Inhoud
ik hou van Monster Jager, dus ik hou van Monster Hunter: World. Hoewel het niet mijn favoriete item in de franchise is (die eer behoort toe Portable 3e), krijgen om een volledig gerealiseerd te spelen Monster Jager spel op mijn PlayStation vanuit het comfort van mijn bank, in plaats van te worstelen met de waardeloze joystick van de PSP is beloning genoeg.
Hier is een lijst met vijf van de moeilijkste gevechten in het spel.
volgende
# 5: Anjanath
Deze inzending is niet zozeer voor mij, maar als eerbetoon aan mijn vriend die een hele nacht op de bèta heeft gestaan en daar gewoon niet van A naar B van kon komen. Voor veel nieuwe jagers is Anjanath de eerste muur van het spel.
De Anjanath heeft een hoop hitpoints en doet de schade die je kunt matchen, terwijl je al op een redelijk vroeg moment in de game zit. Dit is de eerste keer in het spel dat het gebruik van valstrikken echt van pas zal komen, evenals een letterlijke proef met vuur om te onthouden om altijd te eten voordat je op jacht gaat.
# 4: Kirin
Een van de slechtst ontworpen gevechten in het spel, niet vanwege problemen, maar voor hoe vervelend het is. Kirin houdt ervan om de hele dag weg te rennen, bliksem rond te gooien alsof het zijn verdomde baan is.
Dit is een gevecht van uitersten, waar het ofwel waanzinnig makkelijk is met een afstandswapen of een complete verspilling van tijd met melee. Als je de Thunderproof Mantle hebt, is het gevecht nog eenvoudiger. Je kunt de Kushala tenminste flitsen om een opening te creëren. De Kirin rent gewoon en eist dat je hem achtervolgt.
Hoewel het kloppen met een hamer ongelooflijk bevredigend was, kan niets het gedoe van het achtervolgen van deze domme eenhoorn over de hele wereld goedmaken.
# 3: Diablos
Ik hou van deze man. Hij bepaalt Monster Jager, daarboven met Rathalos als het gezicht van de serie. Diablos is een andere muur en is veel beruchter dan de Anjanath. Hij is er al sinds de eerste Monster Jager game en heeft zelfs een aantal nieuwe tricks geleerd Wereld.
De tweede jij en Diablos zijn samen, het is zoals Tom en Jerry. Hij is de hele dag in je gezicht en er is echt geen downtime. Je kunt hem niet buitensluiten vanwege zijn enorme hoorns, en als je erover nadenkt achter hem aan te gaan, denk dan nog eens goed na, want je krijgt de staart echt goed. Diablos is een monster dat je van dichtbij en persoonlijk moet confronteren, wat ingaat tegen al je instincten als monsterjager. Om maar te zwijgen over zijn beruchte aanval op het hol kan je one-shot zijn.
Diablos is nog nooit zo gemakkelijk geweest, ongeacht in welk spel hij zich bevindt. In veel opzichten doet hij me dat denken
# 2: Teostra
Als de Diablos de heer Sandman is, een legendarische jager die in elke game als een "moeilijke maar eerlijke" uitdaging verschijnt, maak kennis met Mike Tyson. Teostra is de belichaming van alles wat de westerse beschaving zich heeft voorgesteld als een draak. Oude, rimpelige gezichten, een koninklijke houding. Hij heeft die oude school, het gevoel van eindbazen, en laat je er absoluut voor werken. Agressieve, krankzinnige kracht, en met een ongelooflijk slinkse zelfmoordaanslag, neemt Teostra geen gevangenen.
Het vinden van een opening is een uitdaging op zich, want Teostra bombardeert je constant met enorme pilaren van vuur in de richting van de uppercut-aanval van Kid Dynamite. Vuur is een passend element voor het beest omdat je echt nergens kunt verstoppen, geen geheim voor het gevecht. Je moet een aanval uitvoeren door jezelf in de vlammen te gooien, of je wordt gewoon uitgewreven door Teostra omdat hij je uiteindelijk zal wegspoelen. Vuurbestendig harnas maakt het gevecht niet gemakkelijker, maar geeft je de mogelijkheid om zelfs deel te nemen aan het gevecht. Zonder het, doe niet eens de moeite.
Wat nog viezer is, is de laatste slag van Teostra, waarbij hij een gigantische explosie ontketent die onmiddellijk iedereen binnen bereik wegvaagt, zonder uitzonderingen. Laat je daar door knippen en het is game-over voor je hele feestje.
En te bedenken dat hij er nog moeilijker in is Monster Hunter: Freedom Unite.
# 1: Kelbi
Het zijn gewoon herten. Het zijn niet eens magische herten. Hun beschrijving in bijna elk spel vermeldt hoe ze bekend staan om hun zachte gedrag.
Vertel me hoe je kunt gaan van het doden van een T. Rex met een zwaard dat gemaakt is om een gebouw tegen een van deze te laten kloppen en ik stop met schrijven. Wat nog erger is, is dat het spel je in feite dwingt ze te doden voor bepaalde items en het wordt nooit eenvoudiger.