Transistor Review & colon; Een kijkje in de wereld van Red & lbrack; Spoilers & rsqb;

Posted on
Schrijver: Christy White
Datum Van Creatie: 5 Kunnen 2021
Updatedatum: 17 November 2024
Anonim
Transistor Review & colon; Een kijkje in de wereld van Red & lbrack; Spoilers & rsqb; - Spellen
Transistor Review & colon; Een kijkje in de wereld van Red & lbrack; Spoilers & rsqb; - Spellen

Inhoud

Disclaimer: deze beoordeling is gebaseerd op een perskopie van Supergiant Games.


Supergiant Games, de innovatieve studio achter de indie mega-hit Bastion, heeft eindelijk hun volgende narratief-gedreven game uitgebracht, Transistor. De cast keert terug om nog een epische ervaring te leveren. Zo doet Transistor voldoen aan de hype die het heeft ontvangen Bastion fans? Is het een indie-juweel, of valt het in de pitten van de vergeten?

Deze recensie bevat afbeeldingen en namen die voor sommige kijkers als SPOILERS kunnen worden beschouwd, maar ik beperk ze tot een minimum, zodat ik de game niet voor u verpest.

Transistor is zonder twijfel een prachtig spel om te zien.

Van de prachtige landschappen tot de fascinerende personageontwerpen, Transistor is een van de best uitziende spellen tot nu toe. Niet alleen voor een Indie-game; de kunst heeft zijn eigen beeldtaal in verschillende AAA-titels. Als je dat leuk vond Bastion, je zult je er meteen thuis voelen Transistor omdat de kunststijl vertrouwd, maar vertederend en complexer is.


Het geweldige artwork is niet het enige dat deze game boven de rest plaatst. De muziek is een van de beste die ik ooit in een videogame heb gehoord. Van donkere, onheilspellende melodieën tot gelukkiger tropische geluiden, de toon die de muziek zet is fenomenaal. Onthoud dat gevoel dat je kreeg toen je voor het eerst de Tempel van de Tijd binnenkwam The Legend of Zelda: Ocarina of Time? Het is dat gevoel helemaal opnieuw.

Transistor brengt veel meer perspectief naar zijn wereld dan ik ooit zou kunnen voorstellen voordat ik hem zou spelen. Als een monster groot moet lijken, ziet het er enorm uit. Als een toren lang moet lijken, ziet hij er lang uit. Het is interessant om te zien hoe ze dit doen, gegeven de camerahoeken. Ook al bekijk je het spel van een derde persoon à la Bastion, het gevoel voor schaal is nooit verloren. De interactieve scènekunst tussen hoofdstukken zijn enkele van de fraaiste stukken, bijna als een bewegende grafische roman.


Er is veel variatie in de personages die je face-to-face ontmoet, of het nu gaat om vriendschappelijke wedstrijden of vicieuze vijanden die je willen stoppen.

Elk personage heeft zijn eigen persoonlijkheid en verhaal erachter. Bij het aanvallen tegen vijanden, gezamenlijk bekend als The Process, heeft elk een andere aanvalsstijl en -vermogens die de veldslagen op interessante manieren veranderen.

Sommige vijanden zijn tanks en leggen afval af op alles wat op hun pad is, hoogstwaarschijnlijk jij. Anderen zijn genezers die optreden als oplaadstations voor de gezondheid van de vijand. Een bijzonder vervelende vijand is een machine waarvan de primaire aanval is om foto's van jou te maken.

In eerste instantie klinkt het niet veel, maar omdat de foto die je maakt onmiddellijk op het scherm verschijnt en meer dan de helft van de foto beslaat, kun je zien hoe die vaardigheid je zou kunnen desoriënteren tijdens een hectische strijd ... wat het doet.

Baasgevechten zijn ook erg intens omdat je elke vaardigheid tot je beschikking hebt om ze te verslaan.

Van lasers en mortierbommen voor machinegeweren, tot vijanden die kunnen komen en scherpe lichaamsdelen, elke baas is anders dan de vorige. En met andere bedoel ik letterlijk verschillend. Op een gegeven moment vocht ik tegen een baas die me beschuldigde van een paraplu. De volgende baas liet me wegrennen van een gigantische schorpioenachtige angel.

Over oorlog gesproken - het is een complex systeem. Omdat alles over dit spel op een of andere manier verband houdt met het verhaal, is hier wat algemene informatie die het niet mag bederven.

Je verzamelt bepaalde bewegingen door bepaalde dingen te vinden of te doen. Elke beweging is op zichzelf al speciaal en biedt een andere aanvalsmethode. Wanneer je aanvalt, heb je drie opties.

  • Je kunt realtime aanvallen uitvoeren, zodat je constant in beweging bent.
  • Je kunt de tijd pauzeren en je bewegingen plannen waarbij gebruik wordt gemaakt van reserve-energie.
  • Je kunt ook een combinatie van beide methoden gebruiken om je vijanden voor de gek te houden.

Ik vind die derde optie de beste omdat het me toestaat om wat bewegingen te plannen, dekking te zoeken en dan een zware aanvalsaanval te lanceren die The Process moeilijk kan ontwijken.

Welke methode u ook kiest om te gebruiken, wees voorzichtig, omdat een fout u kan kosten. Telkens wanneer u treffers neemt, daalt uw levensbalk en krijgt u geen gezondheid meer tot het einde van een gevecht. In plaats daarvan kan een van de twee dingen gebeuren als u al uw gezondheid verliest. Ten eerste: als u onderweg bent terwijl u wordt geraakt, kunt u een noodbeweging activeren. Dit zorgt er in essentie voor dat je een paar laatste hits krijgt en mogelijk herstelt. Deze zet kan echter niet worden gegarandeerd.

Wat eerder zal gebeuren, is het tweede. Het scherm onderbreekt alle actie en je verliest een vaardigheid. Zodra je de vaardigheid verliest, ben je weer volledig gezond maar zonder die mogelijkheid.

De enige manier om vaardigheden terug te krijgen, is door naar de opslagstations te gaan die bekend staan ​​als toegangspunten. Het punt is dat je deze toegangspunten alleen kunt bezoeken als een gevecht voorbij is. Omdat je dus vier vaardigheidslots hebt, betekent dit dat je vier levens hebt. Zodra je al je capaciteiten hebt verloren, is het spel voorbij.

Een ander ding dat combat aanpast, is het gebruik van limiters. Limiters zijn 'upgrades' die de vijanden sterker en dodelijker maken. Als je ervoor kiest om met limiters te spelen, sta je voor een hardere strijd. Je krijgt echter een mooie boost in XP en kan sneller stijgen. Omdat het nivelleren in deze game ook een eigen verhaal heeft, wil je zo snel mogelijk een niveau hoger maken om meer van dat verhaal te ontgrendelen.

Ik wil niet echt heel veel onthullen over vaardigheden, begrenzers, gevechten of wat dan ook. Alles is zo geïntegreerd in het verhaal, dat ik bang ben om heel veel te zeggen uit angst om de ervaring te verpesten. Ik zeg dit gewoon: alles, en ik bedoel alles, is op de een of andere manier aan het verhaal gebonden. Zorg ervoor dat je tijdens het spelen aan het verkennen bent, want je zult altijd wel iets vinden.

Met wat gezegd, wat zijn enkele van de minpunten?

Geen spel is perfect en Transistor is geen uitzondering. Om te beginnen, als je de pc-versie van het spel hebt, zorg er dan voor dat je tijdens het spelen een gamepad gebruikt. Ook al kun je de bediening aanpassen met de muis en het toetsenbord, het uitvoeren van bewegingen en interactie met de omgeving kan een beetje omslachtig worden. Persoonlijk gebruikte ik een Xbox 360-controller en voelde ik me beter bestuurbaar, in plaats van de PlayStation 4-controller.

Een ander ding dat vervelend werd, was de camerahoek. Toegegeven, dit is de beste camerahoek voor dit type spel; Soms verloor ik tijdens de levels echter het spoor van waar ik was omdat ik de camera niet kon draaien voor een beter zicht. Dit heeft me nooit gehinderd in een gevechtsituatie, maar het werd wel vervelend toen ik probeerde de volgende weg te vinden.

Ja, dat is alles!

Transistor is slechts een van die spellen die je moet spelen. Ik kon niet alles bedekken omdat dat de ervaring zou verpesten; en geloof me, je wilt die ervaring. Hoewel geen enkele game echt tot krankzinnige hoeveelheden hype kan overkomen, komt deze game aardig in de buurt. Elk aspect past bijna perfect in de stijl en het verhaal.

Hoewel geen enkele game perfect is, komt het dichtbij genoeg dat ik geef Transistor een 10 van de 10.

Waar denk je aan Transistor? Laat hieronder je reacties achter!

Onze beoordeling 10 Speelt Transistor, de nieuwste game van Supergiant Games, de hype goed? Hier is onze recensie! Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean