Inhoud
- Nationale Help-a-Noob-dag
- National Gaming Proxy-Parent Appreciation Day
- Nationale videogamekaartendag
- Nationale RPG-bewustwordingsdag
- (Inter) Nationale Gamingervaring Dag
In het geval dat je niet op de hoogte was (en ik ben bereid om te wedden dat velen van ons dat niet waren), is 12 september de Amerikaanse nationale videogamedag - een 24-uurs viering van alle dingen, zowel video-y als game-y, en waarschijnlijk zelfs beide dingen samen.
Het zou een revel in het digitale moeten zijn. Een feest met 8 bits. Een terugblik op tussenfilmpjes en watertempels van weleer. De oude Ataris afstoffen en herinneringen ophalen over oudere tijden waarin dinosaurussen over de aarde zwierven Pac-Man was cutting edge.
Tenminste ... we zijn vrij zeker het is. Hoewel de hele 'videogames geweldig' zijn, is de vibe duidelijk, het feitelijke concept van de vakantie is iets minder duidelijk gedefinieerd dan we acceptabel vonden in het tijdperk van '60 FPS of buste '.
Dus daarmee hebben we besloten om de vage, knoeiende puinhoop van National Video Game Day af te breken en een paar meer gespecialiseerde vakanties aan te bieden die de gamingwereld een beetje meer goed zouden kunnen doen.
Laten we de boel traag aftrappen met "Single Planetary Rotation Hyper-optimisation of Core Mechanical and Strategic Elements of Recently Recruited Personnel in Matters of Multi-platform Interactive Media" - of, als dat een beetje diep voor je is ...
volgende
Nationale Help-a-Noob-dag
Kijk, we zijn er allemaal geweest. Het was de eerste keer dat een ieder van ons op een of ander moment rondjes draaide en wild de lucht in vloog ... of op de vloer ... een paar muren ... overal waar we moesten schieten , werkelijk.
En wat is een betere manier om te genieten van de comraderie van gamen dan om een beginnende gamer onder je vleugels te nemen en hen te leren schieten op ... nee, niet dat, moet je ... serieus? Het is daar. Het is het ding dat op je schiet. Hoe zie je het niet? Ga gewoon rechts ... nee, jouw anders rechts. Ga terug. Dat recht. Ja, nu alleen ... nee, schiet OP de loop. Ren gewoon. Ren voordat je bent - je bent nu dood. Je stierf.
Wat bedoelt u hoe? Je at kogels alsof ze een grote kom met Shooty-Os waren. Kijk, het is oke. Je bent oke. Raak gewoon oke. We zullen het opnieuw proberen, oké? Alleen ... hoe ben je teruggekeerd naar het menu? Met welke knoppen druk je zelfs? Lemme ... lemme zie de controller.
Wat een ramp...
Huh? Nee niets. Ik heb niets gezegd. Luister, misschien moeten we iets gemakkelijker spelen totdat je eraan went. Hoe zit het met, zoals, Mario Kart? Wil je Mario Kart spelen? Zeker. Laten we dat spelen.
... wat doet de rode schaal? Hier zal ik het je laten zien. Blijf gewoon even zitten. Nee nee. Maak je geen zorgen. Het is goed. Het is allemaal snel voorbij.
National Gaming Proxy-Parent Appreciation Day
Nu zeker, veel gamers, nieuw en oud, zullen perfect fijne, goed aangepaste mensen zijn. Ze zijn opgegroeid in goede huishoudens, doen goede dingen, voelen zich prima, prima. Veel gamers zijn volledig vervulde mensen zonder problemen.
Sommigen van ons hadden op sommige fronten misschien een beetje tekort gedaan. Sommigen van ons hadden bijvoorbeeld eenvoudigweg geen vader of moeder die opgroeit om welke reden dan ook - en dat was moeilijk. De meeste kinderen op school hadden een heel gezin. In feite wisten de meeste kinderen ... maar dat deden we niet. Dat soort dingen kan echt een paar jongere gamers achterlaten, zoals ik eens was, me een beetje buitengesloten voelen. Een beetje vreemd.
Gelukkig ontdekte ik, toen ik online gaming ontdekte, een nieuwe bron van solidariteit met mijn joystickdraaiende landgenoten. Velen van hen, en ik bedoel veel (momenteel ergens in de buurt van 521.600 bij de laatste telling, hoewel ik misschien een paar keer uit het oog was verloren), van hen, mannelijk en vrouwelijk, kon op de een of andere manier zin deze leegte in mijn leven. Ze probeerden me medelijdend te overtuigen dat het in feite was ze die romantische relaties had met mijn moeder (en soms met vader), en in feite die andere ouder miste. Nu, ik weet dat dit niet waar kan zijn allemaal -- Ik ben geen geregistreerde, genetische manologe, maar ik ben er vrij zeker van dat de biologische ouderentelling begint bij ongeveer ... 10. 20, max. Rechts? Maar het was de gedachte dat ze wilden, of voorwendden dat ze volledig en onzelfzuchtig voor mijn welzijn waren, die echt tegen me spraken.
Het is dat soort enthousiasme voor het proberen om je medegamers te steunen die echt een eigen vakantie verdienen. Deze mannen en vrouwen (hoewel de online microfoon hun stem vervormt zodat ze klinken alsof ze alleen prepuberale kinderen zijn, vreemd genoeg) weten dat het onaangename gevoel dat ongewenst kan veroorzaken, hun plicht doen om iedereen zich belangrijk en zo vaak opgenomen te voelen ( en zo ongelooflijk vocaal) als ze kunnen. Je kunt bijna de liefde voelen met elke thee-inzakbeweging die ze uitvoeren op je met laser doorweekte lijk, terwijl ze hun best doen je ervan te overtuigen dat ze je ouder zijn (meestal, om een of andere reden, door middel van grafische vertekeningen van je conceptie).
Helden, dat zijn ze. Grote verdomde helden - en grote helden hebben vakantie nodig.
Nationale videogamekaartendag
Het lijkt misschien heel specifiek, maar eigenlijk - hoe ondergewaardeerd zijn de kaartenmakers van het virtuele landschap? Hoe vaak wordt de lof van die elektronische ontdekkingsreizigers niet opgezegd?
Ik bedoel, kun je je voorstellen Cyrodil helemaal zonder kaart te verkennen? Zou Summoner's Rift hetzelfde voelen zonder de miniatuurlay-out? Hoe kunnen we snel reizen zonder de mensen die de hele wereld in een leesbare beeldvorm distilleren? Toegegeven, ik weet niet zeker welke vreselijke duistere tovenarij er aan de hand is als het gaat om Fast Travel - maar ik ben ertoe gebracht te geloven dat de praktijk ervan 100% afhankelijk is van toegang tot een kaart.
Natuurlijk verdienen ze een vakantie! Zonder hen zouden we verloren zijn. Letterlijk. 100% verloren. Deze bergen zien er allemaal hetzelfde uit en ik ben bijna zeker dat ik het laatste uur in cirkels heb rondgelopen.
Het is nog erger dan je dagelijkse niet-gewaardeerde maker van videogamemakers, maar die fijne ambachtslieden zitten achter minimaps.
Wist je dat letterlijk niemand die online games speelt weet dat er een minimap is? Van de miljoenen of miljarden mensen die videogames spelen, lijkt het alsof niemand er ooit van op de hoogte is dat er zelfs is een minimap, laat staan hoe je er een moet gebruiken (hint: kijk ernaar). KIJK ER NAAR). En dus blijven deze nobele programmeurs onopgemerkt - hun werk wordt elke dag niet gewaardeerd, spel na spel ... ongeacht hoeveel zout uit je ogen en profane uitspraken vloeit.
Een nationale feestdag ter ere van hen zou ons niet alleen een kaart rechtstreeks geven aan degenen die we moeten bedanken voor onze virtuele cartografische wonderen, maar misschien ook ...heel misschien... het zou de aandacht vestigen op de vele prachtige kaarten en minimaps die in games bestaan, en veel nieuwe ogen openen voor de geheimen die ze bevatten.
Zoals ... inkomende vijanden, bijvoorbeeld.
Dat is soms goed om op te merken.
Nationale RPG-bewustwordingsdag
Niet alle vakanties zijn vreugdevolle evenementen. Sommige zijn plechtige dagen waarin we als samenleving aangetrokken worden tot het besef van een groot probleem of gebeuren - erover nadenken en de getroffenen helpen.
Toegegeven, meestal gaan deze vakanties over lichamelijke ziekten en worden ze nauwkeuriger holiamaand genoemd, maar we voelden aan alsof de lijst onvolledig zou zijn zonder ten minste één dag ter nagedachtenis aan al die vrienden en gamers die verloren zijn gegaan aan het vreselijke zwarte gat dat is de RPG.
Zakken op lege zakken chips. Stapels vergeten Mountain Dew-flessen. Stapels ongewassen kommen. PRIMA-strategiehandleidingen of browsergeschiedenis met GameFAQS. Dit zijn allemaal veelbetekenende tekens.
World of Warcraft. The Elder Scrolls. Fallout.
Er zijn veel namen voor dit monster dat onze geliefden voor ons verbergt. Toen ik ertegen streed, werd het genoemd Suikoden, of Final Fantasy -- enkele subregio's van de dreiging dat experts een "JRPG" hebben genoemd.
Een bewustmakingsvakantie van de allesverslindende leegte van de RPG zou ons allemaal helpen een moment te nemen om te onthouden om die ellendige zielen te zoeken die vastgeketend zijn aan hun platformen. Om ze bij de hand te nemen en te zeggen:
"Nee, nee het is oke, je hoeft dit niet te doen Kom met mij mee Kom weg van het spel Je hoeft je hele leven niet te vermalen skeletten te gebruiken voor kaaswielen. Ja, de modderkruipers zullen er nog steeds zijn morgen, je hoeft dit niet meer te doen. Het leven kan beter zijn dan dit.'
(Inter) Nationale Gamingervaring Dag
Hoewel we het meestal over Amerikaanse nationale vieringen hebben, is er zeker ruimte voor ten minste een van de vijf beste gaming-vakanties om meer wereldwijd gefocust te zijn - gaming is immers een wereldwijd fenomeen.
Denk maar eens aan - in een tijdsbestek van een paar decennia heeft gaming spelers van over de hele wereld samengebracht in ontelbare miljoenen games, in uiterste harmonie en steun van elkaar.
Echt, er is weinig meer inspirerend wanneer ik online ben en een Franse teamgenoot vertelt me, in een beetje off-kilter Frenglish, dat ik absoluut "merde" ben. Het is een tijdje geleden sinds ik op de middelbare school Frans studeerde, maar als mijn geheugen me goed bedient, betekent dat 'wonderbaarlijk'.
En is dat niet de internationale online ervaring? Merde? Ik denk dat het. Briljant, fantastisch, want de spelers over de hele wereld komen samen in beleefdheid en respect om samen een goed spel te hebben.
Voor zover ik heb kunnen onderscheiden Dota 2 en CS: GO, de Russische uitdrukking voor "goed spel" is zoiets als "cyka blyat", geloof ik.
Dus in de geest van deze potentiële gokvakantie - en degene die het dichtst bij mijn hart ligt - Cyka Blyat, International Gaming Experience Day. Je bent echt, bijna onmogelijk, "merde".
Geloof me niet? Vraag iedereen die het geluk heeft gehad om het zelf te ervaren - de schoonheid van taalbarrières en het overwinnen ervan. Ze zullen zeker genieten van de gedachte aan deze vakantie op basis van grensoverschrijdend begrip en gedeelde, positieve ervaringen. Wie zou dat niet doen?
Dus dit is voor jou, gamers. Of het nu shooters of racers zijn, strategiespellen of vechters, CCG's of koeienmelk simulators op het platteland, je bent een ongelooflijk stel met een ongelooflijk tijdverdrijf. Naarmate het medium blijft evolueren en groeien, en dat geldt ook voor onze aantallen, wordt gamen elk jaar een hele nieuwe wereld - en we moeten onszelf grotendeels danken.
Andere dingen kunnen een enkele vakantie krijgen, maar jij? Je verdient er minstens vijf. Natuurlijk is er altijd wel volgende jaar ook - dus als we die feestdagen achterlaten u denk dat het moet worden toegevoegd aan de kalender, laat ons je leuke idee achter in de reacties hieronder! Er is altijd ruimte voor een andere als het gaat om het vieren van onze gedeelde passie en de mensen die het mogelijk maken - u.
Proost.