Ik ben al heel lang fan van videogames. Ik ben opgegroeid met spelen Pokemon, Super Mario World, en verschillende edities van gek maken en NBA Live; meer recentelijk zijn enkele van mijn beste herinneringen met vrienden betrokken Mario Kart of NBA 2K.
Maar hier is het ding: ik ben slecht in videogames.
Dit lijkt niet erg gebruikelijk bij mensen die van games houden. Er is een algemene misvatting dat je goed moet zijn in een videogame om ervan te genieten; maar ik ben hier om je te vertellen dat het gewoon niet waar is.
Het zijn niet alleen games die ik nieuw ben. Het kostte me 11 jaar om te verslaan Super Mario World. 11 jaren! Natuurlijk bedoel ik niet meteen, maar ik had een bewaarbestand dat ik in 2003 begon en ik heb het niet verslagen tot 2014. Ik heb nog nooit een van de andere 2D Mario-spellen verslagen; Ik ben gewoon niet goed in het springen van het ene naar het andere.
Mijn vrienden en ik speelden altijd Halo 2 elk weekend terug toen het populair was; Ik eindigde als laatste in elk spel voor een solide jaar en werd nooit een beetje beter. Ik heb verschillende versies gehad van gek maken al jaren, en terwijl andere gek maken spelers spelen seizoenmodi en proberen 16-0 te halen, ik worstel om mijn team boven de 500 te houden. Op pro moeilijkheidsgraad.
Dus ja, ik ben slecht in videogames. Maar hier is het ding: dat vermindert mijn plezier in de games helemaal niet. Het zou zelfs kunnen toenemen. Meer games zijn een uitdaging voor mij, want ik ben slecht in games waar andere mensen goed in zijn. Terwijl sommige mensen door a Mario spel, ik heb moeite om van niveau naar niveau te komen. Maar wanneer ik dat niveau passeer, is het een gevoel van echte prestatie, geen gegeven. Wanneer ik de computer of een vriend versla gek maken, het is een prestatie. Wanneer ik daadwerkelijk een inbraak krijg Halo 2, Ik ben oprecht verrast en opgewonden. En echt, is dat niet beter dan door een spel te breezen alsof het niets is?
Dus ja, ik ben slecht in games. Maar weet je wat? Ik denk dat ik het op deze manier leuk vind.