Inhoud
Zoals we al vermeldden tijdens onze 5 Games to Play During the Summer Lull, hebben we nu een beetje een rustig venster op het gebied van nieuwe releases. Tijdens downswings als deze, graven we graag terug in de backcatalogus of onderzoeken we nieuwe games die tijdens de drukkere periodes van de kalender door het spel zijn gegaan. Betreed Reus, een heerlijke 2D-godgame die de zesde vermelding op onze lijst zou zijn geweest als die functie vandaag was geschreven.
Reus begint, net als alle goede godsspelen, met een wereld die een breed, leeg palet is. Bij het starten van een nieuw spel, wordt de speler geconfronteerd met een vormloze ronde wereld met een gloeiende vulkanische kern en een handvol gigantische wezens die zijn vastgebonden aan verschillende elementen, die dienen als het agentschap van de speler in de wereld. Vanuit dit bescheiden begin begin je alle complexiteit van het leven op te roepen: oceanen, fruit, eenvoudige dieren, kleine dorpen.
Van nederig begin ...
In het begin vereist het spel heel weinig van je. Voldoe aan bepaalde tamelijk eenvoudige vereisten, gemeten in middelen zoals voedsel en wetenschap, en uw dorpsbewoners zullen geweldige projecten voltooien. Bij elk voltooid project wordt de speler beloond met een ambassadeur, die bovenop een geselecteerd wezen springt en hem extra mogelijkheden biedt.
Het meest interessante aspect van Reus is de manier waarop de spelsessies zijn gestructureerd. Aanvankelijk hebben spelers alleen toegang tot spellen van dertig minuten, die niet veel tijd in beslag nemen voor geavanceerde constructie of evolutie. Elke sessie draagt echter bij aan het ontgrendelen van nieuwe bronnen en als aan een bepaalde drempel van eisen is voldaan, worden langere sessies ontgrendeld.
Verborgen diepte
De kortere sessies blijven redelijk eenvoudig, met eenvoudig te beheren vereisten voor vooruitgang en een vrij beperkte reeks hulpmiddelen waarmee je je wereld kunt bouwen. Als er echter langere sessies beschikbaar komen en meer en meer inhoud wordt ontgrendeld, verandert de game in een drukke sim die strategische planning en langetermijndenken vereist. Omdat het invloedsbereik van een dorp een beperkende factor wordt en toenemende eisen de vooruitgang moeilijker maken, worden symbiose en zorgvuldig gebruik van de capaciteiten van uw wezen van het grootste belang.
Symbiose vindt plaats wanneer complementaire middelen dichtbij elkaar liggen. Als u bijvoorbeeld bosbessen plant in de buurt van een aardbeistruik, produceren de bosbessen meer voedsel. Het combineren van strategische plaatsingen van middelen met de mogelijkheden van uw schepselen om planten en dieren te transmuteren is een sleutel tot succes in langere sessies waar ruimte op uw wereld een premie is, en strijden tegen de hebzucht van uw dorpsbewoners wordt een prioriteit.
Licht, kleur, magie
De kunststijl van Reus is wat ons voor het eerst aantrok, en zelfs nu we spelen, zijn we betoverd door de dikke lijnen en het kleurrijke palet. Een groot deel van de aantrekkingskracht van het spel voor ons was het kijken hoe de aanblik van dorpen en hun bewoners, en de aardkorst zelf werd gevormd door onze interventie en de evolutie van nieuwe technologieën.
Betoverend is een uitstekende beschrijving van Reus als geheel. De gameplay, het geluidsontwerp en de kunst weven allemaal samen en dragen bij tot een aangename sfeer waarin iedereen, behalve dan de sleetsste grognard, zich hulpeloos zal laten charmeren. Voor tien dollar kunnen we weinig betere manieren bedenken om een paar uur van onze tijd door te brengen.
Onze beoordeling 8 Krabgoden en moerassen landen en ambassadeurs (oh mijn)