Weinig mensen genieten echt van een confrontatie. Voor de meesten van ons is het iets dat zo pijnlijk ongemakkelijk en ongemakkelijk is dat we de meeste van onze wakende momenten besteden aan het plannen van de beste manieren om het te vermijden. Maar de formule voor een goed narratief avontuur omarmt het, en De Raad duwt ons in een wereld die ons eigen complexe bestaan weerspiegelt.
In sommige opzichten, De Raadde eerste aflevering, De gekken, is een fantastisch werk om zijn confrontaties te vullen met wat echt aanvoelt als een echte inzet, en dit alles terwijl hij aansluit op de traditionele ontwerpelementen die te vinden zijn in moderne verhalende avonturen zoals De wandelende doden, Zware regen, en Verder dan twee zielen. Met een uniek RPG-geïnspireerd systeem blaast Big Bad Wolf's eerste kennismaking met het genre nieuw leven in het tochtige huis dat TellTale heeft gebouwd. Het is een spel dat echt spelersagentschap respecteert - een vast en tastbaar gewicht hechten aan elke beslissing.
Maar op andere manieren, De Raad voelt onvolledig in zijn huidige vorm. Van een sporadische, soms toon-dove score tot zenuwslopende karakteranimaties en meer zullen we later uitpakken, De Raad in sommige opzichten faalt het vastleggen van de essentiële stukjes van wat zoveel andere genrestapels al hebben geperfectioneerd. Voor evenveel aandacht als het loont om zijn interessante verhaal en griezelige diegese te construeren, De Raad kan de demonen niet (of misschien niet) confronteren met het ondermijnen ervan.
De Raad verspilt geen tijd en duwt je in delicate en lastige situaties. Opgezocht naar een afgelegen Engels eiland door de machtige en mysterieuze Lord Mortimer, ontdek je jezelf precies op de plek waar je moeder slechts enkele dagen daarvoor verdween. Je bent omringd door de bovenlaag van de samenleving van 1790, zoals een machtige hertogin en vervolgens president van de Verenigde Staten, George Washington, om er maar twee te noemen.
Het is een vreemde scène om jezelf te vinden en vereist een beetje opgeschort ongeloof, maar De Raad Het geeft je niet de tijd om stil te staan bij zijn vreemde historische raadsels (zoals hoe Washington de tijd vond om zich te verbergen voor de griezelige verblijfplaats van een oude Engelse vriend voor een moordmysteriefeest tijdens zijn presidentschap). In plaats daarvan wordt u over het zoeken naar uw moeder gevraagd - en ondervraagt iedereen die aanwezig is.
Terwijl je aan het ontsluieren bent van het mysterie bij de hand, zul je dat vinden De Raad is niet je gewone Twine extravaganza - waar je geesteloos vragen en antwoorden kiest uit een uiteindelijk onbelangrijke dialoogboom. In plaats daarvan, De RaadDe keuzes voelen direct betekenisvol, ze dragen gewicht mee vanaf de eerste ontmoeting tot de laatste. En dat komt door het interessant iteratieve vaardigheidssysteem van het spel.
Net zoals een RPG, De Raad heeft een schema gewijd aan het ontwikkelen van karaktervaardigheden en karaktertrekken. Door je ontmoetingen krijg je vaardigheidspunten voor verschillende activiteiten en ontdekkingen in de wereld. Je kunt dan die punten gebruiken om 15 vaardigheden te verbeteren die onder drie hoofdbomen vallen: occultist, detective en diplomaat. Elk van deze overkoepelende masteries biedt je competenties op gebieden zoals logica, etiquette, uitvluchten en manipulatie. Er zijn zelfs subniveaus binnen elk van de bomen die je zullen helpen meer bekwaam te worden in het ene gebied boven het andere.
Je gebruikt deze vaardigheden om geheimen te ontdekken en om gunst te winnen. Maar je gebruikt ze ook in wat De Raad roept Confrontaties op. In wezen zijn dit baasgevechten die je vereisen om gesprekken en situaties strategisch te manoeuvreren om uit de overwinnaar te komen. Soms betekent dit dat je je gezicht niet door een rebelse bruut in de knel laat krijgen en soms betekent het dat je eindelijk het laatste stukje van een verwarrende puzzel knipt.
Dit systeem wordt complexer gemaakt door iets dat Blunders wordt genoemd. In wezen geeft elke confrontatie je een bepaald aantal slechte - of "verkeerde" - dialoogkeuzes. Zeg het verkeerde ding te vaak, en verlies het, en mis mogelijk een belangrijk stuk informatie of een belangrijke activiteit die de loop van het spel voor altijd zal veranderen.
Bovendien heb je ook zogenaamde Inspanningspunten. Voor sommige gesprekken, activiteiten en confrontaties hebt u de mogelijkheid om zwakke punten in uw karakter of het milieu te misbruiken. Afhankelijk van het niveau van de vereiste vaardigheid, zullen dialogen en / of actiekeuzes je laten zien hoeveel inspanningspunten er nodig zijn om te slagen. Als je genoeg inspanningspunten hebt, is het in feite net als vals spelen (hint: je slaagt eenvoudig). Als u echter niet genoeg inspanningspunten heeft, kunt u de keuze of actie helemaal niet gebruiken.
Gekoppeld aan meer dan 30 eigenschappen en 45 talenten (die allemaal ook hun eigen unieke voor- en nadelen hebben), is het een systeem dat ongelooflijke variëteit toevoegt en waarde herbergt aan De Raad. Tel daarbij op het feit dat elk personage zijn eigen immuniteit en kwetsbaarheid heeft en dat elk gesprek en elke confrontatie uitzonderlijk uniek aanvoelt, ongeacht hoe vaak je ze ervaart.
Ik zal even de tijd nemen om toe te geven dat het allemaal een beetje beangstigend kan zijn van tijd tot tijd. Zoals mijn vrouw me zag spelen De Raad, merkte ze op dat het menusysteem een beetje aan de stompe kant is - en ik ben het daar meestal mee eens.
Zelfs als een doorgewinterde gamer die veel heeft gespeeld, veel RPG's, het was een beetje vermoeiend om de criteria voor het ontsluiten van een bepaald talent te onthouden, of welke vaardigheid deed wat in welke situatie, of wie zei wat wanneer en hoe ze het zeiden.
Maar uiteindelijk voelde ik dat mijn beslissingen echt van belang waren in de volgende aflevering - en dat is veel meer dan ik kan zeggen over veel andere games in het genre.
Het probleem is echter dat het voor al zijn fijne kneepjes en toevoegingen een betwistbaar oud genre oplevert, De Raad heeft nogal wat vlekjes die moeilijk over het hoofd worden gezien. Ogenschijnlijk zijn het degenen die pijnlijk moeilijk zijn om te confronteren gezien het potentieel dat dit spel op zijn schouders draagt.
Van geluidsontwerp en stemwerk tot personageanimaties en enkele felle narratieve anachronismen, De Raad mist de glans die het verdient. In veel opzichten voelt het nauwgezet ontwikkeld en snelt het allemaal tegelijk.
In sommige scènes valt de score over zichzelf heen, één seconde levert onheilspellende, onheilspellende tonen op, en in de volgende comedic, slapstick-timbres die doen denken aan een Weird Al-album - geen sombere geschiedenis van mysterie. In andere scènes is het stemwerk afschuwelijk afschuwelijk, specifiek voor de hoofdpersoon. Zijn vruchteloze bevalling wordt alleen meer prominent gemaakt door de vaak zeer directe levering van andere, meer geloofwaardige personages.
En tot slot, de afleidende en soms uiterst angstaanjagende karakteranimaties ... Van de stills in deze review, zou je nooit weten De RaadDe personages dragen meer angst in een enkele pixel dan Stephen King in zijn hele lichaam draagt. Van robotkophellingen tot gruwelijke monden die knagen aan wat ik me alleen maar kan voorstellen als onzichtbare botten, er waren momenten waarop ik niet weg kon kijken terwijl de gruwel ervan mijn ziel verslond.
OK. De teleurstellende animaties zijn dat niet dat serieus, maar voor een spel dat er zo ongelooflijk gepolijst uitziet in schermen en trailers, is het teleurstellend om zulke stijve, onnatuurlijke bewegingen en gezichtsuitdrukkingen te zien van deze goed ontworpen personages. Ik weet dat Big Bad Wolf geen grote studio is, maar als een game van mo-cap had kunnen profiteren, was het deze.
---
Ondanks mijn twijfels over De Raadde eerste aflevering, De gekken, Ik ben optimistisch over de toekomst. Het gebruikt goed geschreven teksten om een leuk, meeslepend verhaal vol ingewikkelde personages te vertellen. Ik ben oneindig geïnteresseerd om te zien waar ik ben.
Als toekomstige afleveringen in staat zijn om enkele van de ruige plekken die rondspoken, glad te strijken De gekken, De Raad heeft het potentieel om de game te zijn die het verhalende genre voor altijd heeft veranderd. Als het zijn onhandigheid achter zich laat, is dat een confrontatie waarvan ik denk dat hij kan winnen.
Je kunt The Council on Steam kopen voor $ 29,99.
[Opmerking: de ontwikkelaar heeft een kopie van de raad ter beschikking gesteld voor deze beoordeling].
Onze beoordeling 7 De Council biedt een meeslepende mix van iteratieve mechanica en op verhalen gebaseerde gameplay om een echt unieke ervaring te creëren. De eerste aflevering, The Mad Ones, heeft schitterende momenten, maar er ontbreekt iets in het eindproduct. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean