Inhoud
- Gaat het echt alleen om grotere en meer realistische werelden?
- Met het oog op legitimiteit in de ogen van de kunstgemeenschap ...
- Wat als de beste kunstenaars samen kwamen met de beste wetenschap en technologie?
Toen mensen besloten om naar de sterren te streven, gingen ze naar buiten en bereikten de sterren.
Oké, dus ze hebben niet echt 'een ster bereikt', maar je begrijpt wat ik bedoel: we hebben de voorheen onvermijdelijke barrière van de aarde verbroken en een aarzelende, indringende vinger uitgestoken. We bemonsterd wat erachter lag. We kwamen met meer vragen dan antwoorden, maar die vragen bestaan nu, en ze zullen worden beantwoord door toekomstige generaties.
Hoe is dit van toepassing op videospellen? Nou, als je er echt over nadenkt, is dit een vorm van entertainment die nog in de kinderschoenen staat. Het heeft zodanig nog een lange weg te gaan, en we beginnen pas een glimp op te nemen van onze trotse nieuwe ontwikkelingen.
Voor de doeleinden van dit stuk is de vraag echter niet "waar gaan we heen", maar waar moeten we gaan?"
Gaat het echt alleen om grotere en meer realistische werelden?
De huidige trend lijkt duidelijk: maak onze virtuele werelden groter en realistischer de hele weg. Onze games zijn meeslepender en dynamischer dan ooit tevoren, ondanks wat sommige van de oud-schoolpuristen misschien denken. Als een snelle kanttekening is de industrie zo drastisch veranderd dat het gewoon onlogisch is om de videogames van vandaag te vergelijken met die van twee en drie decennia geleden. Ik bedoel, we hebben het alleen maar over helemaal verschillende ervaringen.
Hoe dan ook, het punt is dat de toekomst dat niet kan enkel en alleen ongeveer groter en realistischer zijn, toch? Er is natuurlijk een virtuele realiteit, maar daar heb ik ernstige bedenkingen bij. En bovendien impliceert dat ook een verbeterd realisme. Wat kunnen we anders nog overwegen? Wat, naast een grotere onderdompeling via toegenomen realisme? Het moet voorbij een hogere resolutie en framesnelheid gaan; de gameplay moet verder gaan dan rondrennen en dingen doden.
Bij videogames gaat het om interactie. Dus de toekomst van gaming impliceert misschien de definitie van het woord 'interactie'.
Met het oog op legitimiteit in de ogen van de kunstgemeenschap ...
Ik zal altijd zeggen dat videogames een kunstvorm zijn. Ik zie geen andere manier om ze te categoriseren. Gaming is echter niet bepaald een belangrijk hoofdstuk in de toonaangevende kunstgeoriënteerde publicaties en de branche zelf lijkt in de ogen van de literatoren een slechte reputatie te hebben. Als een student van de klassiekers en een sterke voorstander van een klassieke opleiding, is het misschien het beste wat we kunnen doen om de ware artistieke aspecten van deze geweldige industrie te benadrukken.
Misschien moeten onze vorderingen zich bevinden in de schrijf- en ontwerpcategorieën. Misschien zullen we genieten van verbeterde interactie wanneer meesters van schrijven en ontwerpen hun talenten aan de industrie lenen. Er gaat niets boven een perfect gepresenteerd verhaal en sfeer in een unieke, fantastische omgeving. We hebben de vrije hand om een enorme variëteit aan entertainment te produceren; er zijn geen beperkingen met betrekking tot genre of categorie.
Ik geloof dat de technologie onvermijdelijk zal toenemen, dus we moeten dat niet specifiek opzoeken. We moeten opzoeken wat het meest ontbreekt, en datgene wat dit entertainmentmedium zou kunnen verheffen tot een ander - voorheen ontoegankelijk - niveau.
Wat als de beste kunstenaars samen kwamen met de beste wetenschap en technologie?
Dit is waar we naar mijn mening naar moeten streven. Wat als we de uitmuntendheid van meerdere vormen van entertainment in gaming combineren? Wat als we onze beste romanschrijvers uit de wereld van boeken, onze beste componisten uit de muziekwereld en de beste ontwerpers uit de kunstwereld haalden en combineerden met technologie van het hoogste niveau? Zoals ik al zei, ik denk dat de laatste toch zal gebeuren, maar wat als we de talenten van opnemen allemaal soorten artiesten?
Kortom, ik geloof echt dat we in een multi-getalenteerde richting moeten gaan. Omdat gaming haalbaar is kon omarmen bijna alle vormen van artistieke prestatie, ik denk het moeten. Ik ben niet geïnteresseerd in puur technologische verbeteringen omdat - en ik weet dat dit oud en zwaar zal klinken, maar wat dan ook - dergelijke ontwikkelingen hebben geen ziel. Ze betekenen niet veel voor mij op persoonlijk niveau.
Dat is wat we moeten doen: combineer wat ons op een zeer persoonlijke manier beïnvloedt (toegekend door de artistieke meesters) en de technologie waarvan we allemaal overtuigd zijn zal met de tijd komen.
Wat denk je?