Inhoud
Tijdens de meest recente verkoop van Steam heb ik een exemplaar van Antichamber opgehaald. Toen ik het puzzelspel kocht, had ik niet verwacht dat ik door zo'n rigoureus proces zou gaan dat geestig plezier inhield.
Antichamber laat elke vorm van initiële zelfstudie of plotontwikkeling achterwege en haalt je meteen in de gamewereld. Je begint in een kleine ruimte die zowel je hub als het hoofdmenu van het spel is. Het is een inventieve manier om met het traditionele menu om te gaan en een voorbeeld van hoe het spel de standaardconventies van videogames tart. Vanaf hier teleporteer je ook naar de eerste van de vele kamers van Antichamber en kun je op elk moment terugkeren door simpelweg op de Escape-toets te drukken.
Exploration
Het spel geeft op wat je kunt verwachten en werpt een verrassing op je bij elke stap. Misschien loop je door een neutrale gang als er een trap voor je ligt. Je kunt verschillende doodlopende wegen raken, en toch zal het draaien een nieuw pad onthullen. Als je na een storing in een put valt, kan er een andere tak van de instelling zijn die je nog moet verkennen. De game beloont zowel trial-and-error als out-of-the-box denken.
Zuinig gebruikte visuele aanwijzingen helpen je om te ontdekken. Veel van Antichamber's puzzels gebruik van kleur in een verder zwart-witte wereld helpt je in de goede richting te wijzen of het begin van iets nieuws aan te geven.
Dan is er de gastheer van foto's verspreid over de kamers van het spel. Ze geven af en toe een cruciale aanwijzing voor een puzzel in de buurt, maar ze zijn evenzeer geneigd om schattige stukjes advies te geven, zoals leven volgens je eigen tijd, niet die van iemand anders. Zelfs als ze niet erg handig zijn voor het spelen van games, komen ze nog steeds over als oprecht en vertederend. Naast kleurimplementatie duwen ze je om te overwinnen wat er voor je ligt, omdat ze iets nieuws signaleren en je weet nooit wat je vervolgens kunt verwachten.
Puzzels, progressie en jij
Een uitstekende toevoeging aan Antichamber is het tempo van leren. Je zult veel gebieden tegenkomen die je in eerste instantie niet kunt overwinnen, omdat je de juiste vaardigheid hebt om dit te doen of omdat je het perspectief mist om dit te doen.
Een voorbeeld hiervan is een ontmoeting met de oogpuzzels: deze puzzels reageren op basis van het feit of je oogcontact met ze maakt of dat ze tijdafhankelijk zijn. Nadat je de oogmissie "tutorial" van de game hebt gedaan, zul je veel eerdere gebieden met vergelijkbare puzzels opmerken en beloningen terugwinnen. In tegenstelling tot veel games met backtrack, zul je je zelden gefrustreerd voelen; in plaats daarvan is er vaak een gevoel van progressie.
Er is geen echte plot om over te spreken; de kracht van dit spel is de puzzelplatforms en interessante kijk op gamen. Als je de nodige verandering hebt en zin hebt in puzzels, kies je dit spel. Ik raad het aan.
Onze beoordeling 9 Laten we Portal op LSD spelen.