'Professionele gamers' handelen als poepvliegende apen - een uitleg

Inhoud

• De sympathische reactie
• Ambassadoriale verantwoordelijkheid

Eerder vandaag, Eurogamer publiceerde de bovenstaande "Rage Compilation" video, met enkele fragmenten uit de Europese Plicht Kampioenschap. Het gedrag van de concurrenten is nogal weerzinwekkend, met agressieve, walgelijke uitbarstingen die schijnbaar een standaard onderdeel zijn van de strategieën van sommige spelers.

De bovenstaande screencap is niet afkomstig van een Europese herstart van De oerknaltheorie, het is een van de vele confronterende 'vieringen' als gevolg van een overwinning. Even later draagt ​​de headset Andrew "aMaZe" McClure gooide iets (waarschijnlijk gewoon een bal papier) naar de tegenstander, die geen schot meer heeft. Na herhaalde vertoningen van dergelijk agressief en obsceen-doorzeefd gedrag, Plicht speler McClure uitgelegd:

"Het zijn mind games op een manier, het duwt mijn team om het beter te doen. Ik heb geleerd van ervaringen uit het verleden dat wanneer we gehyped zijn en veel rotzooi hebben, we veel beter spelen. Ik weet niet waarom. Het is best raar, we moeten gewoon doen wat we moeten doen om de game te winnen. "

De sympathische reactie

In een poging om de "mond-en-mond" Mr. McClure te helpen de vreemde impulsen die hij ervaart beter te begrijpen, volgt hier een eenvoudige verklaring:

Het menselijk brein, zo geavanceerd als het is, kan op basisniveau geen onderscheid maken tussen echte en virtuele bedreigingen. Spannende en competitieve gameplay triggert de instinctieve vecht-of-vluchtreactie, die het lichaam overspoelt met adrenaline die normaal de fysieke prestaties zou verbeteren. Dit is fantastisch nieuws als je een sabeltandtijger probeert te verslaan of zelfs deelneemt aan een fysieke sport omdat het de bloedstroom, alertheid en de algehele waarschijnlijkheid van overleven / winnen zal vergroten.

Gamers zoals die in de video zijn echter gewoon gaan zitten in een fysiek rustgevende staat. Alle inspanning wordt gesimuleerd, maar de hersenen reageren alsof het echt is. Als gevolg hiervan zijn de lichamen van deze deelnemers klaar voor fysieke activiteit die niet komt en ze hebben een overmatige adrenaline die door hun systeem stroomt zonder het te verbranden. Verkeerd gerichte agressie is het niet-verwonderlijke resultaat.

Ambassadoriale verantwoordelijkheid

Maar zoals ik al zei, dit is geen excuus, slechts een verklaring. Ik merk op dat niet alle spelers zich op dezelfde manier gedragen, dus er is geen reden waarom dat zou moeten.

Organisatoren van toernooien, Electronic Sports League, verklaarden: "De evenementen worden altijd op professionele wijze uitgevoerd en deze film weerspiegelt niet het algemeen sportieve gedrag dat we dit weekend hebben gezien."

Hoewel ik kan waarderen dat spelers - vooral diegene die voor high stakes spelen - erg emotioneel zijn geïnvesteerd in hun gaming, moeten ze een manier vinden om meer zelfbeheersing uit te oefenen. Videogames zijn tegenwoordig steeds meer mainstream entertainment en competitieve gamers zijn ambassadeurs voor de generatie videogames.

Ze moeten zich als zodanig gedragen.