De Saint's Row serie begon zijn leven als een op misdaad gebaseerd spel in dezelfde geest als het Grand Theft Auto serie. De eerste game en zijn opvolging waren zwaar, ruig en vol met duistere momenten. Daarom raakten de spelers compleet verrast toen nieuwere games in de serie dit thema niet meer lijken te volgen. Saint's Row ging in een kwestie van jaren van een serieuzer spel naar een meer campy, oneerbiedig spel.
hoewel Saints Row: The Third en het vervolg Saints Row: IV heb ongelooflijk gekke momenten - of het nu om de belachelijke verzameling kanonnen, zombies of buitenaardse invasies gaat - de games hebben eigenlijk ook een zachtere en meer emotionele kant, die misschien door velen gemist wordt vanwege de tonale verschuiving van de eerste twee ingangen.
Dat valt niet te ontkennen Saints Row: The Third is duidelijk verschillend van zijn voorganger, maar dat betekent niet dat het minder serieus is. Achter alle waanzinnige wapens en de off-colour-grappen, toont het de menselijkheid van de heiligen en hun band met elkaar, evenals enkele ongelooflijk zwaar emotionele momenten.Saints Row: The Third begint met een bankroof die fout is gelopen en de heiligen zijn achter slot en grendel opgesloten. Ze ontmoeten binnenkort de leider van de criminele organisatie The Syndicate, Phillipe Loren, die hen uit de gevangenis haalt om hen een deal te bezorgen, maar de vergadering gaat van de rails wanneer Johnny Gat loskomt van zijn banden en Phillipe aanvalt, wat leidt tot een deal opwindende ontsnapping en een verwoestend verlies voor de heiligen.
De thema's tijdens het derde spel zijn verlies, wraak en rouw, terwijl je jezelf probeert te verplaatsen naar een nieuwe plek. De Saints worstelen om hun bende-aantallen in een nieuwe stad te verhogen, terwijl ze zich ook afvragen of hun commercialisering niet hun eigen ondergang is. Waar horen ze thuis?
Het verhaal van de game stolt de relatie van de hoofdrolspeler met de bendeleden en toont hen als meer van een familie dan gewoon een andere bende, met zoete momenten zoals zingen met Pierce in de auto of Kinzie beschermen tegen beschietingen door een rivaliserende bende. Deze eenvoudige dingen tonen aan dat de heiligen niet alleen brute misdadigers zijn, maar mensen die proberen door te trekken in een nieuwe stad terwijl ze het verlies van hun vroegere vriend betreuren.
Deze thema's zijn nog meer aanwezig in het vierde spel van de serie, Saints Row IV. Wanneer de heiligen zichzelf tijdens de invasie van het Zin-rijk van de aarde worden ontvoerd, worden ze gescheiden en in gesimuleerde gevangenissen geplaatst. Ze moeten tegen de invasie vechten en elkaar redden. Er zijn missies gedurende het spel waarbij je je homies moet redden, en elke individuele gesimuleerde gevangenis is een weerspiegeling van de diepste angsten en onzekerheden van het personage. Van Shaundi's schuld van de overlevende tot Pierce's angst voor succes, evenals de protagonist en hoe iedereen naar hen kijkt versus hoe ze zichzelf zien.
De heiligen hebben altijd eerder controle gehad over elke situatie waarin ze werden geplaatst, of ze vonden een manier om controle te krijgen. De vierde game laat zien wat er gebeurt als alles van hen wordt weggenomen, zelfs hun eigen thuisplaneet. Er zijn enkele ongelooflijk diepe en ontroerende momenten in het vierde spel, zoals het gesprek van Johnny Gat en Shaundi over hoe moeilijk het voor haar was om met zijn dood om te gaan, en de angst dat ze hem weer zou verliezen, evenals Shaundi en de protagonist gedwongen worden om te gaan met wie ze waren en wie ze waren geworden, en te leren omgaan met hun verleden. Beide games gaan zwaar in op het idee van verandering en wat het betekent om vooruit te gaan na een verwoestend verlies; hoe genees je dat en hoe kun je doorgaan?
Een groot deel van de ontvangst voor de derde en vierde aflevering was verdeeldheid, waarbij velen dachten dat de spellen te veel waren veranderd en niet zo geweldig waren als hun voorgangers. uiteindelijk, Saints Row heeft moeite om zijn plaats te vinden in een wereld van gewelddadige first-person shooters, op misdaad gebaseerde RPG-games, en Grand Theft Auto.
Veranderde de reeks van richting? Mogelijk, maar ik denk dat dat het punt is. De heiligen groeiden op en de serie moest met hen meegroeien.