Eve Online is een heleboel dingen. Het zijn internet-ruimteschepen, een zandbak, en het is soms een snelle schop in de tanden. Het is ook, en ik vind dit het meest interessant, zo waar van een staat van de natuur als ik ooit heb gezien. Wanneer ik de toestand van de natuur zeg, spreek ik over Hobbes (de man, niet de hallucinante tijger). Hobbes was een politieke filosoof uit de 17e eeuwth eeuw die met dit idee van de staat van aard op de proppen kwam. Het verklaarde in feite dat in de hypothetische tijd voordat de overheid bestond, de mensen in grote lijnen gelijk waren. Ja, er waren er enkele die iets sterker of slimmer waren, maar iedereen die het sterkst of slimmer wilde bereiken, hoefde alleen maar te beven of een beetje sluwheid te gebruiken. In deze tijd was niets voor u voorzien; je moest uitgaan en het pakken. Omdat iedereen gelijkwaardig was, was iedereen bereid om tegen elkaar te vechten voor de dingen die ze nodig hadden. Het eindresultaat was een constante staat van conflict over zo ongeveer alles.
Als je iets weet over Eva, klinkt dat heel erg. Voor één speel je als een capsuleer, een onsterfelijke ruimtepiloot die op niemand reageert behalve andere capsuleurs. In grote lijnen zijn alle capsuleers gelijk in vermogen en elk verschil in vaardigheid kan worden beperkt door pure cijfers of een beetje sluwheid. En ja, er zijn altijd wat mensen die ergens in Eva vechten.
Er zijn plaatsen in Eva waar de staat van de natuur een beetje regeert. Het beste voorbeeld is de imperiaire ruimte met de dreiging van Concord, de altijd aanwezige ruimtevaartpolitie die (een aantal) verkeerde doeners straft. Omdat Concord de onstopbare kracht is, kan men er niets aan doen. Er zijn echter plaatsen in Nieuw Eden waar de invloed van Concord wordt verminderd of zelfs afwezig. Ik spreek van lage seconde, nul seconde, en wormgatruimte.
Hier zou je verwachten dat een staat van de natuur zou bestaan, maar dat is niet helemaal zo. Ik zou zeggen dat er een zekere mate van wetteloosheid is in de onzekere delen van het cluster, maar alleen tussen verschillende groepen spelers (korpsen, allianties, enz.). Binnen deze groepen zijn er sociale codes die het gedrag van hun leden bepalen. Deze gedragscodes mogen niet openlijk worden afgedwongen; vaak is alles wat nodig is een beetje sociale druk (verlangen om bij een groep te horen, groepsdruk, etc.). Ik zal een voorbeeld geven. Velen van jullie zijn bekend met RvB, de PVP-instelling die bijna constant is, gemakkelijk deel te nemen aan gevechten. Zelfs hier zijn er regels. Het zijn er een paar die zijn opgeschreven (geen ECM is een voorbeeld) maar ze zijn ook een paar onuitgesproken. Het wordt bijvoorbeeld afgekeurd als je een Rokh loskoppelt, alpha een nietsvermoedend fregat, en weer aanmeert. Onsportief en al die jazz.
Een ander voorbeeld is het null sec alliantiebeleid van NRDS (Not Red Do not Shoot). Voor hen die niet vertrouwd zijn, is het in feite een beleid waarbij een nul sec-alliantie neutrale spelers in hun ruimte toelaat zolang ze geen agressieve actie ondernemen. De grootste abonnee van deze mindset is CVA en zijn bondgenoten. Nogmaals, er is geen ingebouwde game-monteur die dit gedrag afdwingt, alleen de spelers die zichzelf controleren.
Intra-groepscodes van gedrag zijn nauwelijks een slechte zaak. Ze houden de groep samenhangend, minimaliseren conflicten, dat soort dingen. Het probleem dat ik heb met al het eerlijke spel is wanneer twee van deze groepen een wisselwerking hebben. Een recent voorbeeld is het compromis tussen Test en de Goons om grootschalige oorlog te voorkomen. In plaats van erbij te gaan, besloten beide groepen hun ranglijst opnieuw in te stellen en hadden ze vooraf vastgestelde "donderkoepels", in principe vooraf overeengekomen tijdens gevechten. Ik kan begrijpen waarom ze dit hebben gedaan, maar het maakt Eva zo veel minder interessant. Ik hoor liever dat CFC en HBC elkaars kelen doorkruisen, null sec-machtsstructuren instorten, het einde van dynastieke allianties en coalities, enz. Dan dat de Goons en Test een gevecht hadden op een vooraf bepaalde plaats op een vooraf bepaald tijdstip zonder gevolg in afwachting van de uitkomst. Ik voel dat het afschrikken van conflicten de ervaring van Eva vermindert, niet alleen op een bondgenootschaps- of coalitieniveau, maar ook op een individueel niveau. In dat geval zal ik eindigen met een persoonlijke ervaring.
BESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswy
BESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswy
BESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswyBESbswy
Voordat ik bij Noir Academy ging werken, was ik een transporteur. Ik heb wat industrie gedaan, maar over het algemeen bracht ik mijn tijd door met het verkennen van de rijstroken in mijn vertrouwde Obelisk, de toepasselijk genaamde "Rolling Blubber". Ik had het grootste deel van mijn carrière in de Eve tot op dat moment vervoerd en was in mijn loopcarrière enigszins op een hoogtepunt beland, namelijk dat ik op sleeptouw nam voor Red Frog Freight, een van New Eden's belangrijkste trekkende korpsen. Dit was terug toen de zelfmoordterugvallen van het vrachtschip uitermate gebruikelijk waren. Af en toe koppelde een corpie een moordpost van een arme vrachtschippiloot die door een vloot strijdkruisers werd alfa-ed voor zijn glanzende lading. Het antwoord was vaak: "Hij sleepte teveel ISK-lading aan" of "Hij was waarschijnlijk zelfbestuurder". Het gesprek zou dan gaan over het jammeren van de Goons voor het starten van deze gillende rage en andere dergelijke klachten. Ik zou echter bij mezelf denken: "Man, ik ben blij dat die klootzakken daar zijn. Ze houden me scherp en anders zou het vervoeren echt saai zijn. "Dus terwijl ik het veilig speel en dingen eerlijk maak, zijn allemaal goed en wel in het echte leven, denk ik dat er een andere benadering van Eva moet zijn. We moeten wat avontuurlijker zijn dan we normaal zijn, al was het alleen maar om dingen interessant te maken. Het zijn tenslotte de spelers die de inhoud in dit spel maken. Soms moeten we een sprong in vertrouwen nemen om het te vinden.