Een van de mooiste herinneringen in mijn leven is het legendarische einde van Halo 3. Na het assisteren van Master Chief, die iemand was waar mijn jongere zelf naar opkeek, de convenantplannen voor meerdere uren verijdelt, dobberen Chief en zijn AI-metgezel Cortana weg in de Forward Unto Dawn. Ik besefte het toen niet, omdat ik dacht dat ik dacht dat ik een van mijn persoonlijke helden aan het bekijken was die wegvluchtte uit mijn leven. Maar het was echt kijken naar een van de grootste gameseries zweeft in de vergetelheid.
Maak me wakker als de serie beter wordt, Cortana.
Halo was ooit de grootste gameserie ooit. Voor niet-ingewijden was het net zo geprezen en besproken als Overwatch is nu. Het was niet alleen een "Doom-kloon", omdat er op dat moment veel first-person shooters werden geclassificeerd. Het had een goed geschreven en uitgestrekt universum zoals andere ruimtevaartopera's zoals Star Wars of Star Trek. Het heeft ook een sterke invloed op, of kan zelfs zeggen gelanceerd, console online multiplayer met Halo 2 matchmaking.
Matchmaking zag er nooit beter uit!
Wat leidde tot deze reeksondergang is te vinden in een aantal gebieden. Het voelde als na Halo 3, Bungie - en later 343 Industries - probeerden uit te breiden Halo te veel in andere media. Sommige daarvan waren leuk, zoals die van Eric Nylund Halo: The Fall of Reach, dat werd geschreven als een achtergrondverhaal voor Halo 1. Anderen misten kwaliteit en plezier, zoals de webserie Halo 4: Forward Unto Dawn.
Moet lezen voor fans van de serie.
Halo begon ook enkele van de allerkleinste karakters te hebben, en de campagnes waren flauwer na Halo 3. De mensen die naast je vechten Halo 5, zoals zowel Locke als Master Chief, niet memorabel zijn en flauw. Dit is een enorme verrassing voor iemand die is opgegroeid met personages als Sergeant Johnson en de Arbiter Thel 'Vadam, die karakter en een gevoel van koelte aan de serie heeft gegeven. Geen van de speelbare personages in een ander Halo na Halo 3 voldeed aan het mysterie en pure koelte die kwam met het spelen als Master Chief.
Leider in volle glorie.
Een vijf uur durende, vervelende verhaalplaag Halo 5, met als climax niets anders dan een plagerij. Halo 4 's Het verhaal was een lange slog die na de eerste paar missies een hele klus moest worden. Het had niet de charme en het mysterie van het origineel Halo trilogiecampagne gebracht. Halo Reach had zijn momenten in het verhaal, maar het kwam niet overeen met de originele trilogie.
Zelfs Cortana had genoeg van deze saaie campagnes.
Veel mensen houden van de multiplayer in Halo 4 en 5, zoals ik in mijn tijd heb opgemerkt doorheen surfen Halo forums. Maar het is niet genoeg om de serie in zijn oude glorie te brengen. De multiplayer voelt minder origineel aan 4 en 5, en meer zoals proberen om de Plicht gemeenschap. Ook met de toevoeging van gevreesde buitdozen in Halo 5, het voelt alsof 343 Industries probeert trends in gaming te volgen in plaats van een unieke en verslavende multiplayer-ervaring te maken. Het heeft enkele dingen die maken HaloIs multiplayer plezier, zoals aangepaste games en Forge, maar het heeft gewoon niet hetzelfde gevoel.
Wat de originele trilogie goed deed met multiplayer is dat het ons een gevoel van gemeenschap gaf. Als het laat opblijft, is multiplayer met gesplitst scherm aan Halo 1of speel met je vriend in het hele land in een aangepast spel in Halo 3, je had het gevoel dat je deel uitmaakte van een grotere gemeenschap. Dit is waar gaming over gaat, het bouwen van communities en herinneringen die een leven lang meegaan. nieuwer Halo spellen missen dit.
Hoewel de kwaliteit van Halo is gedaald en de fanbase is aan het afnemen, het krijgt nog steeds een behoorlijk aantal verkopen, zoals Halo 5 400 miljoen dollar gemaakt toen het werd gelanceerd. Misschien ben ik, en veel andere mensen, volwassen geworden, en de serie die we vele jaren geleden liefhadden, spreekt ons gewoon niet aan. Misschien kijk ik hier alleen vanuit een nostalgisch oogpunt naar, herinnerend aan de keren dat ik en mijn vrienden zouden spelen Halo 2 en 3 tot diep in de nacht. Hoe dan ook, Halo is niet de gigantische top die het ooit was. Kan zijn Halo 6 geeft ons een spel dat doet denken aan de originele trilogie. We kunnen alleen maar hopen.
Dit is voor jou, Halo.