Inhoud
- Ben je helemaal uit vorm van vertragingen? Werkelijk?
- Wat we momenteel hebben aan de uiteinden van onze ... vingertoppen is krankzinnig
- Laten we de eisen afzwakken en minstens twee seconden nodig hebben om te waarderen wat we hebben
Sometimes, it makes me sick to read the op-ed headlines around the Internet. SBS (Spoiled Brat Syndrome) is very common these days, but it appears to be reaching a fever pitch among the core gaming crowd.
Hey, I love all the advancements we've made. I still remember traveling to the local video rental store in a vain attempt to locate a decent game. In the 80s and 90s, $60 for a game (which is what they cost now, people) was exceedingly difficult to handle for many parents and we certainly couldn't swing such an exorbitant cost on our allowances. So yeah, most times, we had to rent.
And the selection wasn't exactly stellar. These days, hundreds upon hundreds of new games come out in any given year. Back then, we were lucky if a few new ones dropped every month, and we were even luckier if any of them were worth playing. Without the strict QA and various testing gaming has now, video games in those days were often downright comical. How do you think ' all='' your='' base='' are='' belong='' to='' us'=''>
En toch, vandaag ...
Ben je helemaal uit vorm van vertragingen? Werkelijk?
Je zou de helft van de games die dit jaar uitkomen, kunnen uitstellen, en er zou nog veel meer zijn dan we ooit in decennia geleden zagen. Daarbovenop, van de spellen die onvermijdelijk in 2014 zullen arriveren, is gegarandeerd dat er vrij wat sterren zullen zijn. Of ze nu jouw kopje thee zijn of niet, is niet relevant; het feit is dat er meerdere uitstekend zullen zijn. "Uitstekende" games waren niet gebruikelijk in de "goede ol dagen", weet je. Een van de redenen waarom klassiekers houden Zelda en Final Fantasy opvalt is omdat ze in schril contrast stonden met de rommel hen omringen.
Daar bovenop kunnen vertragingen een zijn goed ding. In die tijd hadden ontwikkelaars zelden last van vertragingen. Leg gewoon de game uit; het is eigenlijk een speeltje, en als het een beetje kapot is, wat dan? Ze beschikten niet over de nodige middelen om terug te duiken in de moeren van het project en het deed er niet echt toe. Omdat het gebruikelijk was dat veel spellen op de een of andere manier kritisch tekortschoten, maakte dat eigenlijk deel uit van het plezier van gaming. Ja, dat was het inderdaad.
Kun je je dat nu voorstellen? Als een game zelfs een ongemakkelijke camera heeft, wordt hij gepakt door critici en uitgelachen door gamers. Slechte stem acteren? Hoe zit het met nul stemhandelingen en dialoog geschreven door de programmeurs? En alles in het Japans om te beginnen, met middelmatige (op zijn best) vertalingen?
Wat we momenteel hebben aan de uiteinden van onze ... vingertoppen is krankzinnig
Een cartridge, een controller en misschien een code om op te ruimen waar we waren gebleven. Als je abonnee van een gamesmagazine was, was je bijzonder bevoorrecht. Dat is het zo'n beetje. Geen uitbreidings- of downloadbare content, geen pre-ordering (en zeker geen pre-ordering incentives), geen dagelijkse digitale downloads, geen online multiplayer, geen virtuele winkels geladen met duizenden games en game-gerelateerde content, heel weinig accessoires, geen high-definition, en oh ja, slechts een paar van de genres die we vandaag kennen.
Onze opties voor interactief entertainment van vandaag zijn absoluut verbazingwekkend. Het gigantische scala aan titels, van de kleinste indie-ervaring tot de blockbuster AAA-producties, betekent dat er voor elk wat wils is. Als je op geen enkele dag van het jaar iets kunt vinden dat je graag zou willen spelen, ben je niet zo geïnteresseerd in gamen. Periode. Je kunt duizenden titels online doorzoeken en er zijn er nog honderden in de game store, variërend van meerdere competente platforms.
Wat wil je nog meer?
Laten we de eisen afzwakken en minstens twee seconden nodig hebben om te waarderen wat we hebben
Veel koppen zijn tegenwoordig erg veeleisend. Als ze niet veeleisend zijn, hebben ze walgelijk het recht. De gamewereld is de afgelopen drie decennia ongelooflijk uitgebreid, en in het grotere geheel is dat niet lang meer. Het vergelijken pong voor een nieuw spel is niet alleen dag en nacht; het is een compleet andere wereld. De twee zijn niet eens vergelijkbaar; ze bestaan niet in hetzelfde universum. Hoe we hebben interactie met onze spellen (van 3D tot bewegingsdetectie tot een verscheidenheid aan multiplayer) biedt nog meer keuze.
Het probleem is dat we zo snel zijn verhuisd en zo veel hebben bereikt, dat de industrie ons geen tijd heeft gegeven om te ademen. We zijn allemaal verstrikt geraakt in de bullet-train, de progressie van videogames. Natuurlijk moeten we de industrie niet de schuld geven; het is onze plicht waarderen de vooruitgang die we hebben geboekt. Waardeer eerst, overweeg daarna, vraag later. Stel de eisen zelfs een hele tijd af. Dat is mijn aanbeveling.
Dit draait nog steeds allemaal om plezier, toch? ;)