Inhoud
Dit is spoilervrij.
Beide Bioshock Infinite en De laatste van ons zijn in de strijd voor de beste game van het jaar en het is gemakkelijk te zien waarom. Elke game biedt iets unieks en volledig origineel voor games. En beide zijn goed geschreven, goed geschreven verhalen met interessante en complexe karakters. En toch zijn ze ongelijk van elkaar, behalve één ding: hun metgezellen.
Ellie en Elizabeth volgen de hoofdrolspeler van elke game gedurende bijna het hele spel. En de plot van de games werd allebei gedreven door hun betekenis. Ik kon het niet laten, maar zag een gelijkenis tussen de twee. Jong, intelligent, snel denken, ze verlaten bijna nooit jouw kant.
Maar toen dacht ik, welke is beter?
Elizabeth (Bioshock Infinite)
Elizabeth is het meisje in de toren. Je hebt de taak om te bewaren vanaf het begin van het spel. Ze zit sinds haar jeugd gevangen in Columbia en is naïef en optimistisch. Maar dit maakt haar niet zwak. Elizabeth is ook intelligent en krachtig. En drukt die eigenschappen uit in de vorm van 'tranen', wat in feite betekent dat ze een portaal naar een ander, trans-dimensionaal universum kan rippen.
Tijdens het spel zal Elizabeth tactische hulp bieden bij haar tranen en je spullen naar je toe brengen - hoewel het een beetje schokkend is wanneer het scherm agressief naar haar toe schokken. Deze vaardigheid maakt haar van onschatbare waarde tijdens gevechten en ze wordt snel je wingman. Het beste deel is dat je haar nooit hoefde te beschermen en de game laat het je weten.
Elizabeth is charmant. Je kunt niet anders dan van haar houden. Vanwege haar beschutte leven is ze constant verbaasd over de wereld. Terwijl je Columbia ontdekt, doet Elizabeth dat ook. Heel vaak kijkt Elizabeth verwonderd naar de sites. Maar ze klampt zich nooit aan de speler vast. Elizabeth is voortdurend in contact met de burgers van Colombia en krijgt op een gegeven moment zelfs wat suikerspin. Ook vindt ze door haar zoektocht voortdurend geld voor Booker (de hoofdpersoon, geuit door Troy Baker) en Columbia is een dure plaats.
Elizabeth is ontworpen voor een mannelijk publiek. Eerdere versie van haar waren meer buxom en aanlokkelijk. Maar dit werd snel afgezwakt en in plaats van zich te concentreren op seksualiteit, richtten de ontwerpers zich op emotionele aantrekkingskracht. Ze speelt op de instinctieve behoefte om te beschermen.
De game maakt je ook gek op Elizabeth. Het feit dat je de relatie start door haar te redden van een toren, verwijst naar zoveel sprookjes. Kijkend naar haar grote blauwe ogen, lange rok en zachte aard, is het duidelijk dat haar karakterontwerp duidelijk was geïnspireerd door klassieke Disney-prinsessen. Ze is eigenlijk in het kleine zusje van de speler veranderd.
Dit maakt haar personage helaas een paar keer plat. Haar naïviteit was ook vermoeiend. Ze bestraft Booker over het vermoorden van sommige mannen, maar gooi dan meteen je geweren en munitie.
Een van de meest vervelende momenten in het spel is na een donkere, karakter ontwikkelende scène, Elizabeth gaat en pakt een slot, vrolijk uitroepend, "oh, dat kleine ding"? Het verpestte de ernst van het moment en liet zien hoe het karakter van Elizabeth het realisme mist.
Ellie (De laatste van ons)
Als in Oneindig, je hebt de taak om Ellie te beschermen. Maar vanaf het begin is uw relatie met haar gespannen. Ze luistert niet altijd naar jou en ze is argumentatief. Maar toch is dit een of andere manier vertederend. Haar maniertjes en bewegingen zijn allemaal zorgvuldig samengesteld om een zeer geloofwaardig personage te creëren.
Hoewel slechts 14, is haar taal vergelijkbaar met een zeeman. Ze is opgegroeid in de Verenigde Staten na haar uitbarsting en is volwassen geworden na haar jaren. Ze weet hoe ze zichzelf moet aanpakken en is niet bang voor geweld - hoewel ze misschien bescherming nodig heeft tijdens gevechten. Maar in tegenstelling tot Elizabeth, als de speler bruut geweld pleegt, lijkt ze niet bang. In feite is de enige erkenning een gemompte vloek.
Ellie wordt de avatar voor de speler, net als Elizabeth. Omdat ze geen kennis heeft van het leven vóór de val van de samenleving, zal ze Joel vragen (toevallig ook uitgesproken door Troy Baker) vragen stellen over hoe de dingen vroeger waren. In feite zijn enkele van de beste momenten in het spel de ambient, optionele dialoog. Het beste voorbeeld hiervan is wanneer je een oude arcade-machine tegenkomt die aanleiding geeft tot een discussie over videogames tussen de twee. Ze dienen om aan te tonen dat Ellie nog steeds een kind is, en het weerspiegelt haar onschuld die ze wanhopig probeert te verbergen.
Tijdens het gevecht zal Ellie Joel uit de eerste hand helpen. Ze weet hoe ze een geweer moet neerschieten en is niet bang om haar switchblade te gebruiken. De laatste van ons laat je ook toe om even te spelen als Ellie, iets dat Oneindig had niet. Spelen als Ellie gaf meer inzicht in haar karakter. Het toonde hoe onafhankelijk, en toch fragiel ze is. Het onthulde ook hoeveel Ellie op Joel vertrouwt, ook al probeert ze het te verbergen.
Haar relatie met Joel is complex. Ze beginnen gespannen, maar je kunt zien dat ze allebei proberen niet te dicht bij elkaar te komen. Dit komt omdat Ellie zowel hoop voor de toekomst vertegenwoordigt als een constante herinnering aan Joëls eerdere ervaringen met verlies en opoffering.
Verder is Ellie een sterk vrouwelijk personage dat zichzelf aankan, maar erin slaagt niet geseksualiseerd te worden. Sterker nog, ze is een kind. Kinderen in videogames zijn zelden opmerkelijk. Ze hebben helemaal geen persoonlijkheid of zijn overdreven oud en wijs. Ellie bereikt beide rollen met succes. Ze is echt een goed gerealiseerd personage.
Conclusie
Door de geschiedenis van videogames kan bijna iedereen het erover eens zijn dat escort missies zuigen. Ze zijn bijna uniform verschrikkelijk en worden al snel een hele klus. De sidekick is altijd dom en slaagt er altijd in om je in de weg te lopen. Deze personages voegen zelden iets toe aan het verhaal van het spel of zetten het plot op geen enkele manier vooruit (kijk naar Ashley van Resident Evil 4 of Natalya van GoldenEye 64). Maar beide Bioshock Infinite en De laatste van ons omvatten twee zeer indrukwekkende metgezellen die ons laten zien waar games kunnen gaan in termen van storytelling en karakterontwikkeling.
Terwijl Elizabeth van de wereld was beschermd, was Ellie er te veel aan blootgesteld. De ene is ruw en meedogenloos. De andere is vriendelijk en delicaat. Beide personages zijn even gedenkwaardig en aanzienlijk. Maar voor mij was Ellie het meer diepgaande karakter. Ze voelde zich een echt persoon en haar acties waren begrijpelijk. Hierdoor is ze mijn favoriete metgezel geworden in elke videogame.
Maar vertel eens, wie is je favoriet?