Inhoud
We leven in een tijdperk van reboots en re-fantasieën. Van totale reboots zoals 2013's Grafrover om opnieuw te starten zoals Assassin's Creed: Unity, we zien veel nieuwe trends in oude ideeën. Hoewel sommige games prima lijken zoals ze waren, konden enkelen profiteren van een opwaardering. Laten we vandaag een franchise rebooten die verbazingwekkend was ... als er niet zoveel misstappen waren: Star Wars de kracht ontketend
Laten we eerst deze canon niet maken. Nooit meer schrikken van echte goeden en slechteriken die doodgaan en / of betrokken zijn bij het complot. Met iedereen op één lijn met Starkiller's kracht in de mix, is er geen manier waarop je ze op een geloofwaardige manier kunt uitleggen en niet alleen de dag wint voor zowel de Sith als de Jedi. Als je een Star Destroyer met je vuist kunt neerhalen, val je niet uit voor Keizer Palpatine. Je grijpt hem met Force Grip en stuurt hem recht in de laserstraal van de Death Star terwijl hij een schot afvuurt. Na een enorm duel uit elkaar te hebben gescheurd, de hele troonzaal van de Death Star.
The Force Unleashed zou een gekke, rommelige, dwaze uitdrukking van Star Wars-fandom moeten zijn. De plot moet vol knipogen en knipoogjes zijn voor het publiek. Niet gedaan in een enge film "hey look, we just ... hebben een referentie gemaakt!" een soort van weg. Nee, zo niet, de Force Unleashed zou meer verwant moeten zijn aan een Star Wars It's A Mad, Mad World. Een perfect kalm startpunt, een volkomen waanzinnige climax die vergelijkbaar is met die van Bayonetta en Azura's Wrath.
Dit is een spel waarbij krankzinnige setjes eigenlijk als een primaire focus zinvol zijn. Als we Darth Vader bevechten, laat de game ons zien hoe krachtig hij en de hoofdrolspeler zijn, terwijl ze een heel slagveld uiteenscheuren terwijl ze elkaar uitdagen. Als je Han Solo tegenkomt, heb dan een gedeelte waarin je je Force-krachten combineert met je schietvaardigheid en ga Star Fox 64 tegen de keizerlijke marine. Hoe zit het met de Death Star? Laten we het de uiteindelijke baas maken!
Ja, het kan sommige fans boos maken dat het zo absurd is, maar het kan niet slechter doen dan deze:
Gameplay kan nog steeds vechtpartijen bevatten, maar het is veruit dat het enige element is. Als Nier kan shoot'em ups, vechtpartijen, platformen en RPG-gameplay combineren, dan kan dat ook The Force Unleashed. De campagne moet lineair zijn, maar dat is prima voor het type game waar we het hier over hebben.
Tegen het einde van het spel, als we het niet bereiken Bayonetta niveaus van episch, dan is het spel een mislukking. Dit is geen gloednieuwe franchise, maar slechts één zichzelf staande, fantastische leeuwerik. Dit is een grote, dwaze, zelfbewuste, hartelijke lach om alle domme dingen Star Wars. Ik denk dat op dit punt, de Star Wars franchise is het gevolg hiervan.
2. Tone It Down. Draai het vast. Serieus worden.
Een van de grootste problemen met The Force Unleashed was dat het terug werd bedacht toen Lucas Arts games zelfs van middelmatige kwaliteit niet consequent kon neerzetten. Als gevolg hiervan is de originele release een mengelmoes van gek en serieus. Als we niet de "krankzinnige epische" route gaan, dan moeten we een directe paradigmaverschuiving maken. Ook blijven we niet-canon omdat goede golly ons net zoveel gedoe bespaart.
De plot zet alles perfect op. Het is de hoogte van de regering van het rijk. Jij bent de geheime leerling van Darth Vader. Hij heeft je nodig om de keizer omver te werpen, maar je bent nog steeds een jonge leerling op dit punt. Dit is waar we beginnen. In het achtergrondverhaal van het originele spel horen we hoe Starkiller de rivalen en andere niet-Jedi-doelen van Vader uithaalde. Laten we dat onderzoeken.
Wat als we Jedi niet vechten tot later in de game? Wat als vóór die tijd, we zijn gewoon een verwarde jonge (misschien aan te passen) Sith wannabe proberen te begrijpen van een wereld waar we nauwelijks grip op hebben. Je begint niet met "Unleashed" om mee te beginnen, maar ontwikkelt je in plaats daarvan als een Sith, en we onderzoeken wat dat betekent.
We doen nooit echt ons best om te zeggen dat de hoofdrolspeler een Jedi is of er ooit één zal worden. Zie je, de Sith-filosofie is eigenlijk veel meer dubbelzinnig dan de films laten zien. Er zijn goede, slechte en moreel grijze Sith en Jedi. Dus in plaats van te kiezen tussen de duivel of Jezus, kies je tussen een egocentrische eikel of een meer gepassioneerde versie van Qui-Gon Jin. het biedt een realistischere vorm van moraliteit en biedt interessantere keuzes dan alleen 'goed of slecht'?
Ondertussen, omdat we te maken hebben met rivalen en allerlei machinaties aan de gang zijn, kunnen er complotten en politieke plannen aan de gang zijn. Het rijk verandert in Westeros en een opstand is de minste van de zorgen van mensen. Bovendien kunt u morele keuzes maken die van invloed zijn op elke wereld waar u doorheen komt. We kunnen het zelfs doen Vleugel commandant stijl, dat je acties soms andere evenementen in het spel kunnen vertragen of versnellen.
Er zou nog steeds een mid-game draai van het lot moeten zijn, maar het zou niet zo simpel moeten zijn als het originele spel had. Ja, je wordt ontdekt, maar hoe je erop reageert bepaalt je pad daarbuiten. Op dit punt had je misschien een of twee Jedi kunnen hebben gevochten. Je hebt bijna elk wapen verslagen dat het Empire naar je kan gooien. Dus je kunt ervoor kiezen om tegen Vader te vechten en de nieuwe rechterhand van de keizer te worden, of alles wat je geweten hebt te verwerpen en te vluchten in je schip.
De tijd begint vervolgens tussen niveaus door te spoelen. Nu kunnen we verschillende Jedi gaan zoeken en / of doden. Als je kiest voor het heroïsche pad, zoek je Jedi en Sith op die je alles kunnen leren wat Vader niet kan. Je leert nieuwe krachten van hen, en wordt echt de krachtigste Force-wielder. Als je de kant van de keizer kiest, groei je nog steeds aan de macht, maar onder zijn voogdij en dood je alle Jedi die je vindt.
Dit kunnen zowel nieuwe personages zijn zoals General Kota en Mariss Brood, als oude Jedi zoals Obi-Wan Kenobi.Je zult ook zien dat de Melkweg verschuift als reactie op je keuzes op een indrukwekkende manier vanwege de tijdsprongen. Alles culmineert dan rond het Empire Strikes Back. Je hebt de Force beter beheerst dan wie dan ook, en of je nu voor het Empire staat of deze nieuw opgestane rebellie, je zult een krachtige Skywalker (Luke of Vader) aan het vechten zijn in de laatste baas.
Het is hier dat alles loont, zoals in de Mass Effect 2 zelfmoordmissie. Leiden jouw keuzes naar de overwinning of zorgen ze ervoor dat zelfs als je wint, het slechts een Pyrrusoverwinning is? Ook als Mass Effect 2, het spel eindigt nog steeds, zelfs als je verliest. Dit kan een hoopvolle of rampzalige toestand zijn voor de melkweg, afhankelijk van welke kant je kiest. Misschien verslaat de jonge Luke Skywalker jou en wordt hij een echte Jedi. Of misschien is uw oude meester meer dan een partij voor u, en slaat hij u in wraak om hem te verraden.
Nogmaals, de gameplay hoeft niet zo veel veranderd te worden. Het vechtpartijen kon in de loop van de tijd enigszins in omvang toenemen, net zoals Hemelse zwaard. Omgevingen zouden allemaal hun eigenaardigheden en unieke elementen hebben in plaats van alleen gekopieerde vijandtypen met nieuwe skins. Vooruitgang zou veel dieper dan voorheen zijn, vergelijkbaar met The Witcher 2. Sommige vluchtsequenties kunnen in deze versie ook geen kwaad, hoewel er misschien een mix tussen is Rogue Squadron en X-Wing: Alliantie deze keer.
