechten tegen een oorlog. Het is gewoon niet echt ... we denken.