Inhoud
- Op dit moment lijden vrouwen aan twee vooroordelen
- Met deze vooroordelen worden vrouwen betrapt die zich alleen via hun geslacht kunnen profileren.
- Stellen we dan niet een lagere standaard voor vrouwen dan mannen?
- Moet gendervraagstukken in een eerlijke en gelijke wereld?
Met de hoeveelheid professionele gamers die er zijn streaming, coaching en [onder] het bereiken van, hoe passen vrouwen in de hele scène? Vrouwtjes zijn een minderheid die de sterkste kritiek van de gemeenschap ontvangt, maar ook de minste kansen krijgt. De game maakt geen onderscheid tussen mannetjes en vrouwtjes, maar sommige organisaties verkopen vrouwen liever alleen maar aan het spelen van videogames dan ze als een ander geslacht bloot te stellen met dezelfde mate van vastberadenheid en verdiende respect.
Binnen dit stuk zullen we de gewichten van een nauw belichte groep spelers onderzoeken en bekijken hoe de verkeerde community view (s) uiteindelijk een aspect van E-Sports kunnen afbreken dat de meeste groei zou kunnen hebben.
Op dit moment lijden vrouwen aan twee vooroordelen
- "Vrouwtjes gamers worden getekend als een vrouw in plaats van echt opmerkelijke prestaties."
- "Vrouwelijke gamers die het niet halen, verdienen het niet om in een team te zitten."
(Het is een vicieuze cirkel: Vrouw stapt in een team zonder enige prestaties, vrouwelijke overblijfselen in het team maar nooit verzonden naar evenementen of actief gebruikt in teamcompetities. Nooit blootgesteld, ze behaalt nooit iets of maakt deel uit van enige teamprestaties).
Met deze vooroordelen worden vrouwen betrapt die zich alleen via hun geslacht kunnen profileren.
Hoewel er verschillende oplossingen zijn geprobeerd om de afwezigheid van prestaties zoals toernooien voor alleen vrouwen te verhelpen, zijn ze niet agressief in gebruik genomen en op de juiste manier geadverteerd. Counter-Strike is de enige uitzondering hierop en vrouwelijke teams hebben erkenning gekregen voor hun prestaties bij het spelen in vrouwencompetities. Waar het echter om gaat, is dat misvattingen over de gemeenschap ten koste gaan van vrouwelijke progamma-afdelingen binnen de competities. Omdat we mensen met vrouwen vergelijken, belemmeren we de groei van een die nogal verschilt van de andere.
Misstanden in de gemeenschap, zoals het vergelijken van mannen en vrouwen, kwantificeren twee verschillende geslachten. Wanneer we dat doen vergelijken, we kijken naar hoeveel elk geslacht is gelukt, met meer progaming-mannetjes, een hogere mate van succes, terwijl vrouwen zich aan de andere kant van het spectrum bevinden (minder vrouwen, minder succes). Probleem is dat we vrouwen bekritiseren vanwege hun tekortkomingen, terwijl ze de hoeveelheid mislukkingen (verliezen) negeren die mannen meer hebben gekregen. Wanneer we vrouwen afkeuren, is dit vaak te wijten aan onze kennis van mannelijke vermogens en kansen om te slagen met het weglaten van de totale cijfers. Toernooien voor vrouwen gaan niet over de scheiding van mannen, maar over de wens om eigen vrouwelijke helden te creëren. Vrouwtjes moeten worden geprezen voor hun eigen afzonderlijke prestaties; verschillende normen en verwachtingen voor verschillende soorten mensen.
Stellen we dan niet een lagere standaard voor vrouwen dan mannen?
Nee, dat is een vergelijking; we zijn eigenlijk gewoon een systeem of schaal aan het instellen voor vrouwelijke e-sporten. Vrouwtjes moeten vrouwelijke toernooien hebben en de reden voor deze evenementen is dat je alle sectoren van een E-Sport wilt laten zien. Zoals een gebruiker zei over het thema toernooien alleen voor vrouwen:
"Ik wil alleen maar zeggen dat schaken een wereldkampioenschap alleen voor vrouwen heeft, vrouwen mogen meedoen aan normale toernooien - sterker nog: Polgar, de sterkste vrouwelijke speler ooit, heeft nooit deelgenomen aan de Wereldkampioenschappen voor vrouwen - maar ze hebben ook een die exclusief is voor hen.
Het benadrukt niet zozeer een verschil, maar een verschil. Toernooien alleen voor een land zijn niet racistisch; alleen toernooien voor vrouwen zijn niet seksistisch. In elk gebied waar de ene groep domineert in zowel aantallen als vaardigheden, is het goed om aparte systemen te hebben om andere groepen aan te moedigen om mee te doen.
Vooral omdat, en laten we eerlijk zijn, e-sports / dota vrij veel door mannen wordt gedomineerd, we moeten er alles aan doen om nieuwe spelers aan te moedigen. "
[Reddit gebruiker Christoper on / r / Dota2]
Dit komt overeen met mijn: "regionale toernooien om regionale kampioenen te promoten" uit mijn laatste artikel (Gepassioneerde Progamers). Geslacht / Geslacht heeft parallellen met de geografische locatie, behalve het biologische. Het argument van regionale toernooien voor Amerikaanse en Europese spelers is hetzelfde voor mannen en vrouwen; kampioenen binnen hun sociaal-culturele bereik. Hoewel het lijkt alsof we het aantal kampioenen in een bepaald jaar willen vergroten, vragen we in feite om een uitbreiding van de term in diversiteit. Op dit moment worden vrouwen in StarCraft II gebruikt voor meer marketingdoeleinden en minder geduwd om te bereiken, vooral wanneer de kans om te slagen ongeveer een keer per jaar is.
(Rechts: 15-jarige Zuid-Afrikaan, Gabriella Issacs staat op de tweede plaats bij IESF Female. - Foto met dank aan ThisIsGame)
We moeten degenen prijzen die anderen die proberen, bereiken en waarderen. In het geval van vrouwen is het een stuk eenvoudiger om diegenen te onderscheiden die deelnemen aan toernooien en anderen die het spel spelen voor meer entertainmentdoeleinden. Terwijl entertainers overal ter wereld worden aangetroffen, moet een sterk favoritisme worden gericht op diegenen die proberen het potentiële vermogen van het vrouwelijke geslacht uit te breiden in plaats van er misbruik van te maken. In CounterStrike groeien vrouwelijke competities en teams nog steeds (ESWC en ESL), maar ze lopen veel meer voor op de RTS-scene die slechts twee recente grote evenementen voor vrouwen heeft gehad (Zowie Divina en LESF).
Desondanks komt het uiteindelijk neer op een eigen mening over het belang van vrouwelijke spelers. Ik denk niet dat er een echt objectief antwoord is dat alle geest en ziel zou kalmeren in deze moeilijke situatie. Vrouwtjes zitten ongemakkelijk op een tweesnijdend zwaard, waar ze niet trots op hun geslacht kunnen zijn zonder ongedifferentieerd te worden geslagen, noch kunnen ze de erkenning verdienen dat ze zijn wie ze zijn.
Moet gendervraagstukken in een eerlijke en gelijke wereld?
Nee.
Moeten vrouwen als anders en als minderheid worden geaccepteerd? Ja, acceptatie is hier de sleutel en met openheid komt de druk om te verbeteren.
Armchair Athleticism series post # 5 - Oorspronkelijk gepost op 18 november 2012.