Inhoud
We hebben waarschijnlijk allemaal het debat gezien over de vraag of Super Smash Bros. is een "echt" vechtspel of niet. De argumenten aan beide kanten zijn voldoende om je hoofd te laten draaien. In alle eerlijkheid, het is nogal dom als je gewoon een stap achteruit doet.
Wat is een "echt" vechtspel? Volgens iedereen die ik vroeg, is het elk vechtspel dat kan concurrerend worden gespeeld.
Deze logica volgen, zelfs Super Smash Bros. telt als een "echt" vechtspel. Was het ontworpen om er een te zijn? Absoluut niet, maar er is een enorme concurrerende gemeenschap rondom de serie, ongeacht.
Omdat we hebben vastgesteld dat 'echte' vechtspellen dat niet hoeven te zijn Super Street Fighter II Turbo HD Remix klonen, wat maakt een vechtspel eigenlijk competitief rendabel? Nou, 3 dingen: 1v1-gevechten, een neutrale speelveld, en een aanvalsdriehoek.
1v1 Battles
1v1, twee spelers vs. veldslagen vormen het skelet van vechtspellen. Dit zijn eervolle duels waarbij twee individuen het uitvechten voor de glorie van een betere, slimmere jager te zijn. Op het moment dat een derde of vierde persoon zich bij de strijd voegt, transformeert het in een hectische, all-bets-off vechter.
Als een game geen 1v1-gevechten ondersteunt, is het gewoon geen 'echt' vechtspel. Er is niets inherent mis met 8-player free-for-alls, maar ze kunnen het beste worden overgelaten voor vriendelijke games en feesten.
Neutraal speelveld
Er zijn veel dingen die het neutrale speelveld kunnen afwerpen. Fase-gevaren kunnen bijvoorbeeld het neutrale spel drastisch kantelen. Dood of levend heeft een overvloed aan platformgevaren, maar het werd nog steeds afgesloten met een klein concurrerend vervolg.
Het is een klein wonder waarom competitief Smash Bros. jagers spelen op Final Destination - een vlakke fase zonder gevaren - zonder items.
Aanval driehoek
De aanvalsdriehoek is het vlees en bloed van elk vechtspel. Elke aanval, blok, grab of anders moet een teller hebben als een vechtgame ooit zal slagen in de competitieve gemeenschap. Vechtspellen zijn in wezen high-speed wedstrijden van een steen-papier-schaar.
Het hele uitgangspunt van vechtspellen is gebouwd op het idee dat elke beweging die je maakt kan worden tegengegaan.Deze RPS-rondes worden vaak op meerdere interessante manieren gecombineerd. Op het meest basale niveau, pak slagblokken, blokkeert beats en aanvallen slaan grijpers.
Ruimte en tijd bemoeilijken en lagen op deze basisformule. Zelfs zoiets simpels als springen zorgt voor nog een unieke ronde RPS. Anti-airs verslaan luchtaanvallen, luchtaanvallen verslaan normale aanvallen en normale aanvallen verslaan luchtaanvallen.
Het hele uitgangspunt van vechtspellen is gebouwd op het idee dat elke beweging die je maakt kan worden tegengegaan. Om vaardig te worden in vechtspellen, moet je tellers leren en de tegens van je tegenstander tegenspreken. Als er om wat voor reden dan ook bewegingen zijn die op de een of andere manier niet kunnen worden verholpen, speel je geen 'echt' vechtspel.
Conclusie
Elke game met deze 3 elementen kan een echt, competitief vechtspel zijn. Geen enkele hoeveelheid ruzie over hoe technisch het spel al dan niet kan veranderen.
Karakterbalans, HP-meters, 2D- of 3D-beweging - het maakt uiteindelijk allemaal niets uit. Als spelers één op één kunnen vechten, op gelijke voet kunnen spelen en alles wat ze tegenkomen kunnen tegengaan, heb je een echt vechtspel voor handen.
Wat is de mafste vechtgame die je ooit hebt gespeeld? Hoe was de concurrentiepositie? Geluid uit in de reacties hieronder!