Inhoud
- Laten we proberen objectief te zijn
- Het zijn niet alleen de personages
- Zoveel als ik hou van FFX, het opnieuw spelen, soms herinner ik me dat "Kiddie" commentaar geeft en ineenkrimpt
- Waar het werd afgeluisterd: in het spelgedeelte bij een lokale Best Buy.
- Over wat: de onlangs vrijgegeven Final Fantasy X / X-2 HD Remaster.
- Wie zei het: een jongere persoon die ongeveer 20 leek te zijn.
Mijn reactie:
Oké, dus in het begin zag ik rood. Ik heb altijd de term 'kiddie' veracht omdat het automatisch een negatieve connotatie heeft. Verder ben ik een levenslange fan van de franchise in kwestie, en FFX is een van mijn favoriete afleveringen. De opmerking leek beledigend, onnodig, onwetend en onnauwkeurig. Daarom stond ik op het punt mijn mond te openen toen er een gedachte in mijn ziedende brein opdook:
is het is onnauwkeurig?
Laten we proberen objectief te zijn
Het is duidelijk dat mijn eerste reactie was ingegeven door emotie en sentiment. Maar toen die gedachte mijn woede onderbrak, moest ik stoppen en nadenken. De persoon die het zei was waarschijnlijk pas ongeveer 7 of 8 jaar oud toen FFX voor het eerst uitkwam; de kans is groot dat hij het destijds niet heeft gespeeld. Oppervlakkig gezien doet dat er misschien niet toe. Immers, hoe kan een spel dat "kiddie" is veranderen in de loop van de tijd?
Nou ja, het soort van kan.
Videogames zijn aanzienlijk veranderd. Nu zeg ik niet dat er toen nog geen zwaar ontwikkelde videogames waren Final Fantasy X kwam uit. Natuurlijk waren er. Maar de algehele sfeer was gewoon ... anders. Ten eerste domineerden de Japanners nog steeds de industrie en laten we eerlijk zijn, Japanse ontwikkelaars hebben een voorliefde voor jonger uitziende karakters. Toen ik volwassen was, was ik eraan gewend; Westerse ontwikkelaars hadden nog niet veel impact.
Grand Theft Auto was echt een speerpunt van een nieuw tijdperk van gamen (vergeet niet dat GTAIII slechts enkele maanden voor FFX uitkwam in 2001) maar de meeste spellen - vooral JRPG's - hadden nog steeds een bepaalde uitstraling. En voor jongere mensen nu, in een wereld waar de meest populaire en best verkopende games erg volwassen zijn, erg volwassen, etc., is het "Kiddie" -label voor FFX eigenlijk begrijpelijk.
Het zijn niet alleen de personages
Het is niet alleen omdat Tidus eruit ziet alsof hij 13 jaar oud kan zijn (ook al is hij dat niet). Als je echt het hele pakket onderzoekt, wat zien we dan?
We zien een liefdesverhaal tussen twee personages dat schattig en charmant is, maar meer verwant is aan iets dat we zouden zien in de animatiefilm van een kind, in tegenstelling tot een volwassen, verfijnde romance. We zien een wereld die helder en levendig is en zelfs wanneer het donker is, behoudt het een voelbare schijn van luchtigheid. Er is geen bloed, geen gore, geen slechte taal, geen openlijke seksuele situaties, en zelfs de meest epische ontmoetingen zijn episch en fantastisch, maar alleen op een bepaalde schaal.
Het is niet Moordenaars gelofte, niet in kaart gebracht, Plicht, Halo, Oorlogswapens, Killzone, God van de oorlog, Grand Theft Auto, of een van de andere enorm populaire franchises van vandaag. FFX is duidelijk anders, niet alleen qua gameplay, maar ook qua stijl, sfeer, toon en design. De reacties en het gedrag van de personages zijn vaak adolescent of zelfs kinderachtig; de grappen zijn eenvoudig en opnieuw "schattig" en nooit aanstootgevend. Volgens de huidige normen zou FFX door vrijwel iedereen kunnen worden gespeeld.
Zoveel als ik hou van FFX, het opnieuw spelen, soms herinner ik me dat "Kiddie" commentaar geeft en ineenkrimpt
Ik kruip ineen omdat ik het weet, zelfs als de persoon die het zegt dat niet doet geheel Begrijp dat het label "Kiddie" correct is. Tenminste, het zou kloppen voor iemand van die leeftijd. Toegegeven, de diepere filosofische thema's in de FFX-verhaallijn zijn beslist niet "Kiddie" en zijn dieper dan veel thema's die we vandaag zien. Maar zelfs zulke intrigerende, cerebrale ideeën worden gepresenteerd op een zeer kleurrijke, alle leeftijden acceptabele manier.
Ten slotte: Mijn vriendin keek naar de scène waar Tidus en Yuna op het punt staan Luca te verlaten, en ze laten elkaar hardop lachen. Het uiterlijk van de personages, het gevoel van de omgeving, de oubollige schattigheid van het tafereel; ze was volkomen gerechtvaardigd om te vragen waarom ik een spel speelde voor kinderen. Na onlangs me te hebben zien spelen onbekende tweede zoon, Grand Theft Auto V, Assassin's Creed IV: Black Flag, Dief, en langer duren dan, geeft iemand haar de schuld van het vragen?
Ja, gaming is volwassen geworden. FFX zal inderdaad "kiddie" zijn voor mensen die geen generatie hebben meegemaakt waarin videogames onschuldiger waren, en een tijdperk waarin de Japanse cultuur regeerde. Ik veronderstel dat we dat gewoon moeten accepteren.