Inhoud
Xenoblade Chronicles is de eerste titel in de Xenoblade serie; ontwikkeld door Monolith Soft en uitgebracht in Japan op 10 juni 2010. De game is onlangs aangeboden als een internationale remake voor de 3DS - na de aankondiging van Shulk in Super Smash Bros. Wii U / 3DS - en heeft veel waardering gekregen van zowel fans van JRPG's als westerse RPG's.
De game is al een tijdje op beide platforms en met Xenoblade Chronicles X net om de hoek kan ik geen beter moment bedenken om de spirituele voorganger van het spel te bekijken. Dus laten we onze Monado aansteken en een kijkje nemen Xenoblade Chronicles 3D op de 3DS!
Het plot
Ons verhaal begint met de verteller die een mythe reciteert over twee gigantische titanen - de Bionis en de Mechonis - die eeuwenlang tegen elkaar uitvechten totdat de twee titanen uiteindelijk gelijktijdig werden gedood. Na hun onderlinge dood raakten de Bionis al snel vervuld van leven toen verschillende schepselen en rassen vorm aan hun oppervlak kregen. Alles was vreedzaam voor de mensen van de Bionis, maar een oorlog begon al snel tussen de krachten van de Bionis en de nachtmerrieachtige Mechons.
Het spel verschuift dan naar de eerste tutorial, gevolgd door een held die bekend staat als Dunban terwijl hij vecht tegen de Mechon in de Battle of Sword Valley. Deze menselijke (of Homs) held was de wielder van een legendarisch zwaard dat bekend staat als de Monado, het enige wapen dat Mechons volledig kan vernietigen. Nadat zijn bondgenoot - Mumkhar - de strijd heeft ontvlucht, slaagt Dunban er nog steeds in de oorlog te winnen, maar hij lijdt persoonlijke kosten. Net zoals de Homs op het punt staan de Mechon te verslaan, keert de Monado Dunban aan, waarbij zijn rechterarm wordt geëlectrocuteerd tot het punt van permanente invaliditeit.
Het spel springt vervolgens naar voren tot een jaar na het wat bekend zou worden als de Battle of Sword Valley. Daar vinden we dat Shulk rommelt door het puin van Mechon-delen die uit de hogere delen van de Bionis zijn gevallen. Shulk - een inwoner van Kolonie 9 - bestudeert de Monado en zijn krachten sinds de terugkeer van Dunban uit de oorlog. Echter, de enige functie die Shulk tot nu toe heeft kunnen leren, is dat het zwaard niet in staat is Homs te schaden.
[VROEGE SPELRUILEN]
Kort na een ongeluk met de Monado en zijn vriend Reyn, wordt kolonie 9 aangevallen door een zwerm Mechons. Shulk, Reyn, en hun gemeenschappelijke vriend - Fiora - rennen naar buiten om de kolonie te verdedigen. De strijd neemt echter een ommekeer in wanneer Dunban de Monado niet meer kan hanteren en een "faced" Mechon verschijnt. Met de Monado niet in staat om de geconfronteerd Mechon te verslaan, is Kolonie 9 bijna vernietigd - maar niet voordat Fiora wordt gedood in actie.
[EINDE SPOILERS]
De rest van het verhaal wordt gecompliceerder naarmate het vordert.Hoewel ik zal vermijden om nog meer spoilers te onthullen, zal ik zeggen dat Monolith Soft uitstekend werk heeft verricht door een verhaal te maken dat spelers naar een vreemde nieuwe wereld trekt. Hoewel veel van de plotpunten op zichzelf lijken te staan of niet relevant zijn voor het grotere overkoepelende verhaal, worden ze uiteindelijk weer belangrijk als het verhaal vordert.
Met zo'n prachtig landschap is het moeilijk om niet verliefd te worden op de overlevering van Xenoblade Chronicle. (screenshot genomen vanuit de Wii-versie van de game)
Ik moet zeggen dat ik persoonlijk onder de indruk was van de richting waarin het verhaal halverwege ging. Terwijl ik een verhaal verwachtte dat vergelijkbaar was met dat van Namco's Tales of Symphonia, het verhaal van Xenoblade Chronicles nam een enigszins andere benadering die me afvroeg wat er vervolgens zou gebeuren. Er is veel filosofisch, socio-politiek en religieus commentaar dat - hoewel niet bijzonder ongewoon - vele argumenten onderzocht in plaats van een enkele waarheid. Daarom beveel ik Monolith Soft aan, want dit is het eerste echt boeiende verhaal in een videogame die ik in een tijd heb mogen spelen.
gameplay
Het prachtige:
Xenoblade Chronicles heeft een uniek systeem van gevechten dat ik tot nu toe in geen enkele JRPG heb gezien. Hoewel het vechtsysteem sommige eigenschappen deelt die lijken op Final Fantasy XII en Westerse MMORPG's zoals World of Warcraft, Xenoblade Chronicles heeft een functie die het scheidt van de menigte. Deze functie is het beruchte "Vision" -systeem.
Wanneer Shulk een visioen ontvangt (hierboven), kan de speler partijleden waarschuwen voor een inkomende aanval die een bedreiging vormt voor het voortbestaan van de groep. Hiermee start u een afteltimer die de aanval weergeeft die de vijand van plan is, hoeveel schade het zal veroorzaken en wat voor soort aanval het is. De speler kan dan profiteren van deze visies om bondgenoten te beschermen tegen dodelijke aanvallen door Monado Arts te gebruiken om de vijandelijke kunsten te beschermen of ontwijken, of door een ander partijlid te laten afschrikken of vijanden af te leiden van het personage dat gevaar loopt.
Het realtime Arts-systeem is ook redelijk interessant omdat het spelers in staat stelt op elk moment hun personage strategisch over het slagveld te bewegen. Dit kan handig zijn om te vermijden dat Arts zijn effectgebied gebruikt door een vijand, of om de schade of debuff-capaciteiten van Arts, die het spelerpersonage gebruikt, te vergroten. Het Unison Attack-systeem is ook redelijk bekend voor alle spelers van JRPG's van vergelijkbare aard, waardoor spelers een leuke beatdown krijgen van elke vijand die bij het kruisvuur wordt betrapt.
De goede:
Ik moet Monolith Soft nogmaals applaudisseren voor hun verhaal. Hoewel ik normaal gesproken de plot niet vermeld in de gameplay-secties van mijn besprekingen, moet ik dit hier doen vanwege het feit dat het verhaal zo'n diepgaand effect heeft op de gameplay-ervaring. Het zorgt ervoor dat je verschillende personages in je feest boven anderen plaatst, en dit verandert op zijn beurt jouw ervaring van de wereld, aangezien elk personage een heel andere kijk heeft op de verschillende gangen in de game.
Elk personage in de groep van Shulk heeft zowel sympathieke eigenschappen als vreselijke tekortkomingen. Het schrijven is goed gedaan, omdat elk personage minder op een vermoeid archetype lijkt en meer op een echt persoon lijkt dan in veel door verhalen aangedreven RPG's.
Hoewel het vechtsysteem in de loop van de tijd enigszins herhalend kan worden, is het verhaal van Xenoblade Chronicles is zo goed gecomponeerd dat je nauwelijks het gevoel hebt dat je door het spel knaagt. De moeilijkheid van het spel heeft een natuurlijke curve die spelers beloont die uit de weg gaan om side-quests te voltooien, terwijl spelers niet te hard worden gestraft voor een poging het verhaal van de game snel te doorlopen. Dat gezegd hebbende, kan het spel de laatste paar uur enigszins bestraffen als je helemaal geen sidequests uitvoert, waardoor dit een goede balans is tussen een slijp-RPG en een op verhalen gebaseerde.
In totaal zal een doorloop van het spel tijdens het voltooien van een toevallige hoeveelheid side-quests ongeveer 80 uur aan gameplay opleveren - een goede bargin voor het prijskaartje van $ 50 (CDN) van de 3DS-titel.
De slechte:
Xenoblade Chronicles heeft een fout die - hoewel niet game-breaking - op verschillende punten in het spel een probleem veroorzaakt. Dit probleem is de AI voor teamgenoten.
Hoewel de AI niet de ergste is die ik ooit heb gezien - en ze doen meestal wat ze zouden moeten - lijken ze niet goed aangepast aan de gameplay-stijl waarin ze bestaan. Mijn reden om dit te zeggen is dat ik verschillende keren de strijd ben verloren heb tegen bazen of speciale vijanden nadat een of twee van mijn partijleden besloten om te baden in een zuur meer.
Baasgevechten - zoals de Telethia die hier te zien is - kunnen een hele klus worden, terwijl je constant je bondgenoten bestelt om uit de buurt te blijven van de zure zwembaden aan beide kanten ...
De reden voor dit probleem is dat er veldslagen plaatsvinden in de overwereld. Als zodanig veroorzaken milieueffecten schade aan personages, ongeacht of ze zich in een gevecht bevinden of niet. Omdat de AI niet geprogrammeerd lijkt te zijn om zure zwembaden te vermijden, kunnen ze zonder veel reden grote hoeveelheden schade oplopen.
Een ander probleem met de AI is dat ze niet zijn geoptimaliseerd om volledig voordeel te halen uit gerichte aanvallen. Vaardigheden zoals Shulk's Back Slash kunnen enorme hoeveelheden schade aanrichten als ze vanuit een bepaalde hoek een vijand raken. De AI is echter volledig onbekwaam om dit te doen. Daarom moeten spelers oppassen dat ze geen gerichte aanvallen opnemen in de selectie van een AI-personage, tenzij ze van plan zijn om zichzelf zo te positioneren dat de AI ze kunnen landen.
De presentatie
Sinds Xenoblade Chronicles 3D is een Wii-poort voor de 3DS, de game heeft geleden qua presentatie. Er zijn audio- en videoveranderingen doorgevoerd om de zwakkere hardware te compenseren, en hoewel het spel er niet bijzonder slecht uitziet, heeft het wel zichtbare verschillen.
Hoewel de verschillen niet extreem zijn, zijn er merkbare veranderingen in de textuurkwaliteit, schaduwen en belichting. De modelkwaliteit neemt ook een lichte klap, aangezien sommige 3D-modeldetails zijn veranderd in 2D-3D om te compenseren voor het onvermogen van de 3DS om zoveel gezichten als de Wii-hardware kan weergeven zonder extreme valpartijen in frames per seconde.
Een andere hit die de 3DS-versie gebruikt, is de aliasing en partikeleffecten. Hoewel de meeste deeltjeseffecten zijn opgeslagen, is de Monado nog lang niet zo geanimeerd als in de Wii-versie. Ondertussen is de kleine anti-aliasing in de Wii-titel nergens te vinden in de 3DS-versie. Als dusdanig uitgezoomd, kunnen de personages er net zo goed uitzien, omdat het moeilijk is om iemand (behalve de protagonisten) uit elkaar te houden. Dit geldt dubbel voor veel vijandige types met kleine verschillen in uiterlijk.
Verrassend genoeg zijn de aliasingproblemen slechter op het kleinere Nieuwe 3DS-systeem, omdat het grotere scherm van de XL helpt om verdwaalde pixels te onderscheiden van personages, vijanden, enzovoort.
Dat gezegd hebbende, de 3DS heeft zijn voordelen. De belangrijkste is het volledig functionele statusscherm op het onderste scherm van de 3DS. Dit zorgt voor meer zichtbaarheid op het bovenste scherm en zorgt voor een hud die veel minder druk aanvoelt dan op de Wii.
De soundtrack in Xenoblade Chronicles is net zo uniek als zijn verhaal en gameplay. Door orkestrale geluiden samen te voegen met elektrische gitaren en bas, voelt de muziek aan als iets rechtstreeks uit je favoriete Shonen-anime. De muziek stroomt heel goed naar het volgende nummer wanneer je de strijd aan gaat of verlaat en zorgvuldig is gecomponeerd om ervoor te zorgen dat de gevechten in hetzelfde tempo verlopen als de muziek.
Hier is de soundtrack voor iedereen die nog niet heeft geluisterd naar de schoonheid van de muziek van dit spel:
Het vonnis
Hoewel Xenoblade Chronicles is niet zonder gebreken, het spel is een solide nieuwe IP voor Nintendo. Zoals veel JRPG-titels die er zijn, vindt de game opnieuw uit hoe de RPG-formule kan werken, terwijl hij deze vertrouwd genoeg maakt, zodat elke speler het spel kan oppikken en spelen.
Het verhaal van Xenoblade Chronicles is er een die moet worden ervaren, niet bekeken via YouTube. Hoewel je op die manier zeker kunt zien hoe het verhaal werkt, is de ervaring van het spelen met de personages en het zien van al hun interacties met elkaar tijdens het spelen iets dat niet in een reeks clips kan worden vastgelegd.
Voor zijn gedenkwaardige verhaal, meme-waardige personages en prachtig uitgevoerde wereld en gameplay, geef ik Xenoblade Chronicles 3D een 10/10. Deze game is een must voor elke JRPG-liefhebber en voor alle Noord-Amerikaanse spelers die op zoek zijn naar een diep betekenisvol verhaal.
Onze beoordeling 10 Xenoblade Chronicles 3D is een must om te spelen op de nieuwe 3DS, maar is niet zo visueel indrukwekkend als zijn Wii-tegendeel Beoordeeld: 3DS What Our Ratings Mean