De spelwereld is helemaal van slag met nieuws dat Flappy Bird's Dong Nguyen komt misschien terug Flappy Bird.
Dat klopt - het oneerbiedige spel zelf is misschien het gevolg van een comeback, hoewel Nguyen heeft gesuggereerd dat het verschillende aanpassingen zal hebben als en wanneer het ooit doet.
Hoewel veel gamejournalisten Nguyen benaderden voor een interview, was het Rolling Stone Magazine dat uiteindelijk het interview met hem won. Hoewel Nguyen zijn gezicht niet op de camera liet zien, was David Kushner in staat om zijn woorden over te brengen naar een video waarin hij uitlegde hoe de ontwikkelaar zich echt voelde. Wat hij heeft geleerd over Nguyen is erg interessant.
Het blijkt dat Nguyen opgroeide in een heel klein dorpje en tot middernacht zelfs geen toegang had tot videogames. Zijn eerste systeem was een gewone Nintendo, en het is duidelijk dat dit systeem hem ertoe aangespoord om een ontwikkelaar te worden.
Het interview gaat verder met te zeggen dat hij zijn eerste spel op de jonge leeftijd van 16 heeft gemaakt. Vandaar ging hij verder met zijn passie voor games. Maar Nguyen is in veel opzichten anders dan de meeste ontwikkelaars; hij is blijkbaar niet geïnteresseerd in het najagen van roem of rijkdom. Misschien een gevolg van zijn bescheiden wortels, het is voor velen van ons moeilijk om te begrijpen hoe de bijna $ 50.000 per dag die hij maakte zo gemakkelijk kon worden afgewezen. Het is een triest commentaar, in zekere zin, op wat de focus is die de meeste mensen tegenwoordig hebben - een focus op geld.
Nguyen's snelheid en het vermogen om games van hoge kwaliteit te produceren, werd onmiddellijk genoteerd, waardoor het bedrijf hem zonder toezicht kon laten werken. Zijn baas bij het bedrijf, Son Bui Truong, zei dat Nguyen toestemming kreeg om zonder toezichthouder te werken: "Hij had er geen genoeg van, dus we zeiden dat hij niemand hoefde te melden."
Dat is zeldzaam voor de meeste ontwikkelingsbedrijven.
Helaas raakte Nguyen al snel verveeld door de games die hij aan het maken was, meestal sportgames die ontworpen waren om veel drukker en complexer te zijn dan de simpele Flappy Bird uiteindelijk was.
Toen hem werd gevraagd waarom hij koos om te creëren Flappy Bird,
"Ik hou niet van de grafische weergave," zegt hij. "Het zag er te druk uit." Nguyen wilde games maken voor mensen zoals hijzelf: druk, lastiggevallen, altijd in beweging. "Ik stelde me voor hoe mensen spelen," zegt hij terwijl hij op zijn iPhone tikt en zijn andere hand in de lucht bereikt. "Een hand met de treinriem."
Het kan een eenvoudig concept zijn, maar eenvoudig is ook op een aantal manieren nuttig. Het maakt het mogelijk om het spel snel te leren, terwijl het tegelijkertijd de mogelijkheid biedt om immense uitdagingen in te bouwen in de basis van het spel zelf. Dit is waarschijnlijk waarom Flappy Bird werd zo populair.
Waar dingen duisterder worden is met betrekking tot verklaringen dat Nguyen kunst uit de Super Mario Bros-franchise "heeft opgelicht". Nguyen maakt duidelijk dat hij alleen het spel creëerde om met mensen te delen, nooit een succes verwachtend omdat het niet iets was dat hij in het verleden in een echte mate had genoten. Hij geeft ook toe dat, ja, het spel werd geïnspireerd door een poster die boven hem op de muur zat terwijl hij de game maakte. Volgens Rolling Stone Magazine,
Het jaar daarvoor had hij een korrelige vogel op zijn computer getekend die riffte op Nintendo-vis, Cheep Cheeps genaamd. Hij trok groene pijpen - een hommage aan Super Mario Bros. - die de vogel zou moeten navigeren.
Over de fysica zei Nguyen dat de game gemodelleerd was naar paddleball - eenvoudig, maar ongelooflijk moeilijk om het tempo bij te houden zonder te "missen". Aanvankelijk probeerde hij de vogel de dood gewelddadiger te maken, met gepixelde bloedige druppels, maar uiteindelijk vestigde hij zich op de gezichtsplant. Dit werd gedaan om humor aan te moedigen; van deze aanpak vroeg Nguyen Kushner of het hem aan het lachen had gemaakt. "De vogel vliegt vredig mee," zei hij blijkbaar, "en opeens sterf je!"
Maar het spel kwijnde bijna acht maanden weg in de Google Play Store, toen het op 17 januari 2014 plotseling bekend werd.
"Toen ik het spel bovenaan zag, voelde ik me geweldig", herinnerde Nguyen zich tijdens het interview.
Maar als hij zo blij was, wat veroorzaakte de shutdown?
Het was pure populariteit, papparazi en zelfs beledigingen en bedreigingen die Nguyen het gevoel gaven dat hij het spel van de markt moest halen. Ouders stuurden hem berichten waarin hij hem berispte omdat hij de jeugd afleidde. Andere mensen bedreigden zelfmoord, of het nu echt was of voor de grap. Nguyen was plotseling verantwoordelijk voor de levens en emoties van duizenden op wereldschaal. Het huis van zijn ouders werd overspoeld met media en vrede kon eenvoudigweg niet worden gevonden.
Op dat moment besloot hij de game te verwijderen. Zoals hij zei,
"Het is iets dat ik nooit wil," tweette hij. "Geef me alsjeblieft vrede."
Een andere tweet later zei,
"Ik kan bellen 'Flappy Bird' is een succes van mij," lees er een. "Maar het ruïneert ook mijn eenvoudige leven, dus nu haat ik het."
Maar zelfs de uiteindelijke verwijdering van het spel was niet genoeg om hem de vrede te geven die hij zo graag verlangde; Er waren geruchten over hoe hij zichzelf had beschadigd, Kotaku gaf hem de schuld voor het verzilveren van frauduleuze kunst en klonen waren er in overvloed. Maar zoals Nguyen zelf heeft gezegd,
"Mensen kunnen de app klonen vanwege de eenvoud," zegt Nguyen, "maar ze zullen nooit een andere Flappy Bird maken."
Sinds die tijd is het duidelijk dat Nguyen geld heeft blijven verdienen aan degenen die het spel wel hebben gedownload voordat het werd verwijderd. Hopelijk is dat geld genoeg om het gehavende imago en de ziel van Nguyen te verzachten. Toen hem werd gevraagd over het maken van een nieuwe game, had de ontwikkelaar alleen dit te zeggen,
"Ik overweeg het", zegt hij. Hij verduidelijkt ook dat bij elk nieuw spel waarschuwingen verschijnen met de tekst "Neem even pauze." Het is tijdens dit interview duidelijk dat de echte Dong Nguyen een interessante, veelzijdige mens is met sterke gevoelens over veel verschillende aspecten van gaming. Ongeacht wat de man gelooft, heeft hij recht op zijn vrede.