Inhoud
- 8.
- 7. De nieuwsgierige expeditie
- 6. Hiiro
- 5. Beholder
- 4. Halcyon 6: Starbase Commander
- 3. Seizoenen na de herfst
- 2. Dagboeken van een Spaceport-conciërge
- 1. Oxenfree
2016 was voor velen van ons een moeilijk jaar en ik ben hier om wat positiviteit te brengen in de vorm van het praten over een aantal ontzagwekkende titels waarvan ik geloof dat ze niet de liefde krijgen die ze verdienen.
Deze lijst is voor die spellen waarvan de namen niet uit de lucht worden gehaald als het meest verbazingwekkende dat ooit in 2016 is gemaakt. Het bestellen van deze lijst was eigenlijk best moeilijk, omdat ik hier alles hier aanbeveel en ze allemaal op zichzelf goed vind. Ik adviseer slechts een beetje meer dan anderen.
8.
Anatomie is een van die spellen die alleen eenduidig is in zijn vaagheid, want hoewel er een verhaal is, laat het veel meer toe aan de interpretatie van de speler. Het speelt zich af in een huis waar je naar sommige audiobanden moet luisteren en door het huis moet dwalen terwijl het steeds vreemder en vreemder wordt. Het maakt gebruik van de glitch-stijl om het te laten lijken alsof het huis op zichzelf instort, waardoor het daadwerkelijk naar desktop crasht.
Anatomie vertrouwt net zo goed op auditieve horror, of zelfs meer dan visuele horror, die voor iemand zoals ik die een gevoelig gehoor heeft, het zenuwslopend maakt.
Het is niet in het minst een traditionele titel; in feite is het onderdeel van een genre genaamd alt-games dat rechtstreeks ingaat tegen traditionele regels voor het maken van spellen om zonder die beperkingen een verhaal te vertellen. Je vraagt je misschien af wat er in de wereld net is gebeurd uren na het spelen ervan, wat mij meer dan kwalificeert Anatomie om op deze lijst te staan.
7. De nieuwsgierige expeditie
Ada Lovelace, Charles Darwin, H.P. Lovecraft en Marie Curie gaan op expeditie. Nee, dit is niet het begin van een grap met een kraker; dit is eigenlijk het uitgangspunt van het spel De nieuwsgierige expeditie, waar je beroemde ontdekkingsreizigers, wetenschappers en andere figuren uit de hele geschiedenis hebt die strijden om roem en rijkdom te vergaren. Jij leidt natuurlijk hun expedities. Sta mij toe hier niets over te zeggen: alles is uit om te voorkomen dat u uw doel bereikt, inclusief uw eigen partijleden.
Er is een sanitaire meter die je in de gaten moet houden, en als je dat niet doet loop je het risico om midden in de jungle te sterven met een stel kannibalen die vroeger deel uitmaakten van je expeditie. Voorraadbeheer en party management is ook essentieel om het levend te maken. Zodra de expeditie die Gouden Piramide bereikt, voelt je lange, moeizame reis net zo de moeite waard als het verslaan van een moeilijke baas Donkere zielen. Alles wat er in gedaan is De nieuwsgierige expeditie uiteindelijk verandert het iets, of het je verlaat zonder een belangrijk item, geld of misschien zelfs een grove wond aan je toebrengt. Hoe de reis verloopt, is volledig gebaseerd op de genomen acties, die schijnbaar tientallen lagen aan dit spel toevoegen. De nieuwsgierige expeditie is diep ingewikkeld en moeilijk, maar toch een onvergetelijke ervaring.
6. Hiiro
Wat een intrigerende titel Hiiro is iemand die meteen mijn aandacht trok toen ik aan het browsen was met Steam. Het is een ambient-exploratiegame met een aantal puzzelmechanica waarmee je de wereld afzoekt naar ontbrekende artefacten van de rijken die al lang vergeten zijn. Nadat we op de wereld zijn losgelaten, zijn er maar heel weinig beperkingen aan onze kleine rode held. Als je daar kunt springen, klimmen, zwemmen of lopen, kun je het gebied doorzoeken en geen steen onberoerd laten. Voeg de magische muziek van Jon Tabriz en Ben Harvey toe en je bevindt je misschien met een existentiële reis om alle mysteries te ontdekken.
Het kunstwerk is vrij schattig en, terwijl je aan alle skeletten kunt zien dat deze wereld vroeger enkele kolossale wezens op de loer had, nu ben je gewoon hier in een serene omgeving die gewoon op en neer springt in hun ribbenkast.
Stel je voor dat je verdwaalt en toch, in plaats van het gevoel te hebben dat je terug moet komen, wil je meer leren over deze plek waar je jezelf hebt gevonden. Het roept een echt gevoel van ontdekking op.
Het is niet bedoeld om een spel te zijn dat je volledig aan jezelf wijden, maar een die je toestaat om alle zorgen van de wereld opzij te zetten en gewoon door het uitgestrekte land van Hiiro.
5. Beholder
Er zijn verschillende titels die het werk van de overleden grote George Orwell op de een of andere manier navolgen, maar ik merk dat ik het meest aanlokkelijk ben aanschouwer.
Tussen de stijl van de inktklodderkunst of gewoon zoals je kijkt naar je huurders, voegt het een laag intriges toe aan je werk als een opzichter van het appartementencomplex.
De observatie van de andere personages staat in de voorhoede van het spel en het fascinerende systeem, zelfs als het effectief wordt gebruikt door iemand die de slechterik van het verhaal is. Onze lieve hoofdpersoon kan een slechterik zijn en het verandert zeker aanschouwerIs dynamisch.
Hij is in dienst van de staat, wat betekent dat van hem wordt verwacht dat hij zijn regels opvolgt omwille van zijn gezin. Probleem is, de regels van de staat kunnen tegen je eigen morele kompas ingaan en dat is waar het conflict van het verhaal echt begint. Je zou kunnen denken dat het een lampenkap is dat een pion in de staat een slechte zaak is, en je moet altijd het goede doen door mensen te helpen, maar in aanschouwer, dat is niet altijd gemakkelijk om te doen. De keuzes zijn geen zwart-wit, maar meerlagige beslissingen die de hele structuur van je ervaring op de weg veranderen. aanschouwer is een ontnuchterende herinnering aan wat een grootschalige Orwelliaanse wereld eigenlijk is en herinnert de speler eraan dat voor elke keuze die je daar maakt, consequenties zullen zijn.
4. Halcyon 6: Starbase Commander
Niemand weet hoe moeilijk het is om een menselijke alliantie op de rand van uitsterven te leiden zoals de spelers van Halcyon 6: Starbase Commander. Je moet niet alleen je vloot en kolonies beheren, maar ook je allianties met aliens, terwijl je tegelijkertijd vecht tegen een mysterieuze kwaadaardige dreiging die de gegarandeerde vernietiging van de mensheid wil. Geen druk toch?
Halcyon 6 is alles over het creëren en vervolgens beheren van een systeem voor het verzamelen van hulpbronnen, veldslagen, verkenning en questen. Er is genoeg te doen en je zou moeilijk worden ingedrukt om een enkel saai moment te vinden dat niet voor iets gebruikt kan worden.
De gevechten zijn gebaseerd op beurten, waardoor je de volgende stap zorgvuldig kunt plannen met je met de hand geplukte kapiteins. Dan kun je ze waterpas maken als ze genoeg ervaring hebben, die je alleen krijgt van gevechten, speurtochten of verschillende baantjes rond de basis.
Er is een risico-beloningssysteem waarbij hoe groter het risico, hoe groter de beloning en je zult merken dat je meer gevaarlijke missies neemt naarmate de tijd vordert. Halcyon 6: Sterrenbasis Commandant kan moeilijk zijn, maar niemand zei dat het draaien van een sterrenbasis makkelijk zou zijn, zelfs als het maar een spel is.
3. Seizoenen na de herfst
Omschrijven Seasons After Fall zou hetzelfde zijn als een symfonie beschrijven; het is moeilijk om onder woorden te brengen, vooral met betrekking tot de pure schoonheid van het artwork en de soundtrack, die bestaat uit een strijkkwartet dat vrolijk speelt terwijl de Fox-scampers het landschap doorkruisen.
Het doet denken aan het pure wonder dat je kunt voelen tijdens het kijken naar de Disney-film fantasie de eerste keer, behalve dat je bepaalt wat er op het scherm gebeurt.
De seizoenen worden gecontroleerd door de vos zodat je de vier seizoenen van de winter, zomer, lente en herfst in hun volle glorie in dit natuurlijke bosje kunt zien. Met deze kracht gebruikt u het platform om de omgevingen zelf te gebruiken om naar uw bestemming te gaan. Er zijn zelfs enkele kleine milieu-puzzels die je laten vertrouwen op deze vaardigheden om het plot te verplaatsen.
De vos, of meer, het schepsel dat de vos bezit, is de hoofdrolspeler en het hele spel is verteld om je te laten weten wat er aan de hand is. Maar zelfs daarmee is er feitelijk een expressieve aard voor de kleine vos die je laat weten wat er door haar hoofd gaat. Tailwags, oortrekkingen of zelfs kleine blafjes kunnen ervoor zorgen dat het lijkt alsof het praat; niet antropomorfiseren, maar de spelers een kans geven om te begrijpen wat het gevoel ervan is. Seasons After Fall is een prachtig gecomponeerde platformgame die, na 8 jaar in ontwikkeling te zijn geweest, een overweldigend succes kan worden.
2. Dagboeken van een Spaceport-conciërge
Neem een moment de tijd om jezelf voor te stellen in een wereld waar het jouw enige taak is om andermans afval op te halen om geld te verdienen, en de ene keer dat je besluit om een avontuur te hebben, ben je meteen vervloekt. Welkom bij Dagboeken van een Spaceport-conciërge. Na de openingsscène zet het de speler in een routine: word wakker, bid voor de godin, ontvang betaling, vind voedsel en begin dan afval te verbranden.
Als de dag voorbij is, ga je terug naar huis en schrijf je in je dagboek over hoe jouw dag was. Er is natuurlijk meer aan de hand, zoals het onthouden van de handelsschema's van alle kleurrijke bewoners of het doen van kleine speurtochten aan de kant. Het is een vreemde titel die vertrouwt op het feit dat jij, net zoals de conciërge, dit tot het einde toe wilt zien.
Je probeert te ontsnappen aan het alledaagse leven in iets groots, maar het brengt consequent je een stap voorwaarts en twee stappen terug. Soms word je bestolen door de corrupte overheid of gaan alle prijzen op de markt omhoog. Dagboeken van een Spaceport-conciërge dwingt de speler om naar zijn leven te kijken als deze conciërge en aan het einde ervan vragen ze misschien: "Ben ik gewoon weer een tandwiel in de machine?" In staat zijn om dat behendig te beschrijven in een videogame Dagboeken van een Spaceport-conciërge, een van de meer provocerende titels die ik in een lange tijd heb gespeeld.
1. Oxenfree
Oxenfree is een titel die me dit jaar verraste, een die ik niet zo graag had verwacht als ik. Ik had zeker ook niet verwacht hier een analyse van te maken, maar hier ben ik nu, en ik geef het mijn nummer één plaats. Oxenfree gaat over een groep tieners die naar een eiland gaan voor een nacht van losbandigheid volgens de traditie, alleen om zich te wikkelen in een bovennatuurlijke omgang met wezens van achter het graf. Het grootste deel is gebaseerd op de relaties die de speler opbouwt tussen alle hoofdpersonages. Het legt een zware nadruk op karakterinteracties die, hoewel veel spellen ze implementeren, maar weinigen op een dergelijke betekenisvolle manier doen.
De gesprekken voelen voor het grootste deel natuurlijk aan en net alsof jij degene bent die reageert, omdat je mensen kunt binnendringen en afsnijden, of zelfs gewoon wegloopt van een ongemakkelijk gesprek, helemaal niet reageert.
Er zijn andere functies in dit spel naast de relatie één, zoals met de radio die communiceert met de geesten of Alex's channeling vanuit andere werelden, evenals trivia met verschillende ingeworpen puzzels, maar het mengt zich heel organisch in.
Elk personage, ongeacht wat je mening van hen is, krijgt uiteindelijk een leuke karakterboog waarmee je meer over hen te weten kunt komen, wie ze zijn en of wat je doet op hen van invloed is.
Zelfs de antagonistische kracht, de onderzeese geest die probeert je zielen de leegte in te sturen, kun je op de een of andere manier herkennen. Ze zijn zo geschreven dat je hun benarde situatie begrijpt en je ermee kunt inleven, waarbij je de volumes van het schrijven globaal spreekt.
Er is een behoorlijke hoeveelheid die tussen de regels in te lezen is Oxenfree en de ervaring is niet voorbij als je het eenmaal hebt verslagen; je kunt het meerdere keren spelen met wisselende resultaten die het verhaal veranderen, waarbij sommige continuïteit wordt herinnerd door de personages. Oxenfree is een geweldig spel en als het goed genoeg was voor mij om die langdradige analyse te maken, dan is het goed genoeg voor mijn nummer één plek.
Daar heb je het, de Top 8-games van 2016 waar je misschien van gehoord hebt, een jaar dat barstte van de top met geweldige inzendingen in dit nieuwere artistieke medium van ons. Hoewel ik veel meer op deze lijst had kunnen zetten, heb ik besloten om het bij een top 8 te houden om een aardige variëteit aan games te geven en voor mij om te praten over de titels waarvan ik geloof dat ze een aantal geweldige eigenschappen vertoonden die dit jaar in gaming werden getoond .
Er zijn dit jaar meer games uitgebracht op Steam dan welk ander jaar dan ook. Dat betekent dat er nog heel veel games zijn die we nog jaren zullen bespreken. Voel je vrij om me te vertellen over je favoriete onbekende spel van 2016 in de comments hieronder. Ik hoop dat jullie dit jaar allemaal genoten hebben van de lijst en laten we hopen dat 2017 net zo sterk is voor games als 2016.