Inhoud
Hier is een interessant nieuw videogame om over na te denken als je je dag doorloopt. Eerder deze week publiceerden jihadistische leden van het Afrikaanse territorium Mali een webgame met Ansar Al-Mujahideen Arabic Forum (AMAF). Het spel is een antwoord op de Franse militarisering in Mali bijna vijftig jaar na het opheffen van zijn gekoloniseerde regering en het creëren van een onafhankelijk territorium. En wat is het doel? Natuurlijk om Franse vliegtuigen te vernietigen!
Dit heeft zeker invloed op het hele gewelddadige debat over videogames. Extremistische islampropaganda vindt een basis in de VS! Door videospellen! Ik kan de politici al horen zweren om het medium te verpletteren dat zo'n anti-Amerikaans nationalisme mogelijk maakt.
Maar in alle ernst, komt de vijand binnen Islamitische Mali de Franse standaard dragen, dus niemand in de VS zal erom geven.
Oke, nu Ik ben klaar.
Enorm bitter sarcasme terzijde, ik heb niet de serieuze discussie gehoord die ik zou willen denken Islamitische Mali verdient.
DUS WAAROM ISLAMITISCHE MALI VERDIENT AANDACHT?
Het is niet van een misleide angst voor radicale propaganda die de idyllische Amerikaanse levensstijl bedreigt. Voor het grootste deel, zou je gemiddelde Amerikaanse burger niet geven Islamitische Mali een paar ontspannen minuten spelen om te zien wat de big deal is. Het gaat geen levens veranderen. Het heeft nauwelijks de kracht. Maar wat het doet ons geven is een vreemde parallel om onze eigen fictie te bekijken.
Ik wil dat je een seconde neemt en Google 'islamitische representatie in films.' U vindt ongeveer twee en een half miljoen pagina's. Als je 'films' in videogames verandert, krijg je grofweg wat tienmaal de resultaten. Toegegeven, Google-resultaten zijn vrij ver van echt legitiem statistisch onderzoek, maar het zou je een bereik van het probleem in kwestie moeten geven: videogames zijn serieuze zaken. Mensen hebben een opmerkelijk medium gevonden in videogames waarmee we onszelf kunnen uiten - en vooral onze angsten.
Toen je naar de titel van dit artikel keek en de zin 'Islamitische extremistische videogames' zag, zou ik willen wedden dat je een vrij viscerale reactie had. Wat, precies, doet Islamitische Mali ziet eruit als?
Goed...
Het lijkt een beetje op Space Invaders. Forbes 'verslaggeving van het spel beschrijft het als' primitief 'en, later in het artikel,' zielig ':
Het relatief primitieve spel bevat een welkomstpagina met de woorden "Moslim Mali", samen met een jihadistisch gedicht dat de jihad tegen de ongelovigen aanwakkert. Zodra een speler op "Afspelen" klikt, verschijnt een bericht met de tekst: "Moslimbroer, ga door en stoot de Franse invasie af tegen Moslim Mali." Het eigen vliegtuig van de speler is geverfd met het zwarte vlaglogo van Al-Qaeda, terwijl de Franse vliegtuigen zijn beschilderd met een Franse vlag. Het doel van het spel is om zoveel mogelijk Franse vliegtuigen neer te schieten, maar als de speler genoeg directe hits heeft om neergeschoten te worden, verschijnt een bericht met de tekst: "Gefeliciteerd, je bent gemarteld."
Maar ondanks dat het uitzonderlijk lage kwaliteit heeft, is het Islmaic Mali helemaal anders dan de games die we produceren als een vrijdenkend land? Ik heb expres een gebruikt Plicht screen-grab als de header afbeelding voor dit artikel om een zeer levendig contrast te maken.Laten we voor een tweede keer beweren dat alle grafische en niet-grafische gewelddadige videogames systematisch zijn verboden (we laten het als het moet / zou het niet moeten discussiëren voor een andere dag) en ontwikkelaars zouden geen stereotypen van zondebokken meer kunnen gebruiken (terroristen, Frans, ... zijn communisten nog steeds een populaire trope?) Als 'de vijand'. Ga je gang en maak een lijst met spellen die je in het afgelopen jaar hebt gespeeld en die nog steeds zou bestaan. Ik kan denken aan misschien--kan zijn--twee.
Dus hier is je dagelijkse, gratis hersenkraker: zijn de videogames van tegenwoordig alleen reactionair? (Vooral als het gaat om oorlogsgames?) Met een controller in onze handen, zijn we op een middel gestuit om eenvoudige, alledaagse helden te worden. Zijn we ons gaan vestigen in een niche van het gebruik van videospellen om onze demonen op een comfortabele manier te vernietigen?
Maakt het de sociale vooruitgang ongeldig wij kon maken?