Ik hou van puzzels en ik hou van platformgames, dus het genre van de puzzelplatformer ligt natuurlijk in mijn straatje. Mijmerij - en bij uitbreiding Reverie: Revisited - is een ander flash-spel in deze niche dat erin slaagt beide bovenstaande 'p'-woorden te combineren en een interessante en (misschien) gedenkwaardige ervaring te maken.
Je hebt twee vaardigheden: springen en dromen. Ik denk niet dat ik het springen moet uitleggen, maar het beetje dromen heeft enige uitleg nodig, omdat je het grootste deel van de game aan het doen bent. Dus hier is het:
Als je droomt, zijn er dingen die er eerder niet waren.
Daar heb ik het uitgelegd. Laten we verder gaan.
Of niet. Dromen is een schakel in Reverie. Je schakelt het in en je kunt platforms zien die simpelweg niet op het gebied van de realiteit bestaan of je waarneming manipuleren om bepaalde gebieden te passeren. Droom een schakelaar waar je goede vrienden mee moet zijn in de loop van het spel. Veel van de springplekken langs de eerste paar kamers vereisen dat je droomt, springt, terugkeert naar de realiteit in de lucht en begint weer te dromen om veiligheid te bereiken. Het vergt een goede timing en kan Reverie een beetje martelend maken als je niet weet waar je dit moet doen of als je gewoon geen goede timing hebt.
De grijstoonachtige visuele stijl van de game is beslist somber. Het is niet bedoeld om je in een staat van spanning te brengen, maar het kan verontrustend zijn naarmate je verder komt. Er zijn hier niet veel grafische details, maar wat er is ziet er fatsoenlijk uit en draagt verder bij aan de sfeer. De trage pianomuziek die op de achtergrond speelt, dient alleen om de ervaring nog melancholischer te maken.
Ik noemde Reverie: Revisited vele manen geleden in een verre paragraaf (De eerste paragraaf in deze review.) Ga door, scroll naar boven. Het is daar.), En hoe het een soort extensie was van Reverie. Revisited dient als een soort van ombouw van het originele spel, met een nieuw controleschema en enkele wijzigingen in een paar kamers. Ik weet niet wat de ontwikkelaar het liefste doet, maar ik geef er persoonlijk de voorkeur aan de pijl-omhoog te gebruiken voor springen in Revisited in plaats van de spatiebalk in het origineel te gebruiken.
De moeite waard? Het hangt er van af.
Deze game (games?) Doet niets nieuws of spannends. Het zal je niet wegblazen met zijn humor, zijn visuals of zijn pixel-perfecte platform-platformen, maar het is een doordachte oefening in puzzelplatforms. Ik kan het gewoon niet laten, maar het gevoel hebben dat er een hart is in deze game, en soms maakt dat het verschil.