Vertegenwoordiger van Utah, David E. Lifferth (R), is serieus bezig met het stoppen van cybercriminaliteit - zo serieus dat hij een wetsvoorstel heeft ingediend om het strafwetboek te wijzigen om bepaalde onfrisse (en vaak gevaarlijke) activiteiten als crimineel te classificeren. Afhankelijk van het misdrijf kunnen cybercriminelen worden aangeklaagd voor iets van een misdrijf tot een misdrijf in de derde graad.
Utah's House Bill 225 richt zich op misdaden die worden beschouwd als vormen van intimidatie, zoals doxing, swatting en DoS (Denial of Service) -aanvallen - activiteiten die vaak ernstige gevolgen hebben voor de betrokken slachtoffers.
Hoewel de taal van de factuur niet het woord 'doxing' bevat, bevat deze een toepasselijke beschrijving van de praktijk als iemand die:
"[...] publiceert, plaatst of publiceert op een andere manier persoonlijk identificeerbare informatie op een openbare online site of forum" met de "bedoeling om de informatie te irriteren, alarmeren, intimideren, beledigen, misbruiken, bedreigen, lastig te vallen, angst aan te jagen of te verstoren. elektronische communicatie van een andere. "
Een volwassene dwingen, volgens de wet, zal een klasse A of B misdrijf zijn, afhankelijk van of het al dan niet een eerste overtreding is. Het doxeren van een minderjarige heeft echter veel ernstiger gevolgen en wordt geclassificeerd als een derdegraads misdrijf.
De term "swatting" ontbreekt ook in de factuur, maar is niettemin juridisch gedefinieerd als:
"... mak [ing] een valse melding aan een BHV-dienst, met inbegrip van een wetshandhavingsmedewerker of een 911 BHV-dienst, of opzettelijk helpt, of zorgt ervoor dat een derde partij het valse rapport en het valse rapport maakt een doorlopende noodsituatie beschrijft die, zoals gemeld, een onmiddellijk dreigend ernstig letsel, ernstig lichamelijk letsel of de dood veroorzaakt of veroorzaakt; en stelt dat de noodsituatie zich op een bepaalde locatie voordoet. "
De rekening classificeert "swatting" als een derdegraads misdrijf, ongeacht de leeftijd van het slachtoffer.
Denial of Service-aanvallen worden vermeld in de factuur bij naam, die wordt gedefinieerd als "een aanval of inbraak die bedoeld is om legitieme toegang tot een netwerkbron of systeem te verstoren." Deze aanvallen worden beschouwd als een derdegraads misdrijf.
Zulke misdaden hebben de afgelopen jaren veel de krantenkoppen gehaald, waarbij prominente, controversiële figuren in gaming zijn gedwarsboomd vanwege het uiten van impopulaire meningen en Twitch-streamers die als een grap worden uitgemoord.
Verder tasten cybercriminaliteit zoals deze de gamengemeenschap in het algemeen aan, in een tijd waarin gamen langzaam meer respect begint te krijgen - omdat elke gamer die begint of deelneemt aan een goed doel of erkenning wint als een eSports-concurrent, verschrikkelijk kan worden overschaduwd door iemand " grappenmaker "die dacht dat de potentiële schade die zou kunnen worden aangericht door zo'n" grapje "gemakkelijk werd gecompenseerd door het plezier dat ze hadden opgedaan door het ongemak van iemand anders - of zelfs ronduit angst. Wetgeving zoals wat wordt voorgesteld in Utah kan een stap zijn in de richting van het afschrikken van dergelijk gedrag - en als gevolg daarvan kan het helpen om de reputatie van gamen in de samenleving te vergroten.
Is dit wetsvoorstel een stap in de goede richting, of gaat het niet ver genoeg? Wat zou u als een eerlijke classificatie beschouwen voor deze misdrijven, en waarom? Laat het ons weten in het commentaargedeelte.