Inhoud
Voor alle klachten die gamers lijken te doen over gimmicks die kwalitatieve games in de weg zitten, lijken ze nooit te stoppen om door hen te worden gewonnen tijdens hun begindagen. Bewegingsbedieningen? We hielden oorspronkelijk van hen! Alle gekke randapparatuur van Nintendo? We hielden ook van hen! Virtuele realiteit? Nou ja, ik denk dat niemand dat echt leuk vond in de jaren negentig. De hype rond nieuwe VR-innovaties is immens ... maar zijn we eerder deze weg ingeslagen?
Het concept van virtual reality is ontstaan in het korte verhaal uit 1935, "Pygmalion's bril"door Stanley G. Weinbaum Dit verhaal bevatte een bril die, indien uitgerust, mensen in staat stelde fictieve gebeurtenissen te ervaren.
Sindsdien zijn verschillende vormen van virtuele realiteit verschenen in een overvloed aan verschillende boeken, films en vrijwel elke andere vorm van media. En met elke verschijning ervan is onze eetlust alleen maar nat geworden.
Kom in 1995 en Nintendo bracht hun nieuwste "draagbare" systeem uit, de Virtual Boy. Vermoedelijk was dit de volgende grote stap voor gaming en we zouden meer ondergedompeld zijn dan ooit.
Dit is niet gebeurd.
De virtuele jongen was een grap in 1995, en het is nu een grap. Met nauwelijks games, afschuwelijke zwarte en rode beelden, een ontwerp dat het moeilijk maakte om te gebruiken en de mogelijkheid om vermoeidheid van de ogen te veroorzaken als het meer dan ongeveer 20 minuten per keer werd gebruikt, is het in de gaming-community bekend als een van de slechtste systemen van alle tijden.
Nu, terwijl niemand het ding leuk vond nadat het uitkwam, waren mensen er vooraf enthousiast over. En hoewel het vergelijken van moderne VR-apparaten met de Virtual Boy vergelijkbaar is met het vergelijken van Theodore Roosevelt met Donald Trump, bestaat de mogelijkheid dat we ons opmaken voor een nieuwe teleurstelling.
De Vive, de Oculus Rift, de Playstation VR, allemaal ongelooflijk goed gemaakte apparaten. Maar binnenkort, net als bij alle andere trucjes, zal de nieuwigheid vervagen en zullen de systemen kwaliteitsgames nodig hebben om ze te ondersteunen, vooral gezien een aantal van hun radicaal hoge prijskaartjes. En tot nu toe lijkt het er voor het grootste deel niet op dat ontwikkelaars zich net zoveel op de games concentreren, als wel op wat voor coole dingen ze met hun apparaat kunnen doen.
En als we deze spellen uiteindelijk niet krijgen, zal de industrie al jarenlang een aantal jaren van start gaan met het spelen van games die het al twee decennia geleden had.
Wat de spellen betreft, is er ook een kans dat wat uiteindelijk met hen wordt gedaan, doet denken aan dingen die we eerder hebben gezien. Hoewel de Virtual Boy een complete flop was, met games die amper VR gebruikten, hebben we al vele jaren kwaliteits-VR-spellen in arcades. Sterker nog, veel van wat moderne VR-apparaten bieden, zijn gewoon geperfectioneerde functies van bepaalde arcade-spellen, voornamelijk railshooters.
Dus wat kan er gedaan worden om de zaken fris te houden? Welnu, een VR-spel in een 2D-omgeving zou iets anders zijn. Misschien kan het zelfs een beetje meer cartooneske zijn dan andere games op het platform. Er is geen wet die zegt dat alle VR-games realisme moeten bevatten, vooral omdat videogames in de kern een vorm van escapisme zijn en dat altijd zullen blijven.
Ben je een fan van alle VR-apparaten? Welke is jouw favoriet? En denk je dat VR slechts een reset is van de gamegeschiedenis? Laat het me weten in de reacties!