Destiny - een scifi-spel voor fantasy-gamers

Inhoud

• gameplay:
• Lore:
• beeldspraak:

Bij de lancering, Lotsbestemming had moeite met het waarmaken van zijn hype, en abonnementsnummers waren minder dan ideaal. Met ingang van augustus 2015 heeft de ruimtevarende MMO van Bungie nu meer dan 20 miljoen abonnees overschreden, na updates van content, uitbreidingen en anticipatie op de nieuwste uitbreiding, The Taken King. Dit kunnen niet allemaal zijn Halo fans. Behalve Star Wars The Old Republic, MMO's zijn grotendeels gebaseerd op fantasie - World of Warcraft, scheur en Everquest het komt allemaal voor de geest. Om nieuwe fans van deze en andere franchises aan te trekken, Lotsbestemming gaat verder dan de standaard sci-fi tropes om een ​​beroep te doen op het genre van meerdere genres, door het weven van heldere fantasie-elementen in de gameplay, het verhaal en de beelden om zo een eigen universum te creëren.

gameplay:

The Guardians zijn het grootste voorbeeld hiervan in termen van gameplay. Vanaf het begin zijn de drie hoofdklassen Warlock, Hunter en Titan - de eerste twee klinken al meer dan een vleugje middeleeuws voor de galactische setting (velen zullen ze herkennen als speelbare klassen van Wauw, verder stollen van de fantasieverbinding). De subklassen voor elke klasse volgen het voorbeeld en klinken meer bovennatuurlijk dan technologisch - zoals de Stormklok van de Warlock, de Hunter's Bladedancer of de Sunbreaker van de Titan. Bovendien gaan de wapens en vaardigheden die je Guardians verzamelen verder dan alleen lasers en granaten. Binnenkort werp je bliksem, schiet energie pijlen en zwaaiende vlammende hamers op iets ongelukkig genoeg om in de weg te staan.

Held met een vlammende hamer versus een zwaard dat een demon hanteert - kan een film zijn uit een aantal fantasiespellen.

Lore:

Het achtergrondverhaal van Lotsbestemming breekt ook de sci-fi mal. De meeste van deze verhalen vestigen de uitgestrektheid van het universum door een veelheid van buitenaardse rassen, tot het punt dat geen twee NPC's de neiging hebben om op elkaar te lijken. Elk personage vertegenwoordigt een vreemd nieuw ras in een interstellaire smeltkroes. Terwijl Lotsbestemming betekent wel dat er nog tal van buitenaardse rassen zijn die geïntroduceerd moeten worden, de belangrijkste facties zijn beperkt tot ongeveer zeven - met slechts drie ervan zelfs speelbaar - minder zelfs dan vele andere fantasiethema's met fantasiethema. Sommige hebben zelfs directe parallellen; de Awoken, humanoïden met een grijze huid en gele ogen zijn in wezen elf stand-ins met een vleugje vampier, terwijl de Hive jouw standaard kwaadaardige, alles verterende leger van ondoden is (ze werden zelfs een tijdje "space zombies" genoemd). Niemand weet waar ze vandaan komen - misschien zijn ze via een portaal doorgekomen Kerkers en draken. Verschillende vijandelijke types zijn ridders, tovenaars en zelfs ogers. Dat gaat niet eens in op de algehele strijd tegen "The Darkness" - een kwaadwillende entiteit die werelden verslindt.

Een vampier Awoken

beeldspraak:

Dan zijn er dingen als schepsel en karakter ontwerp, zoals in de nieuwste uitbreiding, The Taken King, die vandaag is gelanceerd. De titel villian, Oryx, heeft een onmiskenbare "Sauron" -sfeer en lijkt net zo misplaatst als zijn Hive-dienaren. Met zijn paar enorme vleugels, hoorns en indrukwekkende zwaard ziet hij er zeker uit als iets uit Mordor in plaats van diepe ruimte. Het voelt raar - op een goede manier.

De visuele en thematische dissonantie is wat mij trok Lotsbestemming: het heeft ruimteschepen, androïden en dergelijke, maar het treft nog steeds dezelfde akkoorden voor mij als Lord of the Rings of Warcraft. MMO-spelers, wat ze ook zeggen over het feit dat ze er gewoon in zijn voor buit of PvP, hebben een meeslepende en meeslepende wereld nodig. Als het diepte, cohesie of vele andere dingen mist, zijn ze verdwenen. Om een ​​universum te maken waar gamers een bezoek zullen brengen en terug willen komen, moet een ontwikkelaar een fijne lijn bewandelen tussen anders genoeg zijn om interessant en vertrouwd genoeg te zijn voor nieuwkomers om iets aan vast te grijpen. Hoewel ik misschien nooit een echte MMO-speler ben, kan ik met vertrouwen zeggen dat ik hoop dat anderen hier wat aanwijzingen voor nemen Lotsbestemmingen behandel genres meer als richtlijnen in plaats van barrières. Veel soorten games, niet alleen RPG's, zouden er nog rijker van worden.