Nintendo heeft een gedurfde zet gemaakt met de Switch en heeft de traditionele verwachtingen van console-eigenaren op een grote manier getart. Toen de officiële aankondigingsaanhangwagen vorige week werd uitgebracht en de Russische pop van controllers bekendstond als de Nintendo Switch, gingen de toeschouwers overal absoluut bananen over de mogelijkheden die Nintendo uiteenzette - en ik geef hen niet echt de schuld.
Het concept is gewoon verdomd cool - een console die naadloos overgaat naar een draagbaar apparaat, met LAN-mogelijkheden en piepkleine multiplayer-controllers om op te starten. Waar moet je niet enthousiast over worden? Veel, echt waar.
Het combineren van een traditionele console met de mobiliteit van een handheld-apparaat is een innovatieve, gewaagde prestatie die ook, als de trailer een indicatie heeft, een misleidende is. Bij herhaalde bezichtigingen van de trailer, realiseert men zich dat de Switch, voor al zijn indrukwekkende functionaliteit, het meest bruikbaar lijkt te zijn in de denkbeeldige scenario's die door Nintendo worden aangeboden - niet in het echte leven.
Neem het scène op het dakfeest om 2:10, bijvoorbeeld. Generic Young Gamer Lady geniet van een beetje Mario-dwaasheid op haar hok, wanneer plotseling een gepijnigd gehuil buiten haar raam te horen is. Ze onderzoekt en verras! Het is een groep vrienden op een nabijgelegen dakterras, die haar wenkt om mee te doen met het plezier.
In een gedurfde en enigszins asociale manoeuvre, arriveert ze op het feest met haar Switch in de hand en onderbreekt iedereen om te pronken met haar nieuwe console. Dit is een duidelijke verwarring en mogelijk een beangstigend effect op iedereen die aanwezig is, waarbij de achterste persoon de uitzondering is - hij is echt enthousiast dat hij de switch voor de release ziet.
Gamer Lady gaat een klein controller geven aan een nietsvermoedend, mogelijk dronken slachtoffer, en de twee nemen deel aan een handkrampende multiplayer-actie. Maar wacht even. Toen Gamer Lady haar huis verliet, speelde ze een Mario-spel voor één speler! Wat gebeurt hier in vredesnaam? Mijn enige gok is dat het ongelukkige slachtoffer doet alsof hij een denkbeeldig personage op het scherm bestuurt en geen idee heeft wat er aan de hand is.
Het is een belachelijke scène, maar het leidt ook tot een aantal lastige vragen over de Switch: waar zou je dat ding neerzetten als je ermee klaar bent? Hoe zou je dit ding eigenlijk in de eerste plaats dragen? Wordt dat mooie scherm gekrast en verpulverd als ik het in mijn rugzak draag? Zal het de eerste keer dat ik het laat vallen uiteen vallen? Dit zijn allemaal belangrijke vragen om te overwegen wanneer uw nieuwe handheld een prijskaartje van console-formaat draagt.
In sommige opzichten lijkt het erop dat Nintendo's ambitie zwaarder weegt dan zijn gezonde verstand als het gaat om het vermarkten van de Switch. Op basis van de trailer lijkt Nintendo's doelgroep voor de Switch jonge volwassenen te zijn tussen 25 en 30 jaar oud - de mensen die het minst vaak zullen gebruiken buiten het huis op een regelmatige basis. Volwassenen werken veel, rijden veel en proberen te socialiseren in wat weinig vrije tijd ze hebben. Wanneer brengen ze dit ding naar een feest zoals de eerder genoemde Gamer Lady of naar de sportschool? Niet zo vaak, stel ik me voor.
Wanneer de gimmick van 'extreme veelzijdigheid' buiten het huis onpraktisch is voor het doelpubliek van Nintendo, waarom zou de doelgroep geïnteresseerd zijn om er honderden dollars voor uit te geven? Al die tijd was de Switch ontworpen, misschien onbewust, voor een jongere doelgroep.
Cameraschoten van kinderen met een Schakel de schoolbus in, op de achterbank van de auto's van hun ouders en tijdens saaie familiebijeenkomsten had een effectiever verhaal voor de Switch kunnen worden gemaakt. Het lijkt voor de hand te liggen dat kinderen meer tijd hebben om handheld-spellen te spelen, en ze zijn veel waarschijnlijker dan volwassenen om andere deelnemers te vinden voor multiplayer-sessies. Alles bij elkaar genomen, lijkt het alsof Nintendo een gemakkelijk doelwit miste.
Als de doelgroep van Nintendo niet geïnteresseerd is in de handheld-mogelijkheden van de switch, willen ze hem dan nog steeds thuis als console gebruiken? Misschien, maar het is een moeilijke verkoop. Waarom zou u de moeite nemen om Switch in plaats van een traditionelere console uit te zetten als u geen gebruik maakt van een grote, onhandige handheld?
Exclusives zullen Nintendo-fans zeker naar de Switch trekken - maar het succes kan anders beperkt zijn als Nintendo zijn marketingaanpak niet aanpast aan een meer praktisch publiek. Nogmaals, het vermogen om te spelen The Legend of Zelda: Breath of the Wild terwijl op het toilet het elke cent waard kan zijn.
Het is de moeite waard om te vermelden dat de Switch veel te bieden heeft op het gebied van handheld-gaming en de traditionele console-conventies op zijn kop zet. Gezien de historische waarde van Nintendo in die niche en consistente innovatie, moeten we niet al te verrast zijn. In zijn poging om de handheld-ervaring te revolutioneren, kan Nintendo echter een flop hebben in plaats van een andere iconische console. Wat dit voor handhelds in het algemeen zou betekenen, is de gok van iedereen, maar de rimpelingen van zo'n ramp zullen zeker ver komen.
Wat denk je van de Switch? Ben je het eens met dit perspectief? Laat het ons weten in de comments!