Als je door de glooiende groene heuvels of duistere, sombere grotten van de debuuttitel van Prideful Sloth loopt, Yonder: The Cloud Catcher Chronicles, het is moeilijk te geloven dat slechts drie mensen de game ontwikkelden. De veranderende seizoenen, personageaanpassing, weerpatronen en gevarieerd landschap afgebeeld zijn niet te ver verwijderd van een open wereld die je zou vinden in AAA-titels zoals Zelda of Final Fantasy.
Deze game onderscheidt zich van de gewone RPG doordat je niet echt tegen monsters of slechteriken hoeft te vechten. In plaats daarvan verken je de open wereld van Gemea en geef je kleine wezens vrij die bekend staan als Sprites en die je op weg helpen naar het repareren van de Cloud Catcher (vandaar de titel). Tijdens het verkennen kun je vissen, materialen verzamelen, je aansluiten bij gilden om je manier van werken te verbeteren, vee adopteren voor je boerderij en de speurtochten naar het hoofdverhaal voortzetten.
Maar is een verheerlijkte wandel- en boerderijsim geen gevecht genoeg om je vele uren bezig te houden, zoals je standaard RPG? Absoluut.
Je begint je reis op een boot naar het mysterieuze eiland Gemea. Plots sta je in een storm en woel je meteen weg naar het eiland, waar je aankomt in het stadje Fairmont met alleen een kompas om de weg te wijzen. Terwijl je daar bent, krijg je een paar tools om je te helpen met de basis van het spel, zoals een hamer voor het breken van stenen en een zeis voor het maaien van gras.
De wereld is enorm vanaf de eerste momenten van het spel, maar sommige gebieden worden geblokkeerd door paarse gebieden die bekend staan als Murk. Deze deden me denken aan de demonenpoorten van Okami - maar niet zoals Okamier is geen sprake van gevechten. In plaats daarvan heb je interactie met de duistere kant, wat vereist dat een bepaald aantal sprites wordt opgeruimd. Sprites worden gemarkeerd door blauwe gloed en ze verbergen zich meestal in rotsen of schrijnen in het hele gebied.
Critici kunnen zeggen dat zonder puzzels en vijanden, er geen risico's en dus geen beloning voor de speler zijn - maar ik zou zeggen dat er maar weinig titels zijn die je in staat stellen om vrolijk te verkennen zonder je op een gegeven moment te laten haasten of een game over te geven. Zelfs van een klif vallen daarginds zet je gewoon terug naar de top nadat je naar beneden hebt glijden met een multi gekleurde paraplu totdat het scherm vervaagt tot zwart.
Yonder beloning komt door het nemen van je tijd met het spel en niet haasten om de volgende puzzel of zoektocht. En persoonlijk vond ik dit leuk en ontspannend. Als ik een grote titel speel zoals Final Fantasy XV, het is leuk om een pauze te nemen van de gevechten door te vissen of te chocobo-racen. Naar mij, daarginds is in wezen slechts een bijelement dat je in een RPG zou vinden - maar dit werkt ten goede aan het spel, omdat het deel uitmaakt van je gamingpsyche dat de onderdompeling en ontspanning van de fantasiewereld wil zonder de strijd.
In vergelijking met soortgelijke crafting en landbouw sims zoals Stardew Valley of Animal Crossing, het spel wordt niet saai of herhalend - zonder die verlammende hypotheek om te betalen, is er geen druk om door de wereld te haasten.
Het is wanneer je de boerderij die het dichtst bij Fairmont ligt ontgrendelt en meer gereedschappen krijgt die de game echt begint te ontwikkelen, en je meer tijd doorbrengt met vissen, dingen vervaardigen en dieren verzorgen dan het verhaal daadwerkelijk te volgen.
Akin aan (maar veel gemakkelijker dan) de nederzettingen in Fallout 4, er zijn ook doelen in elk gebied dat je bezoekt om iedereen gelukkig te houden door bomen te planten, vriendschap te sluiten met de lokale fauna en de Murk op te ruimen - wat organisch gebeurt als je door je omgeving reist op zoek naar Sprites en verzamelobjecten in plaats van je als een irritante side quest voor te doen .
Ik vond het heel leuk om nieuwe dieren te ontdekken en ze voor mijn boerderijen te adopteren door ze voedsel aan te bieden - zoals de Groffle (die erg veel weg heeft van een Highland Cattle maar met hertengewei), een Squomble (die een beetje lijkt op een bever) en de schattig Sprig Pig (dat in wezen een varken is met bloemen die er overheen groeien). Later in het spel kun je dieren fokken, wat een aardige overload is.
Het enige grote nadeel van het spel is het gebrek aan voice-over. Hoewel de gepiep en de geluiden die de dieren en Sprites maakten behoorlijk schattig en vertederend waren, waren de vreemde geluiden die de menselijke personages maakten een beetje vervelend en repetitief. Toegegeven, het team achter daarginds werd geïnspireerd door oudere titels zoals Ocarina of Time, maar ik voelde dat het wegnemen van stemhandelingen en teruggaan naar een op tekst gebaseerde dialoog iets was dat in eerdere games het best werd overgehouden in plaats van bewaard te blijven als een nostalgisch element. Misschien kan in een update voice acting worden gedaan voor de belangrijkste verhaal-missies.
Dat gezegd hebbende, de muzikale score is uitstekend - met name de rondspoken zang in de titel schermnummer. Hoewel niet helemaal bij Final Fantasy niveau, het is zeker een stuk beter dan Animal Crossing.
Een ander potentieel nadeel is het nastreven van het verhaal. Het verhaal in volle klokken duurt ongeveer zeven uur, wat vrij kort is in vergelijking met uitgestrekte RPG's. Ik vond dit niet erg, want ik vond de wereld boeiender dan werelden die je tegenkomt in meer op verhalen gebaseerde onderzoeksspellen, zoals Reis.
Bovendien voelde ik dat de kern gameplay van daarginds lag in de knutselelementen in plaats van het verhaal, dat - hoewel niet gehaast - op de achterbank komt als je je oriënteert.
Toen ik in het donker rondreed, was het aanvankelijk heel moeilijk om te zien waar ik heen ging. De game is gepatcht sinds ik hem voor het eerst heb gespeeld en het nachtzicht lijkt te zijn verbeterd in mijn post-patchversie van daarginds.
Als je een fan bent van landbouw- of exploratiesimulators met een beetje verhaal, moet je dit zeker oppikken. Wat daarginds mist verhaal en vecht het goed in een adembenemende wereld, prachtige mythische wezens en schitterende speurtochten.
[Notitie: Prideful Sloth zorgde voor een kopie van daarginds voor de doeleinden van deze beoordeling.]
Onze beoordeling 9 Maak Groffles, geen oorlog in deze heerlijke verkenning en crafting sim.