Inhoud
Als het gaat om horrorspellen die in het komende jaar verschijnen, staat de ene titel boven de rest. Een daarvan kan me verplichten om overmatig ondergoed te kopen of uitstapjes naar de bouwmarkt te maken, gewoon om er zeker van te zijn dat het huis (en mijn bovenkleding) veilig zijn. En ik vind het goed, want het is lang geleden dat een game me echt bang maakte.
Ik spot met Outlast 2. Ik lach in het gezicht van Resident Evil 7. Als je een echt angstaanjagende ervaring wilt, dan moet je absoluut een kijkje nemen De mannequin. Voor mij was het een van de opmerkelijke indie-ervaringen van EGX 2016 - en een van de weinige titels die me echt boeide tijdens de hele demo-ervaring.
Je speelt een vrouwelijke bezoeker van een ouderlijk huis en het is meteen duidelijk dat er iets niet klopt. Maar pas als je een kapotte mannequin in een kamer op de bovenverdieping ontdekt en weer in elkaar zet, nemen dingen een veel sinisterere wending.
Het komende spookhuisverhaal van Two Tails zou de sprong kunnen maken - letterlijk - op de grotere horror releases van 2017, en dit is waarom.
Het heeft poppen
Ik haat poppen. Ik ben niet te trots om toe te geven dat ik een pediofobe ben, maar ik weet ook dat ik niet alleen ben.
Hun angstaanjagende, harteloze ogen. De gepolijste, onnatuurlijke textuur van hun lichaam. De manier waarop één oog altijd de neiging heeft om halfgesloten te zijn terwijl de ander je ziel doorboort. Poppen zijn gewoon freaky - en niet verwonderlijk, De mannequin gaat over poppen. Nou ... één pop in het bijzonder.
Het ergste van de pop in dit spel (tenminste, zo ver is onthuld) is het passieve agressieve gedrag. Het lijkt niet alsof je je wilt vermoorden, toch lijkt het op de meest ongelegen momenten om naar je te staren en onmiddellijk ervoor te zorgen dat je een tiende van je lichaamsgewicht onvrijwillig evacueert. Je zou een kamer kunnen zoeken en je omdraaien om het naast de deuropening te zien staan. Het was er absoluut niet eerder. Maar het valt jou ook niet aan. WAT WILT HET?
Er is een moord om op te lossen
Welk horrorspel zou compleet zijn zonder een verklaring voor de zich ontvouwende griezelige gebeurtenissen? De mannequin is hier geen uitzondering en gooit een zestig jaar oud moordmysterie in de mix om op te lossen.
Terwijl je het oude, verlaten familiehuis verkent, moet je uitzoeken wat er gebeurt en waarom je niet weg kunt. Om het nog leuker te maken, wordt u met verschillende tussenpozen terug in de tijd vervoerd om te proberen de gebeurtenissen uit het verleden te begrijpen. De vorige bewoners zullen bij elke sprong aanwezig zijn en de gebeurtenissen beschrijven ... maar het zijn ook allemaal mannequins. Griezelig.
Wil je luisteren naar het verhaal van een gewoon gezin, zoals verteld door vreemde, geposeerde poppen in een gang? Dit is het spel voor jou. En het is ronduit bizar.
Het heeft een veranderend huis
Horrorspellen zijn niet beperkt tot antagonisten die je achterna zitten op beperkende locaties. Nee, ze werken nog beter als ze verwarren en perplex werken. Hoe meer je op scherp wordt gezet door je omgeving, hoe gevoeliger je bent voor de schrikaanvallen in je gezicht. Geheugenverlies heeft dit prachtig gedemonstreerd, en De mannequin lijkt het voorbeeld te volgen - wat de laatste druppel voor mijn zenuwen zou kunnen blijken te zijn.
Als je het eerste halfuur van het spel alleen hebt gespeeld, is het niet duidelijk of de tijdsprongen de enige reden zijn voor de rare veranderingen in de lay-out van het huis, of dat er nog meer sinistere dingen gebeuren (à la De jacht) naarmate u vordert. Die deur was er niet eerder ... of niet?
Er is veel meer gaande voor deze game dan alleen maar mannequins. In feite is het in dit stadium zelfs niet duidelijk welke rol de poppen daadwerkelijk zullen spelen. De angstaanvallen die ik tijdens de demo ervoer, waren grotendeels te wijten aan het onverwachte karakter van het spel, eerder dan aan een adrenaline-gevoede vlucht van de naderende dood - zoals ik had ervaren in Alien: Isolatie en Resident Evil.
Het is heel goed mogelijk dat De mannequin kon zijn angsten afleveren door de kracht van suggestie, op een vergelijkbare manier als Naar huis gegaan, of mengt beide als Lagen van angst. Hoe dan ook, als de rest van het spel mijn nekharen evenveel opheft als de demo, dan zal het zijn werk bewonderenswaardig hebben gedaan. Poppen kunnen angstaanjagend zijn, maar zoals elke horror-liefhebber weet, is de geest veel erger.
De mannequin zal in 2017 op pc en Mac worden uitgebracht.