Inhoud
- Nummer 5: Hotline Miami
- Nummer 4: The Walking Dead
- Nummer 3: Rogue's Legacy
- Nummer 2: donkerste kerker
- Nummer 1: Dark Souls
Dood is een deel van alles, inclusief videogames. Mensen sterven, franchises eindigen en bedrijven vallen uit elkaar. Spellen die echte werelddood dekken zoals Die draak, kanker creëer artistieke ideeën die interactief worden onderzocht.
Games gebruiken ook het concept van de dood in de mechanica, zoals het verlengen van de lengte van het spel via een systeem van leven. De dood kan worden gebruikt als gevolg van fouten of als een methode om de spanning te verhogen. Helaas vallen veel games in patronen met hoe ze de dood waarnemen, met nieuwe ideeën die haperen in vergelijking met aloude tradities. Er zijn echter een paar games die de dood mechanisch gebruiken op nieuwe en unieke manieren. Deze 5 games gebruiken de dood op unieke en inventieve manieren.
Nummer 5: Hotline Miami
Weinig games laten je de waanzin en het geweld van een spree moordenaar ervaren. Hotline Miami doet dit door een intense moeilijkheid te combineren met een onmiddellijk respawn-systeem. Gepopulariseerd door Super Meat Boy, een onmiddellijk respawn-systeem verlaagt het wachten dat een speler heeft tussen dood en actie. Deze wachttijd maakt intense moeilijkheden vergevingsgezinder en eerlijker.
Het verschil tussen Hotline Miami en Super Meat Boy's onmiddellijk respawn-systeem is hoe het elke belangrijke focus van elke game ondersteunt. Super Meat Boy gebruikt zijn onmiddellijke respawn-systeem om alleen zijn moeilijkheidsgraad tegen te gaan, en voegt niets toe aan het verhaal of de toon van het spel. Hotline Miami richt zich echter rechtstreeks op gewillige moord en psychotisch geweld, waarbij elke dood brutaal en bloederig moet zijn. Maar Hotline Miami moet ook een gevoel van urgentie behouden, zodat de snelle respawns dit toestaan Hotline Miami om een krankzinnige en verdraaide zuurtrip te maken.
Hoewel gemakkelijk het meest traditionele gebruik van de dood in deze lijst, Hotline Miami mengt toon en thema succesvol in de mechanica van het spel.
Nummer 4: The Walking Dead
Het posterkind voor het moderne interactieve avonturengame-genre, De wandelende doden gebruikt de dood om moeilijke keuzes aan de speler te forceren. Terwijl bijna alle spellen keuze hebben, De wandelende doden creëert complexe scenario's die ernstige gevolgen hebben. Dood is geen mislukking, het is een gevolg van de moeilijke beslissingen die de speler moet nemen. Wie ga je redden? Wie ga je naar een brute dood sturen? De keuze is aan jou.
Dit soort beslissingen zou nutteloos zijn als De wandelende doden plot en personages waren oninteressant, maar de personages waren boeiend en de plot was meeslepend. De toldood nam de personages op en benadrukte het gewicht dat elke keuze droeg. De wandelende doden gebruikt de dood om een aangrijpend verhaal te geven en is het voorbeeld geworden van het maken van een meeslepend avonturenspel.
Nummer 3: Rogue's Legacy
Absoluut de meest luchtige game op de lijst, Rogue Legacy geeft de dood daadwerkelijk een gevoel van progressie. Sinds Rogue Legacy is een roguelike, elke kaart wordt procedureel gegenereerd na elke dood. Dit in combinatie met de permap van het spel zou in elk spel meestal frustratie betekenen, maar Rogue Legacy's Het erfsysteem heeft tot gevolg dat de speler sterker wordt bij elke playthrough.
Dit compromis in rogue-achtige elementen stelt de speler in staat de angst om te sterven te ervaren terwijl hij verbetert bij elke playthrough. Rogue Legacy combineert de spanning van permadeath en moedigt de speler aan door te gaan met elk karakter dat sterker is dan het vorige.
Nummer 2: donkerste kerker
Donkerste kerker creëert moraliteit door zijn mechanica. De dood is constant en je personages worden geestelijk gebroken en leeg. Het enige dat gratis is Donkerste kerker is het menselijk leven en het spel moedigt je aan om je karakters te misbruiken om het beste goud en de beste schat te leveren.
Hiermee wordt de expliciete moraliteit in games zoals berucht waar je een willekeurige keuze moet maken om een held of een slechterik te worden. Donkerste kerker creëert een moreel dilemma met zijn doodmechanica en dwingt de speler om te beslissen of ze succesvol of vriendelijk zullen zijn. In Donkerste kerker, elk leven is slechts een hulpmiddel om sterker te worden.
Nummer 1: Dark Souls
In Donkere zielen, de dood is gewoon en bruut. De wereld zelf sterft en jij bent niet de held die het redt. Je bent gewoon een overlevende die een andere profetie zal vervullen terwijl je diegenen doodt die het tijdperk van het vuur begonnen. Deze angst en gevoel van hopeloosheid wordt getoond door elk aspect van het spel, inclusief zijn doodmechanica. Wanneer je sterft Donkere zielen, je verliest al je zielen die je tijdens het spelen hebt gewonnen. Het creëert een gevoel van machteloosheid, omdat je zonder die zielen moet doorgaan om je te versterken. Je wordt ook "uitgehold" en moet een baas verslaan om je kracht te herwinnen.
Terwijl Donkere zielen is bruut, het is ook eerlijk. Elke dood is van jouw fouten, en die zielen kunnen herwonnen worden door terug te keren naar de plaats waar je stierf. Door middel van gameplay, Donkere zielen creëert een dilemma voor de speler. Moet je je haasten om je zielen te verzamelen of langzaam doorgaan om een nieuwe dood te voorkomen? Met Donkere zielen verdraaiend level-ontwerp biedt snellere manieren om terug te keren naar je punt van dood, niets voelt goedkoop. Donkere zielen creëert een combinatie van verlies en spanning zonder oneerlijk te voelen.
De dood mechanisch gebruiken is slechts één aspect van de dood in videogames. Videogames zijn kunst en op hun beurt kunnen ze complexe onderwerpen op een oneindig aantal manieren aan. Spellen kunnen ervoor zorgen dat de speler verdriet heeft of de angst om te sterven te verwerken. De dood maakt deel uit van alles en gamen is geen uitzondering.
Welke games denk je dat de dood op een unieke manier gebruiken? Laat het ons weten in de comments!