De Yawhg, een zelfgeschreven "Choose-your-own-adventure game", is een visuele roman gemaakt door Emily Carroll en Damian Sommerone.Als grote fan van Carroll's strips, ben ik misschien een beetje bevooroordeeld in het beoordelen van deze game, maar ik ben Ik zal mijn best doen om onpartijdig te zijn.
Dit is een erg kort spel - ongeveer twintig minuten per play-through - maar er is genoeg inhoud om te verkennen om een paar play-throughs te rechtvaardigen. Vergelijkbaar met Carroll's horror-strips, De YawhgHet verhaal heeft een griezelige en fatalistische toon geïnspireerd op de middeleeuwse Europese folklore.
Voor de eerste helft van een playthrough leven alle personages gewoon hun leven uit terwijl je hun statistieken willekeurig verbetert. Het is leuk en grillig, maar er is altijd wel een ondertoon van dreiging en waarschuwingen over de mysterieuze "Yawhg" die de speler ertoe kan aanzetten om zorgvuldiger te denken over hun keuzes.
Een van mijn personages werd bijvoorbeeld aangevallen door een vampier (uiteraard na de misdaadbestrijding!).
Hij ging de volgende dag als conciërge in het ziekenhuis aan de slag en pleegde een bloedbad waarbij hij ieders bloed dronk. Het ziekenhuis werd daarna gesloten. Dat was een goed teken dat mijn acties niet willekeurig waren en echte consequenties hadden.
Het andere teken was toen het spel eindigde en mijn vampirisme terugkwam om me te achtervolgen tijdens het einde. Afhankelijk van hoe je speelt en welke rollen je kiest bij de overlevingsinspanningen van de laatste act, kun je een aantal goede of slechte eindes krijgen. Deze alleen al maken het de moeite waard om het spel verschillende keren te spelen, omdat ze variëren van grappig tot rondspoken tot charmant.
De Yawhg voelt meer als een bordspel dan een computerspel. Hoewel het niet nodig is om met anderen te spelen, is het eigenlijk leuker om dit te doen. Het uitzetten van een claim op een van de personages en zeggen "dat ben ik" is des te leuker als je einde aanzienlijk beter of slechter is dan dat van je vrienden.
Als een single player-ervaring hadden alle vier deze personages - voor mij - verhalen, doelen en doelen. En het was leuk om ze op te bouwen.
Deze game blinkt uit door zijn charme. Alles behalve het schrijven - en ook de beklijvende muziek en sfeer - zijn behoorlijk middelmatig. Dat is prima voor mij, want ik heb deze game gekocht voor het schrijven, maar ik kan deze game niet gemakkelijk aanbevelen aan iedereen die geen fan is van Gothic horror of geestige multiplayer bordspellen.
Afbeeldingsbron: theyawhg.com; badgamingpodcast; gamer.no
Onze beoordeling 5 Wat de Yawhg doet, het doet het goed. Maar dit is een hele kleine game gericht op een even klein publiek. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean