Inhoud
- Hoe het Paintball-veld het gedrag van de speler verandert
- Teams worden niet meer relevant, zelfs wanneer ze deel uitmaken van de kerngameplay
- Het gaat allemaal over mij"
- Werk met wat je hebt
- "Teams zijn voor verliezers."
- Teamwork is altijd meer belonend dan een aantal doden
Ik maak deel uit van een podcast genaamd MMO Underground. Als onderdeel daarvan hebben we een grapspel.
('Grap'want als je echt geprobeerd hebt om je kansen bij te houden, zou je uiteindelijk je lever beschadigen, als je niet doodgaat. Niet echt het soort dingen dat goed is voor kijkers, eigenlijk.)
Maar een van de regels is:
"Als Tyger paintball tegenkomt, neem dan een drankje."
Goed geluk voor mij, ik heb mijn 'Dauw afgemaakt, dus ik ben immuun voor de rest van het artikel. Ja, ik heb het over paintball. Ja, het is gerelateerd aan gamen. Maak nu je drankje klaar, zodat we kunnen beginnen.
Hoe het Paintball-veld het gedrag van de speler verandert
Het kwam me een tijdje geleden voor dat ik, buiten scenariogames en grote games, in bijna vijf jaar geen armband meer heb gedragen om paintball te spelen. Voor gamers die geen paintball spelen, betekent dit niet echt iets, maar voor paintball-spelers is dit nogal een groot probleem. Kijk, een armband is hoe je vertelt aan welk team je zit. Kleinere velden hebben een "band / geen band" -systeem waarbij ze een klein aantal landmeters tape op je arm plakken en dat is jouw team. Grotere velden hebben twee kleuren tape en iedereen draagt er een. Alleen linkerarm, boven de elleboog. Gebruikelijke tactiek is om één staart af te scheuren en vast te maken aan de achterkant van je bril zodat je teamgenoten het kunnen zien en je niet achter in het hoofd schieten.
Het gebeurt. Hou je mond.
Maar langzaam, in de loop van een decennium, zijn de bands verdwenen. Velden gingen van grote velden met veel acre bossen tot kleine velden met "speedball" -zegels. Bomen vervangen door kleurrijke, opblaasbare bunkers en camouflage verhandeld voor flitsende jerseys. En ergens daarbinnen, begonnen armbanden ook te verdwijnen. De reden is vrij eenvoudig als je erover nadenkt. Op een klein veld zonder echte bewegingsruimte, kun je niet rond flaneren. Dus als iemand naar je toe kijkt, is de kans groot dat het een tegenstander is. Dus waarom moeite doen met armbanden?
Wat nog belangrijker is, het spreekt me aan dat het een groter symptoom is. Hier komt gamen om binnen te komen, zodat je nu wakker kunt worden.
Teams worden niet meer relevant, zelfs wanneer ze deel uitmaken van de kerngameplay
Wat het voor mij betekent, is dat in paintball en in modern gamen, het team is in principe onbelangrijk. Met wie ik in beide gevallen speel, zal het volgende spel hoe dan ook veranderen, dus waarom zou u een teamaanduiding hebben? Waarom zou ik iets voor je doen? Ik ken je niet, je kent me niet, en ik vertrouw je niet om echt iets te doen zoals HELP mij ... Dus ik ga gewoon spelen voor mijn eigen bestwil. Krijg mijn glorie terwijl ik hier ben en krijg wat ik wil uit het spel.
Mijn glorie.
In de loop van de tijd is paintball meer op individuele basis gebaseerd. Ik heb gehoord dat mensen opscheppen over moordcijfers en 'strepen' van het paintballveld afslachten, zich niet bewust van het feit dat ze de wedstrijd verloren.
"Het maakt niet uit! Ik heb 50 jongens gedood!"
Een indrukwekkende prestatie, want er zijn slechts 10 mensen in het andere team, maar je hebt zeker 50 van hen. Goed gedaan Sparky, hier is een koekje.
Wanneer ik online online PvP-spellen speel, hetzelfde verhaal. Geen metaforische armbanden hier, we wisselen lichamen zo snel in en uit dat je zelfs geen spelersnamen kunt typen. Je wordt gebeld door je klas.
"Genezer, heb je dit?"
"Tank krijg die draak"
"Schurk dood de genezer!"
"Hunter, haal je verdomde huisdier van mijn been!"
Mensen zullen naar de groep kijken, zien dat er niet iets is dat ze erin willen hebben, en vertrekken zonder een woord te zeggen. Ik bedoel, als je geluk hebt zullen ze dat niet doen, meestal is het "ZOMG NO HEALZ? L8R LOZERS!" Je kunt me niet naar de overwinning brengen? "Noobs."
Het gaat allemaal over mij"
En waarom zou het niet zijn? De games belonen gezamenlijk individuele inspanningen en benadrukken de KILL. Degene die het hoogste aantal doden krijgt, krijgt de hoogste beloningen. Let niet op die vent die zichzelf heeft opgeofferd om het andere team af te leiden zodat je naar binnen kon vliegen en de moorden kon krijgen, hij had op een andere n00b moeten wachten om het te doen, zodat HIJ de moord kon krijgen!
Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik ben geroepen in World of Tanks omdat ik geprobeerd heb een zone te veroveren.
"NIET (gecensureerd) CAP!" "(gecensureerd) NOOB!" "CAP IS VOOR LOSERS! ER IS NOG NOG 3 GUYS! (Gecensureerd) JULLIE NOOB!"
(Gerelateerd, is het alleen mij of hebben de meeste van deze jongens een fascinatie voor ontucht?)
De beloning is voor het doden van het andere team, niet voor het bereiken van het gestelde doel. Maar nog belangrijker, door het bereiken van het teamdoel, schijn je je teamgenoten te beroven van hun moorden. Hun glorie. Win het spel niet voor ons, laat me mijn moorden zo krijgen ik kan het spel voor ons winnen!
En ik heb niet eens de wereld PvE genoemd. Zelfs hier is het individuele glorie. DCUO, WoW, elke game met een willekeurige groepsmonteur wordt geplaagd door hetzelfde probleem. Geen armbanden. Een veel voorkomend thema in DCUO, een speler die een nieuw gevormde groep verlaat omdat "geen geneest".WoW was nog erger omdat er een genezer is, maar "OMFG GEARSCORE LOW! I'm out!" Tot je 30 minuten hebt gewacht voordat een tank heeft besloten om te laten zien wie de gearcore van 265 in plaats van 268 zal tolereren, heb je niet genoten van het 'community'-aspect van MMO's.
Er is geen team, er zijn alleen maar groepen individuen die elkaar gebruiken om de voldoening te krijgen die ze van een spel willen. Ik hoor de mensen al schreeuwen over toernooien, clanoorlogen enzovoorts en ja, dat is toernooispel. Niet wat de meesten van ons spelen. Niet de meerderheid van de 'community' speelt. En de gemeenschap speelt geen armbanden.
Werk met wat je hebt
Eén ding dat paintball me in de loop van de jaren heeft geleerd, is een kleine maar krachtige uitdrukking. "Zorg dat het werkt." Tenzij de teams schuin zijn scheef, kunt u het laten werken. Het kost een paar games, maar je leert dat de gozer met de oude school 'Mag en vervaagde tijgerstreep een goede crawler is, en de man met de racegun is het gelukkigst wanneer hij een rijstrook heeft om te schieten. Je koppelt ze samen en kijkt hoe de tegenstanders vallen. Je leert dat de drie jongens die samen kwamen in bijpassende truien goed kunnen samenwerken, maar niet graag met iemand anders praten, dus plak ze op de andere band. Die ene jongen daar is een vader met zijn kinderen, en ook al weet je dat hij naar het midden wil sprinten, hij blijft achter met zijn kinderen die te bang zijn om naar boven te gaan. Je legt ze achterin het vuurgevecht, zodat ze het gevoel hebben dat ze ook wat actie zien en wat weet je dat de jongen een schietvaardigheid op lange afstand heeft. Bonus.
Maar dit kost tijd om erachter te komen. Tegen de laatste wedstrijd van de dag schiet iedereen op alle cilinders en werk je grotendeels samen. Het is onmogelijk om dit te doen wanneer lichamen tussen games wisselen. Dus in die context, waarom zou het niet helemaal over jezelf moeten gaan? Ik bedoel de hel, ik zal deze verliezers nooit meer zien, ik kan net zo goed mijn moorden krijgen en het teamdoel vergeten. Trouwens, wie wil een teamdoel?
"Teams zijn voor verliezers."
Eigenlijk zijn ze dat niet. Mensen werken het beste in kleine groepen; teams. Je wilt dit misschien niet toegeven, maar als je op je kracht speelt, zal ik je zwakheid bedekken. Dat is hoe we het goed doen als soort. Je bent geen Superman, ook al heb je een doorslagkopie kostuum.
Weet je wat ik graag zou zien? Een PvP-systeem dat teamdoelen benadrukte. Doden zijn niet belangrijk, alleen het bereiken van het doel. Dat en scoreborden op de lange termijn die er enig gewicht aan hebben. Om er een idee uit te gooien, een PvP-spel waarin twee teams een kleine dag vechten, mogelijk een week lang. Doden worden niet vastgelegd, alleen doelen. Als je eenmaal een kant hebt gekozen, ben je opgesloten voor die lange-afstandsstrijd. Aan het einde van het evenement word je beloond voor het teamdoel en voor teamwork-assistenten zoals helen, tanken, sluipschutters of opofferingsbewegingen die eindigen in een teamoverwinning. Ik gooi dit gewoon voor het moment naar buiten zonder veel diepgaande gedachten, maar ik denk dat je het concept hier kunt zien.
Onrealistisch zeg je? Ik kan wijzen op een van de vele 24-uurs scenariogames in paintball die het exacte concept doen, en die werken best goed denk ik.
Teamwork is altijd meer belonend dan een aantal doden
Hiermee kunnen spelers van alle niveaus en alle speelstijlen bijdragen aan het algemene doel en zeggen "Ik heb geholpen winnen", zelfs als het een kleine bijdrage was. Voor mij is dat het belangrijkste. We hebben allemaal bijgedragen. Je bent misschien niet de beste in het veld, maar je hebt deze basis behouden of bent op deze positie gebleven om het vijandige terrein te ontkennen en iets gedaan dat ons allemaal heeft geholpen, en daar ben ik dankbaar voor. Iets dat je nooit krijgt als het om één persoon gaat. Teamwerk betekent dat je soms je ego bij de deur controleert, zodat we allemaal een doel kunnen bereiken, niet alleen jij.
Het betekent ook toewijding voor je team. Je draagt je armband met enige trots, je praat met je teamgenoten op de parkeerplaats tussen de wedstrijden om een beter plan te maken voor de volgende wedstrijd, je ontdekt de teamsterkte en de zwakte van de tegenstander en speelt daar tegenaan. Het betekent dat je nadenkt over hoe je samen kunt winnen, niet alleen hoe je meer kills kunt verdienen voor meer XP. Het betekent dat je een teamgenoot ergens doorheen draagt en laat ze je later dragen. Het betekent dat we allemaal samen naar beneden gaan of dat we allemaal samen opstaan.
Ik geef toe, ik ben een reality-junkie. Dus geef een keuze, geef het echte ding. Eén ding over paintball over computergamen? Geen HUD met rode tekst om u te vertellen wie een vijand is en wie niet. Zorgt voor een leuke verwarring in het bos als je niet weet of de flikker die je hebt geflatteerd een teamgenoot moet zijn of niet. Er is een reden waarom ik soms een trui in "Halo" -stijl draag, in ieder geval dan dat mensen het herkennen en ik weet vrij snel of ze vriend of vijand zijn.