Inhoud
Toen ik voor het eerst hoorde over de nieuwe Tomb Raider-reboot, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ik heb sinds de laatste openbaring geen Tomb Raider gespeeld. Zelfs toen kwam ik nauwelijks ergens in de oude omdat ik een kind was dat zoog naar puzzelgames. Ik heb altijd al de serie willen herzien en deze reboot leek de perfecte gelegenheid.
Of ik het wel of niet zou krijgen was al een tijdje in mijn hoofd rondgereden, maar nadat ik de preorderbonussen zag voor het oppikken van het spel op Steam, evenals de trailer en wat gameplay-materiaal, ging ik all-in. lang omdat ik zo'n goede koopbeslissing heb genomen.
Geluid
Ik was aangenaam verrast door de soundtrack van Tomb Raider. Hoewel er geen muziekstukken zijn die permanent in je hoofd blijven steken, wordt de muziek gebruikt op een manier die een geweldige sfeer creëert. Het is wat achtergrondmuziek zou moeten zijn. Het maakt zichzelf niet al te opvallend, maar het helpt om de scènes en het spel gevoeliger te maken filmische.
De stem in Tomb Raider varieerde van heel goed tot zo-zo. De stemacteurs van Alex en Reyes deden het niet echt voor mij, maar de stemacteurs van Lara, Sam en Roth waren allemaal fantastisch. Vooral Lara. De stemactrice die ze voor haar heeft heeft een accent dat ligt tussen een Engels en een Amerikaans accent, waardoor het behoorlijk klinkt gedenkwaardig.Croft heeft in die tijd nogal wat stemactrices gehad; Ik hoop dat deze bij alle sequels blijft hangen.
Een klacht die ik toegeef dat ik had met de stemacteurs was hun uitspraak van de naam Himiko. Aangezien deze personages goed zijn opgeleid in Oost-Aziatische culturen en talen, zou je denken dat ze er zeker van zouden zijn dat ze een semi-fatsoenlijke taak vervulden om een heel eenvoudig klinkende Japanse naam uit te spreken.
grafiek
Deze game had veel gaat er visueel mee. De grafische afbeeldingen zelf waren redelijk goed, behalve dat de vuureffecten er een beetje vreemd uitzien. De texturen zagen er goed gemaakt uit, laat in de levensduur van een console graphics.
In termen van karakter en milieuontwerp, had Tomb Raider het gaande. Alle personages hebben zeer gedenkwaardige ontwerpen. Of het nu Lara's nieuwe look is, de schurk Mathias of de sassy Scottish Grim, alle personages zijn visueel verschillend.
Wat de omgevingen betreft, was het moeilijk om niet te verbazen hoe mooi de ontwikkelaars de natuurlijke wereld van een videogame hebben gemaakt. Als je Lara naar een extreem hoog platform hebt gebracht en de wereld om je heen hebt bekeken, is dat behoorlijk indrukwekkend. Elk gebied van Tomb Raider viel als iets op uniek en fris.
Verhaal
In sommige opzichten is dit een van de sterkste punten van het spel en toch een van de zwakste punten. Voor mij voelde alles over deze game als een zeer goed gemaakte actiefilm. Het tempo is geweldig, de plot is interessant, en de manier waarop de camera tijdens veel scènes in Tomb Raider werkte, maakte het erg filmachtig.
De belangrijkste kritiek die ik zou hebben op het schrijven in Tomb Raider is dat de dialoog varieerde van goed geschreven tot ongemakkelijk en oubollig. Het hielp niet dat een deel van de stemhandelingen sub-par was, waardoor een regelbezorging zeer muf en emotioneel tekortschoot.
Wat me opviel in het schrijven van Tomb Raider, was dat, zoals Katy in haar recensie zei, het de bedoeling van de ontwikkelaar was om je Lara te willen redden, alsof ze er zelf niet toe in staat is. Toevoeging daarvan was de controverse over een bewerkte versie van een van de scènes in de game die seksueel geweld leek te impliceren (hoewel de feitelijke versie in het spel niets van dien aard was.)
Je zou denken dat met het voornemen om een emotionele gehechtheid te creëren waarin je Lara wilt redden, je waarschijnlijk een beetje seksistisch lijkt. Ik heb echter het gevoel dat de manier waarop deze game daadwerkelijk speelt, het gevoel heeft dat het heel hard probeert vrouwen niet seksistisch te zijn. Al je vijanden in dit spel, behalve Himiko, zijn mannen. Alle vrouwen buiten de hoofdcast zijn gedood door een ritueel offer.
Lara overleeft, in tegenstelling tot de andere vrouwen die voor haar naar het eiland kwamen, de gekmakende shiz van die gekke cultistende kerels. Zonder er te ver in te gaan, voelde Tomb Raider zeker alsof het gemaakt was om een slecht ass-personage te creëren dat haar zwakheden overwint en niet bezwijkt voor de gebruikelijke clichés van de vrouwelijke actieheld. Ik wil er ook op wijzen dat haar kenmerkende wapen pijl en boog is; ze doodt dudes met een schacht en een tip, gewoon te zeggen.
gameplay
Ik was verbaasd over hoe pret Tomb Raider is. Ik ging naar binnen zonder echte verwachtingen, maar kwam er helemaal dol op. Niet vanwege het geluid, de graphics of het verhaal, maar omdat het spel fantastisch is om te spelen.
De strijd is interessant en kan behoorlijk uitdagend zijn, waardoor het des te meer lonend wordt als je eindelijk het gebied vrijmaakt. De puzzels variëren van redelijk eenvoudig tot een paar dat je een goede tien minuten nodig hebt om erachter te komen. Dit biedt het juiste niveau van uitdaging en frustratie om te voorkomen dat het saai of frustrerend is.
Het verkennen in Tomb Raider is opwindend. Er is een echt gevoel van opwinding en gevaar wanneer je een sprong opruimt om het nauwelijks te halen door je vast te grijpen op de rand. Dit adrenalinestootgevoel kwam me het meest tegen in het midden van de wedstrijd, waar Lara moet ontsnappen aan een brandend paleis. In die scène komen het geluid, het landschap, de camerahoeken enz. Samen en vormen het een perfect voorbeeld van wat een game zou moeten zijn.
Tomb Raider heeft enkele zeer repetitieve elementen; De formule van Tomb Raider komt neer op vuurgevechten, sluipen, klimmen, springen en puzzels oplossen. De manier waarop dit wordt uitgevoerd in het spel is echter spectaculair en geen enkele fout van het spel komt hieruit voort.
De grootste tekortkomingen in Tomb Raider komen van sommige relatief mineur dingen. Zoals Katy in haar recensie opmerkte, was het behoorlijk frustrerend om telkens opnieuw door de film te moeten zitten als je een gebied niet had. Een bijzonder schokkend voorbeeld hiervan was toen ik niet zeker wist welke knop ik moest indrukken en wanneer ik erop moest drukken tijdens de scène waar Lara wordt aangevallen door een van de Russische broers. Ik moest Lara ongeveer vijf of zes keer grafisch zien wurgen voordat hij het goed had.
Een ander punt dat ik met Katy eens ben, is dat het soms voelde op welke knop je moest drukken, ofwel E of F, was niet precies duidelijk. Ik heb echter niet echt een probleem met het toetsenbord zelf en verkies het boven een gamepad. Dat komt echter neer op verschillende streken voor verschillende mensen.
multiplayer
Dit is een gebied waarover ik nog geen commentaar kan geven. Ik heb geen kans gehad om het multiplayer-deel van het spel te spelen. Tenzij het erg verschrikkelijk is, denk ik niet dat het de kwaliteit van de reboot van Tomb Raider zou wegnemen.
Conclusie
Dit spel is tegelijkertijd de knieën van de bij en de pyjama van de kat. Als je een spel wilt dat je in de actie zuigt en je op het puntje van je stoel houdt, is Tomb Raider degene voor jou. Het heeft een paar kleine tekortkomingen die voorkomen dat het een perfect spel is, maar ik zou het zeker een cijfer geven hoog 9 van de 10.
Onze beoordeling 9 Door het hart geschoten en je bent de schuldige. Je hebt Croft een goed spel gegeven.