Inhoud
Nostalgie is iets grappigs. Het heeft een manier om onze herinneringen te verdraaien, waardoor we ons iets herinneren dat beter is dan het in werkelijkheid was.
Als kind was ik absoluut geobsedeerd door de Teenage Mutant Ninja Turtles en ik moet elke aflevering en film honderd keer gezien hebben, maar onlangs, toen ik probeerde een van de films te bekijken, kon ik het niet eens opbrengen om het hele ding door te zitten. Het dialoogvenster was 'cheesy', het spel was vreselijk en de actiescènes waren belachelijk. Het was een krachtige trap recht op het scrotum van mijn jeugd.
Toen ik voor het eerst hoorde dat een remaster van Abe's Oddysee was in de maak, ik was oprecht bezorgd dat ik het had herinnerd als een betere game dan het was en ik overwoog om mijn herinneringen aan Abe en zijn avonturen intact te laten als een meesterwerk in mijn gedachten, vooral gezien het feit dat veel remakes / remasters niet t leven naar de kwaliteit van het origineel. Ik ben heel blij dat ik dat niet heb gedaan.
Verhaal
De plot is ongewijzigd ten opzichte van het origineel. Het volgt onze held Abe, een buitenaards wezen in een verre melkweg, terwijl hij probeert te ontsnappen aan Rupture Farms, de vleesverwerkingsfabriek waar hij gedwongen wordt om als een slaaf te werken, wanneer hij hoort dat zijn ras de volgende zal zijn ding op het menu. In dit proces moet hij proberen zoveel mogelijk van zijn mede-Mudokons te redden van de slavernij om hem later in het spel te helpen.
Voor zover de plots gaan, is het niet bijzonder baanbrekend, maar het heeft zeker een zekere charme. Er zijn nog een paar stukjes dialoog toegevoegd aan die uit het origineel en er zijn nog steeds erg grappige momenten, ondanks de zeer donkere ondertoon van het spel zelf. Misschien is het de nostalgie, maar het maakt me nog steeds kapot elke keer als Abe komisch tegen een muur aan rent en sist van woede.
visuals
De graphics hebben een grondige revisie ondergaan en hebben nu een zeer flitsende 2.5D-kijk op de wereld. Wanneer de camera een close-up van Abe toont, kunnen we elk klein detail van zijn huid zien. Hoewel Abe's Oddysee was behoorlijk fatsoenlijk qua visuals gezien de beperkingen eind jaren 90, het is nog steeds geweldig om een geliefd personage een glanzende nieuwe resolutie te zien krijgen zonder in te boeten aan de look en feel die het origineel zo geweldig maakte. Er is ook een nieuwe functie toegevoegd die de camera in staat stelt om te pannen terwijl Abe loopt, in tegenstelling tot de flip-screen progressie die in het origineel aanwezig was.
Ik was hier bijzonder dankbaar voor omdat ik me vaak herinner dat ik verrast en op brute wijze vermoord werd door een patrouillerende slig toen ik speelde Abe's Oddysee al die jaren geleden. Grotendeels blijven de niveaus ongewijzigd en zelfs als je de game de afgelopen vijftien jaar nog niet hebt opgepikt, herinner je je misschien nog waar je naartoe moet gaan of waar je een aantal van de geheime gebieden kunt vinden. Er zijn echter enkele secties die volledig zijn aangepast om een deel van de nieuwe mechanica van het spel te herbergen.
gameplay
Zoals ik al zei, blijft veel van het spel hetzelfde. Er zijn nog steeds puzzels die je nauwelijks kunnen vinden, waardoor je zou kunnen zweren dat het onmogelijk ooit door mensenhanden kan worden gedaan. Timing speelt nog steeds een belangrijke rol in bijna alles wat je doet, van het rollen door vleeszagen tot het ontwapenen van bommen en legers van sligs, paramites en scrabs jagen je over het scherm terwijl je in pure angst gilt.
Beweging is nog steeds vrij zwaar en het voelt soms zelfs alsof Abe enkelgewichten draagt, wat betekent dat het enkele bewegingen kan duren om te stoppen na een sprint en dit resulteerde regelmatig in me rechtstreeks in een mijn te slippen, en kleine stukjes Abe te sturen vliegen over het scherm. Omdat Abe relatief weerloos is, met uitzondering van het vermogen om sligs te bezitten, bestaat het grootste deel van het spel uit wegrennen, zich verstoppen in rookkolommen of het lokaliseren van granaten om vijanden te sturen.
Er zijn echter enkele kleine tweaks toegevoegd om de veteranen hun comfortzone te laten verlaten en een beetje meer spanning toe te voegen aan al zeer stressvolle situaties. De belangrijkste verandering is dat Abe nu de mogelijkheid heeft om bottlecaps op elk moment te gooien, wat vaak betekent dat ze op het juiste moment worden gegooid, wat erg lastig kan zijn, om te voorkomen dat ze doorzeefd worden met slig's kogels. Bovendien kan de moeilijkheid nu worden omgeschakeld en heb je een healthpool, wat betekent dat, afhankelijk van je instelling, het misleiden van een run en geraakt worden door een paar kogels niet direct tot de dood kan leiden. Dit is handig als je alleen langs een slappe slig kunt sprinten.
Er is ook de mogelijkheid om op elk moment snel te sparen en ik vond dat van onschatbare waarde, vooral als het gaat om vleesmolen die Abe zal vernietigen als je timing een miljoenste van een seconde uit is. Dit kan worden bereikt door snel op de touchpad op de DualShock 4 te drukken, terwijl voor snel laden u de touchpad moet ingedrukt houden. Dit kan frustrerend worden als je probeert na een dood te laden en te snel loslaat, wat resulteert in een save waarbij je jezelf steeds opnieuw ziet sterven. Dit heeft ook wat ophef veroorzaakt bij veel van de puristen, maar om eerlijk te zijn speelde ik het als een tiener op de pc en ik gebruikte toen ook snel sparen. Bovendien is een extra functie toegevoegd in de vorm van co-op.
Toen ik de game voor het eerst begon, was ik aangenaam verrast om deze optie op het titelscherm te zien, maar was snel teleurgesteld. Het leek een co-op type met een stoeltje, vergelijkbaar met de oude Mario-spellen, waarbij een speler een beurt zal hebben en de ander zal spelen zodra speler 1 is gestorven.
Hoewel dit waar is, pikt speler 2 vanaf het laatste checkpoint in plaats van het begin van het level en voelde het een beetje alsof hij gedwongen werd om je jongere broer of zus te laten spelen jouw spel in plaats van om beurten te spelen, speel je je eigen spel, zoals het geval was Mario Bros. Dit leidde er vaak toe dat ik het verknalde en mijn vrouw leerde van mijn fouten, speelde voor langere sessies terwijl ik zat te kijken naar haar.
Veel games zijn vreselijk mislukt toen ze opnieuw werden gemaakt (hoest, hoest Dief) maar Abe's Oddysee is zeker niet een van hen. Van de prachtige visuals tot subtiele veranderingen die het gevoel van het origineel behouden, dit spel is echt een juweeltje.
Als je nooit de kans hebt gekregen om te spelen Abe's Oddysee toen het in '97 werd uitgebracht, of zelfs als je het deed en nog een keer zou willen kraken, Oddworld: New n 'Tasty is je tijd zeker waard.
Onze beoordeling 9 Vaker wel dan niet, mislukken remakes vreselijk. Oddworld: New 'n Tasty verhoogt de lat voor alles wat volgt Beoordeeld: Playstation 4 What Our Ratings Mean