Inhoud
- Een Orc A Day houdt de Dark Lord At Bay
- Beter ... Of gewoon groter?
- De manier veranderen waarop je oorlog voert
- Het komt neer op
Schaduw van Mordor is waarschijnlijk nog steeds de beste algemene titel die tot nu toe op de Xbox One in de levenscyclus van de console is uitgebracht. Er is een reden waarom het zoveel "knipoog van het jaar" knikte en nog steeds door legioenen fans wordt gespeeld tot op de dag van vandaag. Met Shadow Of War, we keren terug naar de grens tussen Mordor en Gondor terwijl Talion vecht om de Orc-hordes af te weren van de mensenwereld.
Hype was duidelijk hoog voor het vervolg, en dat wachten werd ondraaglijk toen de releasedatum van de zomer plotseling werd weggenomen en teruggeduwd naar oktober. Ik zou de hele maand horrorspelletjes spelen, niet de koppen van de orcs aftrekken terwijl ik achter de spraakgestoorde Gollum aan loop!
Maar nu we eindelijk in staat zijn om terug te keren naar deze versie van Middle-Earth, zullen fans van de vorige inzending zich thuis voelen met de ongelooflijk vergelijkbare gameplay. Natuurlijk hebben de ontwikkelaars het opnieuw snel en los gespeeld met het Tolkien-universum (zelfs nog meer deze keer in feite), wat de lore-zuiverheid nerds zal irriteren, maar het is veilig om te zeggen de meeste zullen het niet schelen en gaan gewoon naar binnen voor het spel.
Het is maar goed dat we ook die solide basisspel hebben, omdat het verhaal niet zo aangrijpend is deze keer, en in sommige delen is het eigenlijk een beetje belachelijk. Ik was ontsteld toen ik ontdekte dat ik de hele eerste game had meegemaakt om (spoilers) eindelijk een nieuwe machtsgordel te smeden ... en dan geeft Talion meteen de ring aan spiderige verleidster Shelob? Ik denk dat hij geen karakter is dat bekend staat om zijn wijze besluitvorming, maar kom op, man.
Maak je echter geen zorgen te veel over het verhaal, want het is gewoon een window-dressing voor de echte goederen - namelijk het vernietigen van orks en het smeden van je eigen leger om de krachten van de Dark Lord te verslaan!
Een Orc A Day houdt de Dark Lord At Bay
Op het gebied van de gameplay zijn er een heleboel bekende questtypes te zien, samen met een aantal nieuwe. Waar Shadow Of War echt schijnt is in zijn primaire vijand, echter: de eindeloze legioenen van orcs.
Hoewel de variëteit aan orks, kapiteins en oorlogshoofden uit de eerste game ontzagwekkend was, hier heeft het volkomen krankzinnige niveaus bereikt. Ik denk niet dat je ooit een tekort zult hebben aan unieke nieuwe captains om tegen te vechten, allemaal met bijgewerkte sterke en zwakke punten die verder gaan dan wat je in de eerste game zag - naast hele nieuwe soorten orcs om tegen te strijden.
Voorbij alleen extra individuele eenheden, nu zijn er hele nieuwe stammen van orcs met verschillende foci, van de mechanische en op het vuur gerichte Machinestam tot jagers die valstrikken laten vallen en rookbommen gebruiken.
Terwijl je bent doden ergens in de buurt van 10 miljard orcs, er zijn ook nog veel meer nevenmissies om te voltooien dan voorheen. Eerlijk gezegd kan het te veel zijn, omdat de regiokaarten rommelig worden in een steeds groter wordende reeks nieuwe iconen om uit te checken.
Je kunt oude Ithildin-deuren openen door oude woorden van de Elven te vinden, herinneringen op te zoeken om te achterhalen waarom Shelob de huidige manier is geworden, online Vendetta-missies uitproberen om lastige kapiteins uit te schakelen die andere spelers hebben gedood, je orks tegen elkaar in arena-pit zetten wedstrijden, en veel, veel meer.
Beter ... Of gewoon groter?
Toen ik de eerste uren speelde, werd ik getroffen door hoeveel Shadow Of War heeft last van Far Cry 4 syndroom. De glorie van Far Cry 3 ging door al die coole vaardigheden die je vijanden op nieuwe manieren konden laten doden, nieuwe crafting-opties ontgrendelen, langzaam de kaart openen door torens te beklimmen, enzovoort. Toen het vervolgspel je vanaf het begin met bijna alles op gang bracht en je net een grotere kaart gaf om mee te spelen, ging de focus van het plezier verloren.
Dat is hier heel waar Shadows Of War, dat je meteen in het diepe gooit in een zee van duizenden orks terwijl veel van de mogelijkheden van de vorige game al beschikbaar zijn. Het is groter - daar is geen sprake van - maar in sommige opzichten is het niet beter.
De magie gaat een beetje verloren als je er helemaal niet voor hoeft te werken. Meer van alles betekent ook meer herhaling, en er komt een punt waar alle eindeloze orc-slachtingen en identieke speurtochten hun collectieve verwelkoming verslijten. De gigantische kaart kan verstikken, in plaats van iets te zijn dat je gretig wilt verkennen.
Aan de andere kant daarvan laten de oorlogstochten, spinnen en drakes zien dat sommige van de grotere dingen eigenlijk beter zijn - of op zijn minst een ander element in het spel brengen om de ervaring fris te houden.
De manier veranderen waarop je oorlog voert
Nemen controle over hele legers en de gigantische belegeringsgevechten zijn waar de grootste veranderingen in de serie komen (samen met het feit dat je nu kunt temmen en vliegen met vuurspuwende dijken).
Dit is echt het deel waar het vervolg van zijn voorganger afwijkt en de dingen echt naar het volgende niveau tilt - in plaats van alleen maar meer van hetzelfde te rehashen. Je zult nagelbijtende golven ervaren van deze nieuwe belegeringsoorlog, tussen de hoofdcampagne en de krankzinnige heen en weer belegering die Shadow of War's post-game.
Voorbij die welkome upgrade, enkele van de veranderingen in Shadow Of War voel je niet op hun plaats, maar gelukkig zijn ze veel minder opdringerig dan de boze Reddit-legioenen en woedende strijders van het Facebook-toetsenbord willen doen geloven.
Uiteraard moeten de buitborsten worden genoemd. Ze komen helemaal niet overeen met het gevoel van een Midden-Aarde-spel. Ik weet niet hoe uitgevers developers blijven overtuigen deze te implementeren, maar het is wat het is en ze gaan waarschijnlijk niet weg. Gelukkig zijn ze volledig te vermijden. Je zou het hele spel kunnen spelen en nooit een enkele buitkist hoeven kopen. Ik weet het omdat ik het deed.
Vanaf daar hebben we ook een aantal ARPG-elementen toegevoegd in deze tijd, zoals item-upgrades en edelstenen, samen met willekeurige legendarische sets met drop-ups die toenemen naarmate je meer stukjes uit elke set wint.
Het komt neer op
Hoewel ik me op veel heb gericht Shadow of War's negatieven, dat is meestal alleen maar omdat ze vallen op tegen hoe sterk de positieve kanten van de game blijven. De grootschalige one-versus-many-bestrijding is net zo goed als vroeger, en in feite waarschijnlijk meer met sommige van de nieuwe Shadow Of War toevoegingen.
Er zijn nu nog meer opties om een horde te vernietigen of een lastige kapitein aan te pakken, zoals vergiftiging, bevriezing en het aansteken van orks op volledig verschillende manieren in brand. Eerlijk gezegd, het is een beetje vervelend dat het Schaduw van Mordor / Shadow of War Het Nemesis-systeem heeft nooit andere games gehaald, omdat dit voelt alsof het (zeker) gebruikt moet worden in andere settings.
Hoewel het verhaal als geheel met ups en downs gaat, ben ik ook blij dat ze besloten hebben een definitieve conclusie te geven aan de sage van Talion als je je een weg baant naar het geheime echte einde na 10 fasen van steeds moeilijkere gevechten. Het boek is behoorlijk goed gesloten op Talion en Celbrimbror, terwijl het verhaal de cirkel rondgaat, en aansluit bij de start van The Fellowship Of The Ring en dan springen door het einde van Terugkeer van de koning. Nu weten we tenminste dat er iets anders zal moeten gebeuren als er ooit een derde spel is.
Hoewel niet zo baanbrekend of genre-veranderend als zijn voorganger, Shadow Of War is nog steeds zeer de moeite waard, als je van de vorige game hield, of zelfs als je nieuw bent in de franchise en gewoon wilt zien waar al het gedoe om draait.
---
Klaar om uit te zoeken hoe de Ranger en zijn geesteszieke metgezel volledig in de Lord of the Rings mythologie? Duik in onze Shadow Of War gidsen hier en veel plezier met het vernietigen van eindeloze ork hordes!
Onze beoordeling 7 De basis gameplay is meer dan solide, maar de algehele ervaring voelt verminderd door een combinatie van onnodige uitbreiding en veel herhaling. Beoordeeld op: Xbox One Wat onze waardering betekent