Inhoud
Zoete dromen zijn hiervan gemaakt
Wie ben ik om het daarmee oneens te zijn
Ik reis de wereld en de zeven zeeën
Iedereen is op zoek naar iets
Van "Sweet Dreams (Are Made Of This)" van de Eurythmics.
Annie Lennox's etherische stem blinkt door de luidsprekers van de Declasse Sabre GT die ik twintig minuten geleden gestolen had. De grote V8 brult wanneer ik het gaspedaal op de grond ram en het probeert nog een paar paarden uit de 442 al galopperende volle boring te blussen.
Een paar blokken terug mijn gewenste niveau verrijkt tot zes sterren toen ik een hoek te kort sneed en geploegd in een Liberty City politie-cruiser ... verpletterend de cop die ernaast staat. Hoe ik de andere vijf sterren kreeg, is niet belangrijk. Wat is belangrijk is dat ik bijna geen opties meer heb. De helikopter die mij van bovenaf overschaduwt ziet mijn elke beweging. Ik moet het verliezen - snel. Misschien verwachten ze niet dat ik naar een beperkt luchtruim ga.
Ik slinger de stalen hengst door een andere hoek en verlies bijna weer de controle. Deze verdomde muscle cars waren niet bedoeld voor drifting in Tokio-stijl; ze zijn gemaakt om de kwartmijl te scheuren met pure, onvervalste kracht. Terwijl ik aan de achterkant van de bocht naar buiten schuif, sta ik even stil op het gaspedaal en de Saber-fishtails een seconde lang. Ik hou mijn adem in ... plotseling trekt het weg van de overblijvende kruisers die nog steeds aan mijn bumper vastzitten als lekken uit een vijver.
"Francis International Airport volgende links" leest het bord terwijl ik er voorbij scream. Het draaien van het wiel stuurt de Sabre in nog een beurt; deze keer kan ik het beheersen zonder momentum te verliezen en loop ik over de snelweg naar vrijheid.
Dream Quest
Als je een gamer bent, heb je waarschijnlijk een of twee dromen waar de gebeurtenissen, personages en instellingen tot leven komen wanneer je je ogen sluit. Sterker nog, er zijn een heleboel interessante feiten over dromen die ons vertellen waarom we dromen wat we doen.
Voor mij, de Grand Theft Auto spellen - monsterlijke, open-wereld, zandbakken vol eindeloze mogelijkheden - is mijn trigger. Dat is raar, want ik droom niet vaak, en als ik dat doe, herinner ik het me zelden. Houd dat in gedachten terwijl je de rest van dit niet-dromerige artikel leest ... het zal later logisch zijn.
Volgens Jayne Gackenbach, een psycholoog aan de Grant MacEwan University in Canada, ervaren hardcore gamers meestal meer lucide dromen (waarbij het onderwerp zich ervan bewust is dat ze dromen) dan niet-gamers, en kunnen ze de dingen in hun droomlandschap beheersen.
"Als je uren per dag doorbrengt in een virtuele realiteit, als het niets anders is, dan is het oefenen," zei Gackenbach. "Gamers zijn gewend om hun game-omgevingen te beheersen, zodat ze zich in dromen kunnen vertalen."
Gackenbach, die jarenlang de connectie tussen videogames en dromen heeft bestudeerd, beweert dat beide fungeren als een "virtuele realiteit" van soorten die gamers en lucide dromers in staat stelt om betere reactietijden, aandachtsgebieden, concentratie, ruimtelijke en probleemoplossende vaardigheden te verwerven. Dus, laat mensen je niet vertellen dat videogames je hersenen verrotten ... omdat het niet waar is.
In 2006 publiceerde ze twee studies gebaseerd op enquêtes van hardcore gamers en degenen die geen videogames speelden. Zoals eerder aangehaald, toonde één onderzoek de frequentie van lucide dromen door gamers en hun vermogen om die dromen te beïnvloeden. De tweede studie richtte zich meer op gamers en de dromen die ze de vorige nacht hadden. Ze ontdekte dat terwijl lucide dromen vaak voorkwamen, gamers nooit echt de controle over hun dromen hadden ... alleen hun droom zelf. Sindsdien heeft Gackenbach haar methoden verfijnd (d.w.z. de frequentie van droomherinnering te beheersen) en heeft ze haar bevindingen verschillende keren gereproduceerd.
Nachtmerrie op straat
Maar Gackenbach hield daar niet op. Ze wilde weten wat, als er al iets was, invloed had op videogames op nachtmerries. Ze begon met het gebruik van de 'threat simulation'-theorie van de Finse psycholoog Antti Revonsuo, waarin wordt gesteld dat nachtmerries de neiging hebben om dreigende situaties uit het echte leven in een niet-bedreigende omgeving te kopiëren. In feite fungeren nachtmerries als een overlevingsmechanisme dat mensen voorbereidt op wat er in de echte wereld zou kunnen gebeuren.
In 2008 vergeleek ze "after-dream reports" van 35 mannen en 63 vrouwen en ontdekte dat typische "achtervolgd worden" en "Can not Escape" -nachtmerries gamers niet bang maakten omdat hun dreigingsniveaus sterk waren afgenomen. Kortom, wat niet-gamers als een nachtmerriescenario beschouwden, werd door gamers gezien als een "leuke" ervaring omdat ze hun geest al hadden getraind in het beheersen van vergelijkbare situaties ... door videogames te spelen.
"Wat er met gamers gebeurt, is dat er iets onverklaarbaars gebeurt," zegt Gackenbach. "Ze rennen niet weg, ze keren zich om en vechten terug, ze zijn agressiever dan de normen."
BAM! Dat verklaart waarom ik me mijn dromen niet herinner. Wanneer ik de zak raak en de film van het ooglid van die avond ga bekijken. Ik moet veranderen in een ruwe en tuimelige Duke Nukem, Gordon Freeman of Nathan Drake. Omdat er niets lijkt te schrikken in mijn dromen, is er niets dat ik me kan herinneren als een nachtmerrie!
Ons advies: blijf spelen en ook jij kunt de angsten overwinnen die door je onderbewustzijn gaan.
Wat voor soort droomervaringen heb je gehad? Kun jij je dromen beheersen? Laat het ons weten. Ga naar haar website voor meer informatie over de nieuwste studies van Jayne Gackenbach over dromen en videogames